รับกรรม

พอเกิดเรื่องต่างๆมากมายขึ้นในวันนี้ ชิงหลงพาขวัญเอยกับลูกชายและ4หนุ่มไปทานข้าว แต่ก็ยังไม่ลืมให้ฮานจัดการพวกที่ชอบซุบซิบนินทาชาวบ้านเป็นเรื่องตลก คนพวกนี้ชิงหลงมองเป็นแค่มดปลวก สั่งสอนนิดๆหน่อยๆก็พอ ส่วนอีกกลุ่มที่จับไว้นั้น คืนนี้คงไม่พ้นเขาจัดการเอง

ภัตตาคาร

"คือเอยว่าที่นี่แพงไปหรือเปล่าค่ะ"เธอถามขึ้นสายตาก็มองไปรอบๆอย่างสำรวจ ที่นี่ทุกอย่างดูหรูไปหมด ยิ่งเป็นชั้นบนแล้ว เธอเริ่มเกรงใจชิงหลงแล้วสิ

"เอยอย่าคิดมากเลย คุณเขามีปัญญาจ่ายไม่งั้นไม่พามาหรอก"การันต์พูดอย่างตลก

"รันต์มันก็ห่วงแต่กินขอแค่เป็นของอร่อยก็ยัดใส่ปากหมด"สงคราม

"สงคราม!!"การันต์ขึ้นเสียง

"ทำไม"สงครามก็ไม่ยอม

"หยุดตีกันได้แล้วน่า นี่ก็อยู่ข้างนอกกัน เห็นหลานมั้ย"

ทุกสายตาจับจ้องไปยังพี่จือที่อยู่บนตักชิงหลง แต่กลับโดนมือของขวัญเอยจับปิดหู ปิดตาไม่ให้เห็นพฤติกรรมของคนเป็นอาทั้งสอง

"แม่ปล่อยพี่ ฮือ ป๊า แม่แกล้งพี่"พอทำอะไรไม่ได้ก็เรียกให้คนเป็นพ่อช่วย แสบจริงๆตัวแค่นี้

"สั่งอาหารกันเถอะ"ชิงหลงเอ่ยตัดบท ขวัญเอยก็กลับมานั่งในท่าทีที่เรียบร้อย แต่ก็ยังคอยดูแลพี่จออย่างห่างๆเล็กๆน้อยๆ

อาหารมากมายลำเลียงมาเสิร์ฟเรื่อยๆจนเต็มโต๊ะ 

ครืด 

พี่นาย

"สวัสดีค่ะ พี่นาย"พี่ชายต่างพ่อของฉัน ทุกคนบนโต๊ะต่างเงียบเสียงลง

"เรียนเป็นยังไงบ้างหนักหรอ ถึงไม่โทรหาพ่อแม่กับพี่เลย"ปกติทุกอาทิตย์ฉันต้องโทรหาพวกเขาเพื่อจะคุยกับหลานกัน แต่พอย้ายไปอยู่กับคุณชิงหลงถ้าโทรไปทุกคนต้องรู้แน่ๆเธอเลยไม่โทรไป จนกว่าจะเสาร์ อาทิตย์หรือเธอใจกล้าเมื่อไหร่ค่อยบอกครอบครัวของเธอ ครอบครัวเป็นสิ่งที่เอยรักและไม่เคยอยากมีความลับอะไรด้วย แต่ตอนนี้เธอกลัว เธอยังไม่พร้อม การที่เธอตัดสินใจอะไรเองคนเดียวแบบนี้โดยไม่ปรึกษาใครก็รู้สึกผิดจะแย่แล้ว

"เอยไม่ค่อยว่างค่ะ พี่นายอย่างอนนะ บอกพ่อกับแม่ด้วยว่าว่างแล้วเอยจะรีบพาหลานไปเลยนะ"

"เอยปิดบังอะไรพี่ไว้หรือเปล่า"

"เปล่าค่ะ"เธอพยายามข่มเสียงไม่ให้สั่น

"อืม ไม่รบกวนแล้ว แค่เป็นห่วงพักเยอะๆนะ"

"พี่ด้วยนะ สวัสดีค่ะ"ฝั่งพี่นายตัดสายไปก่อนแล้ว

"เอยแกยังไม่บอกครอบครัวเรื่องคุณชิงหลงอีกหรอ"การันต์พลั้งปากพูดไป

"ไอ้รันต์"เพลิงกัลป์เอยห้าม

"เอ้ย เอยขอโทษ แหะๆ"การันต์

"ไม่เป็นไร"เธอยิ้มให้เพื่อนๆ

"กังวลหรอ"ชิงหลงถามเธอ

"ก็นิดหน่อยค่ะ นั่นครอบครัวเอยเลยนะคะ"เธอตอบออกไปตามความจริง

"แม่จ๋าอย่ากัวเลย พี่จาปกป้องแม่เองนะ"เจ้าตัวกลมลงจากตักคนเป็นพ่อมาหาแม่ 

"มาพี่ป้อนนะ กินเยอะๆ"เจ้าตัวกลมใช้ส้อมจิ้มเนื้อไก่ที่หั่นมาพอดีคำมาจ่อปากเธอ พร้อมเป่าไอร้อนให้ด้วย ฟู่ๆ

