นิทาน
นิทานเรื่อง สุนัขกับเงา
กาลครั้งหนึ่งนานมาเเล้ว... ณ โพรงหญ้ารกข้างเมืองใหญ่เมืองหนึ่งมีสุนัขจรจัดตัวหนึ่งที่กำลังนอนหมดแรง เนื่องจากไม่มีอะไรตกถึงท้องมาเป็นเวลาวันแล้ว... มันจึงตัดสินใจจะวางแผนไปขโมยอาหารที่ตลาดสดในเมืองใหญ่มาประทังชีวิต และโชคดีที่ได้เนื้อก้อนโตชิ้นใหญ่มาโดยที่ไม่ใครจับได้เลย ในระหว่างที่เจ้าสุนัขกำลังจะกลับไปยังที่พัก สุนัขตัวนั้นได้เดินผ่านสะพานข้ามลำธารเล็กๆแห่งหนึ่ง แล้วเหลือบไปเห็นเงาสะท้อนของตัวเองในน้ำ ก็เข้าใจผิดคิดว่าเป็นสุนัขอีกตัวหนึ่งที่มาออกหาอาหารเช่นเดียวกันเหมือนกับมันเอง แต่สุนัขตัวนั้นกลับมีเนื้อชิ้นใหญ่ที่น่ากินกว่าของตัวเองมาก
"ทำไมเจ้าหมาตัวนั้นถึงได้กินอาหารที่ดีกว่าของข้า? ข้าไม่ยอมเด็ดขาด! ข้าขโมยเนื้อมาจากตลาดได้ ดังนั้นข้าก็สามารถจะขโมยเนื้อชิ้นใหญ่จากมันได้เหมือนกัน!"
เมื่อสุนัขคิดได้ดังนั้น มันจึงอ้าปากเห่าเงาของตัวเอง และทำให้เนื้อที่มันคาบเอาไว้ในปากนั้นร่วงตกลงไปในลำธาร
"อะ อะไรกัน!? หมาตัวนั้นหายไปไหนแล้ว?
แล้วเนื้อของข้าล่ะ! เนื้อของข้า!"มันคิดเช่นนั้น
มันจึงรีบวิ่งตามหาเนื้อนั้นที่หายไป
ระหว่างนั้น เมื่อเจ้าสุนัขตัวนั้นได้จ้องมองไปที่ลำธารอีกครั้ง...มันก็ได้ค้นพบว่าเจ้าสุนัขอีกตัวที่เห็นก่อนหน้านั้นคือตัวของมันเอง
ท้ายที่สุดมันก็ได้เดินกลับไปยังที่พักด้วยความสิ้นหวังและยังคงหิวโซอยู่เช่นเดิม...
นิทานเรื่องนี้สอนให้รู้ว่า...
สิ่งของที่เป็นของซื้อของขายตามร้านค้านั้น ถ้าอยากได้ก็ต้องรู้จะเก็บออมเงินไปซื้ออย่างถูกต้อง ไม่ใช่ลักขโมยของมาโดยที่ไม่ได้รับอนุญาต ไม่อย่างนั้นชีวิตจะพบจุดจบที่เลวร้ายหรือเป็นคนที่ไม่ดี และยิ่งเกิดความโลภมากอยากได้ของผู้อื่นไปครอบครองทั้งๆที่ตัวเองมีอยู่แล้ว ยิ่งเป็นสิ่งที่ไม่ดี เพราะสุดท้ายแล้วตัวของเราเองก็จะไม่เหลืออะไรเลย เหมือนกับเจ้าสุนัขตัวนี้ในนิทานเรื่องนี้นั่นเอง...
***ดาวน์โหลด NovelToon เพื่อเพลิดเพลินไปกับประสบการณ์การอ่านที่ดียิ่งขึ้น!***
อัพเดทถึงตอนที่ 6
Comments