"เอาล่ะ..พวกเรามาฝึกกันเถอะ"เอนโดพูดเสร็จจึงไปฝึกปีน้ขากับพวกเทนมะจึงทำให้ทุกคนถอนหายใจและหน่ายใจแบบสุดๆ
"อึ้ย..ส..สูงจังเลย"เอนโดพูดด้วยความหวาดกลัวเทนมะเห็นจึงได้ทำการบอกเคร็ดลับให้
"อย่ามองข้างล่าง..มองแต่ข้างบนสิ..มองแต่อนาคตของทีม..มองข้างบน"เทนมะพูดจบเจ้าตัวก็ปีนขึ้นไปทันที
"ถ้ามองแต่ข้างล่างก็จะเห็นแต่ความหวาดกลัวอนาคตของทีมก็จะยังคงอยู่แต่ที่เดิม..เพราะฉะนั้นต้องมองข้างบนและปีนขึ้นไป"ฮาคุริวพูดจบเจ้าตัวก็ปีนขึ้นไปอีกขั้นทันที
"เพราะฉะนั้น..การทำแบบนี้จะช่วยให้จิตใจสงบและยังมองเห็นอนาคตของทีมด้วย"ชูพูดขึ้นหลังจากปีนขึ้นไปยังยอดสูงสุดได้แล้วและทำการไต่เชือกลงมาและปีนขึ้นมาใหม่
เมื่อเอนโดได้ยินดังนั้นจึงเอาน้ำจาดน้ำตกสาดใสหน้าตัวเองและตบหน้าตัวเองทันที
"ดีล่ะ"เอนโดพูดจบก็ปีนเขาขึ้นไปอีกครั้ง"จะต้องปีนปีนขึ้นไปปีนขึ้นไปปีนขึ้นไปให้ถึงให้ได้อนาคตของทีมฉันจะคว้ามันไว้เอง"เอนโดพูดจบก็ได้ทำการปีนเขาไปได้อย่างรวดเร็ว
คาเซมารุตอนนี้กำลังทำการกระโดดบนใบบัวอยู่และก็ได้ตกน้ำ
"โถ่เอ้ย"คาเซมารุสบถออกมาและที่เห็นพวกชินโดทำการกระโดดบนใบบัวได้อย่างสบาย
"พวกนั้นทำได้ยังไงนะ"คาเซมารุพูดออกมาด้วยความไม่นาเชื่อเพราะใบบัวพวกนี้มันโงนเงนซะขนาดนี้แถมยังลื่นมากอีกด้วยทำให้ไม่น่าจะสามารถกระโดดได้
"คิดว่าใบบัวพวกนี้คือกองหลังสิ..ให้คิดก่อนจะส่งลูก..จิตใจจะได้เข้มแข็งและสงบขึ้น.."ชินโดพูดก่อนจะกระโดดกลับมา
"กองหลังไม่ได้มีหน้าที่แค่แย่งลูกหรอกนะ..จะต้องคิดก่อนจะส่งบอลด้วยว่าจะส่งให้ใคร..และต้องทำการหลอกล่อศัตรูด้วย.."คิริโนะพูดก่อนจะกระโดดกลับไปเหมือนชินโด
"เพราะถ้าทำแบบนั้นจิตใจก็จะสงบขึ้นและทำการคิดวิเคราะห์แยกแยะด้วยว่า..จะส่งลูกให้ใครและทำให้"ฮายามิพูดและกระโดดไปมาบนใบบัว
"กองหลังไม่ได้มีหน้าที่แค่แย่งลูกแล้วก็ส่งลูกหรอกนะ..แต่จะต้องเป็นฝ่ายบุกขึ้นไปกองหน้าด้วย..จะป้องกันอย่างเดียวก็ไม่ได้หรอกนะ"คุรามาดะพูดก่อนจะกลับไปยังจุดเริ่มต้นและกระโดดกลับมาอีกครั้ง
เมื่อคาเซมารุฟังจบก็ตั้งสติและเริ่มกระโดดตามใบบัวอีกครั้งหนึ่ง
ตอนนี้ฟุบุคิกำลังลื่นลงมาจากสโนว์บอร์ดและเหมือนกำลังสนุกอยู่ด้วย
"เฮ้ๆ..เก่งไม่เบาเลยนิ"คินาโกะที่เห็นแบบนั้นก็กล่าวชมไปไม่ได้
"ก็นะ..เห็นแบบนี้แต่ฉันก็เล่นสโนว์บอร์ดมาตั้งแต่เด็กแล้วล่ะนะ"ฟุบุคิพูดพร้อมเร่งความเร็วขึ้นไปอีก
"เห๋..งั้นหรอถ้างั้นเจอแบบนี้หน่อยเป็นไง"คินาโกะพูดจบก็ให้เฟย์เทหิมะแบบลูกบอลลงไปเลย
"หึบ..อ..ย้าาา..หืม"ฟุบุคิก็หลบได้อย่างเร็วและพริ้วไหวเป็นอย่างมาก
"สุดยอด..สุดยอดเลย"คินาโกะก็ยังคงพูดชมไม่หยุดปาก
"แล้วถ้าเจอแบบนี้หน่อยเป็นไง"คินาโกะพูดจบก็ใช้สายตาสั่งโทบุทันทีส่วนโทบุที่รู้งานและหน้าที่ก็ได้ทำการเข้าไปใกล้ๆฟุบุคิแล้วก็หลบลูกบอลหิมะไปด้วยกันอย่างพริ้วเลย
ก่อนที่โทบุจะแขนซัดไปที่ท้องของฟุบุคิเหมือนการแย่งบอลในกีฬาฟุตบอล
"อะ..อ้ากกก"ฟุบุคิที่ทำการหลบไม่ทันก็ได้จุกและล้มจากบนสโนว์บอร์ดทันที
"การฝึกแบบนี้จะช่วยให้คุ้นชินกับความเร็วก็จริง..แต่ก็นะถ้าเจอแบบนี้ก็จะล้มลงไปใช่มั้นล่ะ..เพราะฉะนั้นการทำแบบนี้ถือเป็นการฝึกป้องกันตัวไงล่ะ"คินาโกะพูดจบก็ลื่นมาและทำการยื่นมือไปให้ฟุบุคิจับและลุกขึ้นมา
ฟุบุคิที่ได้ยินดังนั้นก็จับมือคินาโกะและลุกขึ้นจากนั้นก็ได้ทำการลื่นสโนว์บอร์ดอีกทีหนึ่งทันที
***ดาวน์โหลด NovelToon เพื่อเพลิดเพลินไปกับประสบการณ์การอ่านที่ดียิ่งขึ้น!***
อัพเดทถึงตอนที่ 18
Comments