ท่าเรือ
เข่อซินนั่งรอ ที่ริมท่าแม่น้ำตั้งแต่ฟ้ายังไม่สร่าง
" ไปรอด้านในวังหลวงเถอะพะยะค่ะ "
" ข้าอยากรออยู่ที่นี่ "
"แต่ท่านจะมานั่งอยู่ที่ท่าเรือแบบนี้ไม่ได้นะ หากใครรู้ว่าท่านเป็นองค์ชายจะทำเช่นไร "
" ข้าไม่ใช่คนเมืองนี้ไม่มีใครรู้ว่าข้าเป็นใคร "
" ไม่มีใครรู้ก็จริง แต่ท่านอาจไม่ปลออดภัย "
"เมืองแสนสงบสุขแบบนี้เอาอะไรมาน่ากลัวละเจ้า อย่าคิดมากเลย "
เข่อซินนั่งเล่นเดินเล่นอยู่เเถวท่าเรืออยู่เป็นเวลานานรอองครักษ์ของตน ผ่านไปไม่นาน มีชายขี้ม้ามาแต่ไกล ทุกคนล้วนนั่งลงและยกมือไหว้
" นั่งลงเถอะท่านเข่อซิน " เฟยฉีได้กระซิบให้นายของตนทราบ เข่อซินที่นั่งลงไปเสียงเท้าม้าเดินผ่นไปเรื่อยๆและหยุดลง
" ข้ามาเพื่อรอเรือสินค้า ที่กำลังจะมาถึง ทุกคนเชิญตามสบายเถอะ " เสียงทุ่มทีเข่อซิงคุ้นหู จึกได้เง้ยหน้าขึ้นภพว่าคนตรงหน้านั้นคือองค์ชายเจียวซิ่น สายตาขององค์ชายได้มองมาที่ตนพอดี
" เจ้ามาอันใดที่นี้ " เสียงเรียบนิ่งได้เอ่ยถามเข่อซิง ที่นั่งไม่ไกลมาก
" ข้ามารอรับ ช่างอี คนของข้าที่อยู่บนเรือ "
" ท่านได้รับอนุญาติแล้วรึ ถึงออกมาได้ ทำไมข้าไม่เห็นทหารหรือใครมากับท่านเลย เห็นเพียงแต่องครักษ์เพียงคนเดียว" คำพูดของเจียวซิ่นทำเข่อซินนั้นไปไม่เป็น ไม่รู้จะพูดอะไร
" ไม่เป็นไรหาท่านไม่ตอบข้าก็ไม่เป็นไร เพราะมันไม่ใช้เรื่องของข้า " พูดจบ เจียวซิ่นได้ลงจากม้าและไปรอที่ท่าเรือ พร้อมทหารอีกมากมาย
" ลุกเถอะ ขอรับ "
" ข้าเพียงอยากมารอ ช่างอี เท่านั้น ข้าทำผิดอันใด และข้าต้องขออนุญาตใครทั้งทีข้าโตแล้ว "
" นี้มันไม่ใช่เมืองขอเรานะท่านเข่อซิง ไม่รู้มีอันตรายหรือผู้คนเป็นเช่นไร ความปลอดภัยของท่านเป็นสิ่งสำคัญ "
" ช่างเถอะ ข้าไม่ได้อยากหงุดหงิด " เข่อซิงที่เป็นคนนิ่งๆ ใบหน้าตอนนี้ร้อน ด้วยความหงุดหงิดเบาๆ
ไม่นานเรือก็มาถึง เข่อซิงวิ่งไปกอดหญิงผมยาวสวย ที่วิ่งลงมาจากเรือ
" ท่านเข่อซิง ทำไมหน้าท่านเป็นเช่นนั้น " ช่างอีได้ทักเมื่อเห็นน้ำสีใสเต็มหน้า จากอากาศร้อน
" ข้าไม่ได้เป็นอะไร " ยังไม่ทันได้สิ้นประโยค เข่อซิงก็ล้มลงไปนอนกับพื้น องค์ชาย เจียวซิ่งที่ดูอยู่ไม่หาก รีบวิ่งมาช่วย ทันที
***ดาวน์โหลด NovelToon เพื่อเพลิดเพลินไปกับประสบการณ์การอ่านที่ดียิ่งขึ้น!***
กกาวน์โหลดทันที
ชอบผลงานนี้ไหม? ดาวน์โหลดแอพ บันทึกการอ่านของคุณจะไม่สูญหาย
Comments