5

"ใครมาหากัน?" ออกัสขมวดคิ้วเบาๆ เมื่อได้ยินเมดบอกว่ามีกลุ่มคนมาหา

เมดสาวที่เห็นว่าออกัสอารมณ์ไม่ดีก็ตัวสั่นและไม่กล้าขยับตัวไปไหน เมื่อเห็นเช่นนั้นเขาก็ถอนหายใจและบอกให้เมดสาวนำไป

ตอนนี้เขากำลังนั้งจิบชาในระหว่างที่กำลังนั้งรอริออนอย่างสบายอารมณ์อยู่แท้ๆ เลยเชียว

"ถะ ถ้าอย่างนั้นดิฉันขอตัวก่อนนะคะ" เมื่อมาส่งออกัสถึงที่แล้วเมดสาวคนนั้นก็รีบชิ่งไปทันทีเพราะบรรยากาศโดยรอบเริ่มไม่ปกติหลังจากนายน้อยเห็นหน้าของคนที่มาหา

"...พวกนายมาทำอะไรที่บ้านของฉันกันเนี้ย?.." ออกัสกล่าวถามอย่างไม่แน่ใจนัก เขาไม่คิดเลยว่าทั้งสี่คนที่เกลียดเขาเข้าใส้จะถ่อมาหาถึงที่แบบนี้

หรือว่ามันจะเกี่ยวกับริออน? และแน่นอนว่าสิ่งที่เขาคิดมันถูก

"นายทำอะไรริออน? ทำไมเธอถึงจะได้หมั้นกับนายได้!?" ไอริสเป็นคนถามอย่างหงุดหงิด ความไร้เดียงสาของเธอหายไปและแทนที่ด้วยความโกรธ

ออกัสรู้สึกเจ็บแปร๊บที่หน้าอกวูบหนึ่งก่อนที่มันจะหายไปอย่างรวดเร็ว ท่าทางของออกัสเมื่อโดนไอริสตะคอกใส่นั้นนิ่งเฉยมากซึ่งซิลวี่และมาคัสก็สังเกตุเห็นและแอบแปลกใจเบาๆ

เพราะปกติแล้วตัวของอีกฝ่ายนั้นเมื่อโดนไอริสปฏิเสธหรือทำท่าไม่พอใจใส่จะเสียใจและแสดงสีหน้าผิดหวังออกมา

มันเกิดอะไรขึ้นกับออกัสกันแน่

อันวาที่ทนไม่ไหวก็พุ่งเข้ามาขว้าคอเสื้อของออกัส ดึงเข้ามาจ้องตาของเจ้าตัวเเดงกร่ำมากและท่าทางพร้อมที่จะฆ่าใครสักคน

"แก! ข่มขู่อะไรริออน!? แกทำอะไรเธอ"

"...เป็นบ้าอะไรของแกว่ะ?"

แม้ว่าออกัสจะกลายเป็นคนใหม่และมีนิสัยใจเย็นไม่หยิ่งผยองแล้วแต่พอโดนทำอย่างนี้ใส่เขาก็ไม่ค่อยพอใจเหมือนกัน เขาจึงกระชากมือของอันวาออกจากคอเสื้อของเขาก่อนที่จะจัดเสื้อผ้าของตัวเองใหม่

"ถ้าจะมาหาเรื่องกันก็กลับไปดีกว่าในตอนที่ฉันกำลังอารมณ์ดี..." ออกัสหรี่ตาลงและมองไปยังทั้งสี่คน

เมื่อมาคัสและคนอื่นเห็นท่าทางแบบนี้ของออกัสก็เกร็งขึ้นมาโดยไม่รู้ตัวเพราะพวกเขายังไม่ชินกับออกัสที่เป็นแบบนี้

ก็อย่างที่บอกเมื่อก่อนออกัสอารมณ์ร้อนกว่านี้เยอะ ทำอะไรผิดหูผิดตานิดหน่อยเมดในคฤหาสน์ก็ถึงกับโดนลงโทษอย่างหนักไปเลย

"มีเรื่องอะไรกันเหรอเปล่าคะ?" เสียงใสๆ ดังขึ้นท่ามกลางบรรยากาศอันร้อนระอุ

ทุกคนหันไปมองทางต้นเสียงอย่างพร้อมเพรียงก่อนที่ซิลวี่และไอริสจะเรียกชื่อของอีกฝ่ายออกมาด้วยความดีใจ

""ริออน!""

