เมืองหนิงอัน
" พอเถอะข้าเหนื่อยแล้ว "
" ข้าขขอโทษที่ดึงท่านออกมาแบบนั้น แต่ข้าร้อน "
" ไม่เป็นไร เมื่องของท่าน เพียงแต่ มีเข้า มีแม่น้ำ แต่กลับไม่ค่อยมีตตนไม้เท่าไหร่ มีแต่บ้านเมือง ต่างจากเมื่องของขข้าที่มีตต้นไม้แม้น้ำ เต็มไปหมด "
" ข้าอยากไปเมืองของท่านบ้าง "
" เจ้าขอท่านพ่อเจ้าสิ "
" ท่านคงไม่ให้ไปหรอก เพราะเมืองของท่านห่างไกลออกไปมาก หากข้าเดินทางออกไปคงจะไม่ปลอดภัย "
" ใช่ มันห่างไกลกันมาก "
" อ่าวท่านพี่ " ป๋อเหวิน เอ่ยถามท่านพี่เมืองเห็นเดินมาทางนี้
" เดินเร็วจังนะ ข้าขออภัยโทษแทนน้องข้าด้วย "
" ท่าน เข่อซิงไม่ได้โกรธเคืองอะไร ข้า "
"เป็นเช่นนั้นก็ดีแล้ว "
" ไปเล่นน้ำกันไหมท่านเข่อซิง "
"ที่ ไหนละ "
"ตามข้ามา " ป๋อเจียวจับแขนของเข่อซิง พร้อมเดิน กันไป เจียวซิ่น ได้แต่เดินตาม ว่าน้องของตนนั้นจะไม่พา ท่านเข่อซิงไปเล่นอะไรที่ไม่ปลอดภัย
แม่น้ำฟาฟา
"นี้คือแม่น้ำฟาฟา แม่น้ำสายเดียวในวัง สายเดียวกับที่เรานั่งที่ศาลา "
" สีสวยมากเลยนะ ต้นไม้รมเย็น "
"ใช่ไหมเหมาะกับอากศร้อนๆแบบนี้เลย "
"แล้วท่านพี่ตามพวกข้ามาทำไม " ป๋อเหวินเอ่ยถามด้วยความส่งสัย
" ไม่ได้อยากจะตามมาหรอกแต่ท่านพ่อกลัวเจ้า พาท่าน เข่อซิงเป็นอันราย เลยให้ข้ามาคอยดู "
" เช่นนั้นนี้เอง แต่ข้าโตแล้ว ท่านเข่อซิงก็โตแล้ว ไม่ดื้ออะไรหรอก ท่านพี่กลับไปเถอะ "
" ข้าจะรออยู่แถวๆนี้ "
ว่าจบเจียวซิ่งก็เดินลับไป
" ท่านพี่ข้าช่างหัวดื้อ "
" ท่านเจียวซิ่ง ท่านแค่เป็นห่วง "
" ท่านดูเกร่งๆ ตอนอยู่ตต่อหน้าพี่ข้า "
" ท่านเจียวซิ่ง ดูนิ่งใบ้หน้า ไร้ความรู้สึก "
" อย่าไปกลัวเลยท่านเข่อซิง ท่านพี่มีหน้าเดียว แบบนี้ตลอดแหละ "
" เรีกข้าพี่ซิงจะดีกว่านนะ ไม่ยากด้วย "
" งั้นพี่ซิงเรียกน้องเหวินนะพะยะคะ "
" น้องเหวิน ชื่อน่ารักดี "
" ท่านชมข้า ข้าเขิลเป็นนะพี่ซิง "
ทั้งสองคนเล่นน้ำกันเสียงดัง เเละผู้ติดตามทั้งสองฝ่ายก็เล่นน้ำเช่นกัน
ผ่านไปสักพักใหญ่ๆ
"ขึ้นมากันได้แล้ว " เสียงเข้มทุ้มได้เอ่ยขึ้น ปลายเสียงนั้นคือ เจียวซิ่น
" ท่านพี่กำลังสนุกเลย ลงมาเล่นด้วยกันก่อนท่าน "
ยังไม่ทันที่จะได้เอ่ย คำใดน้องของเค้านั้นลุกขึ้นมาจากน้ำ พร้อมดึกแขนเข้าลงมา ทำให้เค้านั้นตกลงมาในแม่น้ำ ตกลงไปใส่ เข่อซิงที่กำลังมอง ป่อเหวินอยู่
เจียวซิ่นตกลงมา รำตัวของเจียวซิ่นทับลงที่ตัวของ เข่อซิง มือเจียวซิ่นเกี่ยไปที่เอวของเข่อซินเอาไว้
" เจ้าเล่นอะไร รู้รึไหมมันอันตราย "
" ข้าเพียงอยากให้ท่านเล่น "
" อย่าดุน้องเหวินเลย ท่านเจียวซิ่น " เข่อซินรีบเอ่ยห้ามเมื่อใบหน้าของ เจียวซิ่นเริ่มหงุดหงิดและโกรธ
" ทุกคนขึ้นจากน้ำเดียวนี้!!!!! " เสียงตะโกนเจียวซิ่นทำเอาทุกคนสดุ้ง และก้มตัวเล็กน้อย และค่อยๆขึ้นจากน้ำ
เจียวซิ่นยังคงจับเอวและประคอง เข่อซินขึ้นจากน้ำ
แต่ใบหน้าของเข่อซินนตอนนี้นั้นมองไปที่น้องเหวิน ที่ใบหน้าเศร้าที่โดนดุท่าทีเหมือนจะร้องไห้
***ดาวน์โหลด NovelToon เพื่อเพลิดเพลินไปกับประสบการณ์การอ่านที่ดียิ่งขึ้น!***
กกาวน์โหลดทันที
ชอบผลงานนี้ไหม? ดาวน์โหลดแอพ บันทึกการอ่านของคุณจะไม่สูญหาย
Comments