ทาสรับใช้ (บำเรอ)
ในฤดูหวาน ที่เมือง หนิงอัน
หิมะตกล่วงลนมาไม่ขาดสาย ภาคใต้ความหนาวเหน็บ ในวังหลวงกำลังยุ่งที่ พระมเหสี จะคลอดลูก
พระราชาที่ใจไม่อยู่กับเนื้อกับตัวรอลุ้นว่า ลูกคนี่สองของตนนั้นจะเป็นเพศอะไร ลูกชายคนโตที่อายุได้เพียง สามขวบ ยืนจับมือพ่อที่ยืนรออยู่หน้าห้องพระมเหสี เสียงด้านในดูวุ่นวายมาก
" ท่าน พ่อ ท่านแม่เจ็บหนัก ถึงร้องกเสียงดังเช่นนี้ "
" ใช่ท่านแม่เจ็บและกำลังจะ คลอดน้องลูกออกมาไงเจียวซิ่น หากเจ้ามีน้อง เจ้าต้องรักน้องมากๆนะ "
" แน่นอนท่านพ่อ ข้าจะรักท่านพ่อ ท่านแม่ และน้อง "
" ดีมาก "
วังหลวงหนิงอัน
ในวังตอนนี้วุ่นวายที่จะเตรียมจัดงานเมื่อสหาย องค์ราชา จะมาเยี่ยมเยือนจากแดนไกล เรียกว่าข้ามทะเลภูเขามาเลยละ จำจัดงานให้ยิ่งใหญ่ไม่ให้เสียชื่อ เมืองหนิงอัน
" ป๋อเหนิงใยทำหน้าเช่นนั้น "
" ช่วงนี้หน้าร้อน แล้วข้าต้องมาแต่ตัวเต็มยศแบบนี้ ข้าร้อน ไหนจะมานั้งในห้องโถงนี้อีก "
" โถ้ว อดทนอีกหน่อย "
" ข้าไม่ใช่ท่านพี่นะที่จะมีความอดทนสูงน่ะ "
เจ้าเมืองอันฉี เสด็จแล้ว
อากาศอันแสนร้อนนไร้รม กลับมีรมพัดอ่อนๆเข้ามา เจียวซิ่นมมองไปกลับสดุดตากับชายหนุ่มผิวขาว จมูกโด่ง หน้าเรียวงาม
" ยินดีต้อนรับสู่เมืองของข้าสหาย "
" เมื่องของเจ้ารุ่งเรืองเป็นอย่างมาก ชาวบ้านไม่อดหยาก ดูจากชาวบ้านที่ข้าผ่านมา "
" ขอบคุณ "
" เชิญด้านนู้น "
พระราชาหรือ จางหมิ่นนำทางสหายตนและลูกเมียไปที่แม่น้ำเพื่อรับประทานอาหารกัน
" เป็นไงบ้าง เหลียน ข้าไม่ได้เจอเจ้านาน จนตอนนี้ลูกเจ้าโตมากแล้ว "
" ข้าสบายดี เจ้าเองก็มีลูกตั้ง สองคนเลยนิรูปงามท้งองพระองค์เลย "
" ขอบพระคุณขอรับ" ป๋อเหวิน และเจียวซิ่นได้เอ่ยขอบพระคุณ
" ว่าแต่ลูกเจ้าชื่ออะไร " ท่านเหลียนเอ่ยถาม
"ลูกของข้าคนโต ชื่อ เจียวซิ่น อายุจะหยี่สามแล้ว ส่วนคนเล็ก ชื่อ ป๋อเหวิน "
" ชื่อเพราะยิ่งนัก เสียดายตอนพระมเหสีคลอดไม่ได้มา "
"ไม่เป็นไร บบ้านเมืองเราอยู่ห่างไกลกัน ยากที่จะไปมาหาสู่กันบ่อย "
" ท่านเข่อซิง รูปงามยิ่งนัก ลูกเจ้าปีนี้" ยังไม่ทันได้พูดเสร็จท่านเหลียนพูดเเทรกขึ้นมาทันที
" ยี่สิบหกแล้วละ "
ใบหน้าท่สวยงามทำเอาทหารไม่เว้นแม้แต่ สองพี่น้องเมือง หนิงอัน มองตาไม่กระพิบเลย
" ท่านพ่อพระเจ้าพะยะคะ ท่านแม่ไปไหน " เข่อซิงได้เอ่ยถามผู้เป็นบิดา
" น่าจะไปกับพระมเหสี ลี่ปี้ "
" พระชายาข้าพาพระชายาเจ้าเที่ยวแล้วละ " จางหมิ่นเอ่ยพร้อมขำในคอเบาๆ
"เจ้าอยากไปเที่ยวรึไหม เข่อซิง ข้าจะให้ลูกข้าพาไปดูรอบๆ "
" เดี่ยวข้าพาไปเอง " ยังไม่ทันที่เข่อซิงจะเอ่ยตอบ จางหมิ่น ก็ถูกลูกชายคนเล็ก ป๋อเหวิน พูดแทรกและ จับแขนเข่อซิงลุกทันที เพราะตนนั้นถึงออกด้านนอกแล้ว แต่ก็ยังร้อนกับชุดอยู่เลยอาศัยจังหวะนี้ ออกไป
" ป๋อเหวิน เจ้าดึงท่านพี่แรงอะไรขนาดนั้น "
ท่านจางเหมิ่นเอ่ยตะโกนตามลูกที่ดึกแขน ลูกของงสหายตนแรงขนาดนั้น
" เดี่ยวข้าตามไปดูน้องเองขอรับ "
" ดีเหมือนนกัน อย่าให้ ป๋อเหวินไปเล่นทั่วจนเป็นอันตรายละ "
" ขอรับ "
***ดาวน์โหลด NovelToon เพื่อเพลิดเพลินไปกับประสบการณ์การอ่านที่ดียิ่งขึ้น!***
กกาวน์โหลดทันที
ชอบผลงานนี้ไหม? ดาวน์โหลดแอพ บันทึกการอ่านของคุณจะไม่สูญหาย
Comments