ริออนมองเพื่อนๆ ของตนเองด้วยความแปลกใจเมื่อเห็นพวกเขาอยู่ที่นี่ก่อนที่จะนึกได้ว่าเรื่องราวการหมั้นครั้งนี้คงจะแพร่ออกไปแล้วและเพื่อนของเธอก็คงจะได้ยินเข้าและรีบบึ้งมาหาเธอถึงที่นี้

ภายในใจของเธอรู้สึกอบอุ่นขึ้นมาอย่างบอกไม่ถูก อารมณ์ในตอนนี้ของเธอคงที่แล้วนิสัยที่ขี้อายของเธอเองก็กลับมาแทนที่ความโกรธ

"ริออน! เธอไม่ได้โดนทำอะไรใช่ไหม?" อันวารีบสไลด์ตัวเข้าไปหาหญิงสาวผมขาวร่างเล็ก

เธอสะดุ้งตกใจเมื่ออันวาจับต้นแขนทั้งสองข้างของเธอในขณะที่ถามแน่นจนรู้สึกเจ็บ

"..อะ..เอ่อ..เราไม่ได้โดนทำอะไรหรอก" เธอพูดถึงส่วนของสามวันมานี้ไม่ใช่ครั้งที่เธอโดนข่มขื่นเพราะกลัวว่าพวกมาคัสและออกัสจะลงไม้ลงมือกัน

เธอไม่อยากให้ตัวเองเป็นสาเหตุให้คนอื่นทะเลาะกันด้วย

ออกัสกับมาคัสที่สังเกตุเห็นความอึดอัดของริออนที่โดนจับแขนทันที

มาคัสกำลังจะกล่าวเตือนเพื่อนสนิทตนเองแต่ออกัสก็เข้ามาปัดแขนของอันวาออกและดึงร่างของริออนเข้าสู่แผงอกของตนเองราวกับกำลังปกป้องอีกฝ่ายอยู่

"ทำอะไรของแกว่ะออกัส!?" อันวาไม่พอใจ

"แกไม่เห็นรึไงว่าริออนเจ็บ" ออกัสตอกกลับซึ่งก็ทำให้อีกฝ่ายหน้าเสียและหันไปมองริออนก่อนที่จะพูดขอโทษออกไป

"ฉะ ฉันขอโทษนะ...ไม่ได้ตั้งใจ"

"อือ ไม่เป็นไรหรอกเราไม่คิดมากอะไร"

มาคัส ไอริส และ ซิลวี่เหมือนกับกลายเป็นคนนอก

ไม่เชื่อก็ต้องเชื่อว่าออกัสคนนั้นกำลังปกป้องคนอื่นอยู่และยิ่งไม่ต้องพูดถึงว่าคนๆ นั้นเป็นสามัญชนที่อีกฝ่ายเกลียดเป็นที่สุดอีก

ริออนที่กลัวว่าเรื่องมันจะบานปลายหากมาคัสและพักพวกยังอยู่ที่นี่เธอเลยขอร้องให้พวกเขากลับไปก่อน

แม้จะไม่ค่อยเต็มใจเท่าไหร่แต่ในเมื่อเห็นว่าริออนยังปลอดภัยดีและไม่ได้เป็นอะไรมากก็โล่งอกไปเปราะหนึ่งแล้ว

อันวาตลอดทางกลับนั้นกำหมัดแน่น เขากัดริมฝีปากของตัวเองจนเลือดชิบ

มาคัสมองเพื่อนของตัวเองด้วยความเป็นห่วง

"...ฉันจะช่วยเธอออกมาจากเจ้านั้นให้ได้..."

***ดาวน์โหลด NovelToon เพื่อเพลิดเพลินไปกับประสบการณ์การอ่านที่ดียิ่งขึ้น!***