"อ้ามมมม เก่งๆ ป๊าตบมือให้แม่เร็ว"ทุกคนที่เห็นแบบนั้นก็ขำกันออกมา ไม่เว้นแต่ชิงหลง เขาทำตามเจ้าตัวกลมอย่างว่าง่ายปรบมือให้ขวัญเอยที่กินเนื้อไก่พอดีคำที่เจ้าตัวกลมป้อน

บรรยากาศบนโต๊ะอาหารนี้เต็มไปด้วยความสุข เสียงหัวเราะ ทุกๆต่างยิ้มออกกันถ้วนหน้า คงมีแต่ชิงหลงที่เอาแต่ยิ้มมุมปาก เขาส่งสายตาที่อ่อนโยนให้กับขวัญเอย ที่ผ่านมาคงเธอคงเจออะไรมามากมาย แต่ตอนนี้เธอมีฉัน ฉันจะปกป้องเธอเอง

"อ่า อิ่มจัง ขอบคุณคุณชิงหลงมากเลยนะครับที่เลี้ยง"การันต์กล่าวอย่างอารมณ์ดี

"เอย"ชิงหลง

"ค่ะ มีอะไรหรือเปล่า"ขวัญเอยตอบ

"วันนี้กลับไปกับลูกก่อนนะ วันนี้ฉันยังเคลียร์ธุระไม่จบนะ"ใช่ธุระของวันนี้ของเขายังเคลียร์ไม่จบจริงๆ

"ป๊ารีบกลับมาหาพี่น้า"พี่จือเอ่ยอ้อนอยากให้ป๊าส่งเข้านอน

"ครับ ป๊าจะรีบกลับ อย่าดื้อกับแม่เขานะ เข้าใจนะ"ชิงหลง

"รับซาบคับ"หงึกหงัก พร้อมพยักหัวขึ้นลง

"เอยพวกเราก็กลับก่อนนะ"สงครามเอ่ยลา 

"กลับกันดีๆล่ะ"เขาตอบ

"บะบายน้าอาคาม อาราน อาทัพ อากันนน~~"พี่จือ

ชิงหลงและ4หนุ่มเดินมาส่งเอยขึ้นรถ รถยนต์ลีมูซีนค่อยๆเคลื่ิอนย้ายออกจากสถานที่ชิงหลงและ4หนุ่มอยู่

"ผมขอไปจัดการธุระกับคุณด้วยสิ"ฐานทัพเอ่ยขึ้น

"หึ ตามมาสิ"ชิงหลงเอ่ย ถึงเวลากำจัดพวกขยะนั่นแล้ว

ตอนนี้พวกเขากำลังมุ่งหน้าไปที่โกดังร้างแห่งหนึ่งที่ห่างไกลจากผู้คน ใช้เวลาเดินทางเกือบ2ชั่วโมง รถที่แล่นมาค่อยๆชะลอหน้าโกดัง พวกเขาทั้ง5คนลงจากรถ พบว่ามีคนมายืนรอต้อนรับพวกเขาแล้ว จะคนของใครล่ะ ก็ชิงหลงคุณพ่อหลานเขาไง 

พวกเขาเดินเข้าไปในโกดัง ถึงสภาพจะเก่าทรุดโทรมแล้วแต่มันก็เป็นที่ซ่อนศพได้เป็นอย่างดี ช่างเลือกสถานที่ที่ให้พวกมันตายเหมาะสมเหลือเกิน คุณชิงหลง

"นี่ ปะ...ปล่อยพวกเราไปเถอะนะ"ก้าวไกลหรือแอดมินเพจที่ชอบโพสต์ข่าวเสียๆหายๆของขวัญเอย ต่อหน้ากับเอยมันก็ทำเป็นดี พอลับหลังมันกลับแทงข้างหลังเอยได้ลง สมควรโดนจริงๆ ฐานทัพคิดในใจ ชื่อไม่น่าจะก้าวไกลได้แล้วล่ะ นายทำให้ชีวิตนายก้าวถอยหลังเองมากกว่า

"นี่คุณปล่อยลินไปนะ คุณรู้มั้ยว่าลินเป็นใคร"หล่อนตะโกนออกมาอย่างเสียงดัง 4หนุ่มที่ได้ยินก็ระเบิดหัวเราะออกมา เธอเป็นใคร แล้วผู้ชายที่อยู่ตรงหน้าเธอเป็นใครงั้นเหรอ ฮานที่ได้ยินตามหลังก็อยากหัวเราะได้ฟันหัก ผู้หญิงพันธุ์นี้ช่างตาต่ำมองนายท่านของเขาเป็นคนยังไงกัน เขาที่ไปส่งคุณเอยกับนายน้อยก็รีบขับรถตามมาไม่คิดว่าจะเจอเรื่องสนุกๆแบบนี้

"นายท่านเป็นใคร แล้วคุณเป็นใครถามอะไรได้ออกมาโง่ดีนะครับ"ฮานพูดขึ้น

"กรี๊ดดด ฉันเป็นถึงหลานอธิการบดีเลยนะ แกกล้าดียังไงห้ะมาว่าฉัน คอยดูฉันหลุดไปได้เมื่อไหร่ พวกแกๆไม่ตายดีแน่"

เพี๊ยะ

หน้าของลิลินหันตามแรงฝ่ามือของฮาน ฮานกำลังสนุกกับเรื่องนี้ การได้รังแกเหยื่อที่พยายามดิ้นยังไงก็หนีไม่รอด สุดท้ายก็ตายด้วยแรงดิ้นของตัวเอง ช่างเป็นผู้หญิงที่โง่งมจริงๆ ฮานยิ้มออกมาเยือกเย็น

"โอ้ คุณฮานมือหนักน่าดูเลยนะครับ"เพลิงกัลป์

"ชมแบบนี้ผมก็เขินแย่สิครับ"ฮานตอบ

"พวกคุณปล่อยผมไปเถอะนะ ผมๆๆๆโดนผู้หญิงนั่นมันขู่บังคับให้ผมทำ ถ้าผมไม่ทำมันจะให้ปู่มันไล่ผมออก เชื่อผมนะ จริงๆนะครับ"เขากลัว กลัวคนพวกนี้ โดยเฉพาะผู้ชายที่ยืนมองพวกเขานิ่งๆคนนั้น 

"ก้าวนายมันโคตรน่าสงสารจัง ฉันแก้เชือกให้นะ แล้วก้าวรีบวิ่งไปเลยนะ วิ่งให้เร็วสุดๆไปเลยล่ะ"การันต์เอ่ยพลางทำหน้าเศร้า การันต์แกะเชือกให้ก้าวได้วิ่งหนีไป ขณะที่ก้าวกำลังวิ่งไปนั้น การันต์ก็ยกปืนขึ้นเล็งไปที่ขา

ปัง ปัง

"โอ้ยยยย"ก้าวล้มลงไป เขากุมขาทั้งสองข้างที่โดนยิง แต่ก็ไม่มีใครสนใจ ก็สมควรโดนแล้ว

"พ...พวกแก ไอ้โรคจิต โอ้ย"ลินด่ายังไม่ทันจบ การันต์ก็กระชากผมเธอแล้วจับปากเธอกรอกยา

"แค่กๆ แก เอาอะไรให้ฉัน แค่ก กิน"เธอถามไปไอไปด้วย

"อืม~ ก็แค่"เขาเว้นช่วง

"ยาปลุกเซ็ก"พอได้ฟัง เธอก็เบิกตากว้าง รีบไอออกมา การันต์เอามืออุดปากเธอไม่ให้เอาตัวยาออกมา

"อึก อ่า ระ ร้อน"

"โอ้ ยาคุณออกฤทธิ์เร็วแหะ คุณชิงหลง"การันต์หันไปหาเจ้าของยา

"ช่วยด้วย อะ ใครก็ อ่า ได้"ยาตัวนี้แรงมาก เป็นยาใหม่ที่ผลิตขึ้น คนที่ใช้มีความเสี่ยงสูงมาก หากไม่มีเซ็กให้ปลดปล่อยร่างกายจะร้อนขึ้นเรื่อย อาจทำให้น็อคไปเลยก็ได้

"ไม่ต้องห่วงมีคนช่วยเธออยู่แล้ว หึ ชอบว่าเอยนักใช่มั้ยว่าขายตัว ชอบสร้างข่าวให้คนเกลียดเอย รังแกเอยนักใช่มั้ย วันนี้เธอก็รับผลกรรมที่เธอทำไปซะเถอะลิลิน"การันต์ เอยเป็นเพื่อนพวกเขาที่เข้าใจและยอมรับพวกเขา เอยไม่เคยสนใจข่าวเสียๆหายๆของตัวเองเอาแต่บอกว่าช่างมันๆ เอยฉันทำเพื่อเพื่อนแบบแก แกเข้าใจฉันด้วยนะ เขาได้แต่ขอโทษขวัญเอยในใจ อยู่ข้างๆพวกเรา4คนแบบนี้อย่าได้เจ็บปวดหรือร้องไห้อีกเลยนะ

"อ๊าๆ อึก แรงๆ แรงอีก ไม่พอ เอาๆลึกๆอ่า"ลิลินเธอแทบไม่มีสติตั้งแต่ได้กินยานั่นเข้าไป ต่อไปคนสุดท้ายที่อยู่เบื้องหลังทั้งหมด

ทั้ง6คนรวมถึงฮานได้เดินเข้าไปอีกห้องหนึ่งที่ตอนนี้มีชายคนหนึ่งที่นอนหอบหายใจรวยรินอยู่ ตามเนื้อตามตัวเต็มไปด้วยคาบอสุจิและกลิ่นคาวเลือดอยู่ ติณ ชายคนนั้นที่จ้องจะพังทำลายชีวิตเอย

***ดาวน์โหลด NovelToon เพื่อเพลิดเพลินไปกับประสบการณ์การอ่านที่ดียิ่งขึ้น!***