ไฟท์แอดเตอร์ ดินแดนแห่งขนนกสีน้ำเงิน

บทนำ

ตูมมมมมม!!

อุแว้!! อุแว้!!

เสียงระเบิดดังขึ้นภายในเขตของไฟท์แอดเตอร์ เด็กทารกที่พึ่งคลอดออกมาลืมตาดูโลกได้ไม่ถึง 20 นาทีร้องดังลั่นด้วยความตกใจจากเสียงที่ดังสนั่นทั่วบริเวณดังกล่าว

“พาลูกหนีไปลาเกรซ!!”

เสียงตะโกนของชายร่างแกร่งใหญ่โตกำยำ ดวงตาเปิดโพรงด้วยความตื่นตกใจ มือขวาถืออาวุธธนูคู่กายเตรียมเผชิญกับเหล่าศัตรูจากดินแดนอื่นที่บุกถล่มเข้ามาในวันที่ภรรยาของเขาคลอดบุตรชายคนแรก

ไม่!! ข้าจะไม่ทิ้งท่าน ไฟท์เนอร์!!

สตรีรูปงามร่างอวบอั๋น อุ้มเด็กทารกในอ้อมกอดแน่นด้วยความหวาดกลัว ส่งมือเล็กเรียวมาจับที่แขนของสามี ด้วยแววตาสุดแสนจะกังวล

“ข้าจะไม่ยอมให้พวกมันทำร้ายเจ้าทั้งสอง ข้าจะตามหาเจ้ากับลูกให้เจอไม่ว่าจะอยู่ที่ไหนบนโลแซง ได้โปรดเชื่อใจข้าลาเกรซ”

มือหนาผลักดันร่างของราชินีออกจากอ้อมกอด เพื่อให้นางพาบุตรชายหนีไป ก่อนจะกระโดดลงจากปราสาทเพื่อต่อสู้กับเหล่าศัตรูอย่างกล้าหาญ

“อารีนา พี่ข้าได้โปรดท่านช่วยไฟท์เนอร์ด้วย”

ลาเกรซเฝ้าภาวนาอยู่ในใจต่อเทพแห่งสงคราม ให้ช่วยดลบันดาลให้สามีของเธอปลอดภัยจากศึกสงครามในขณะที่เธอหอบบุตรชายไว้ในอ้อมกอด แล้ววิ่งสับขาเข้าไปในป่าลึกที่แสนจะอันตรายในยามค่ำคืน

เวลาล่วงเลยผ่านไปนานนับคณา จากค่ำคืนแสนทรมานจากศึกสงคราม ท้องฟ้าเริ่มสว่างจนมองเห็นสิ่งต่างๆ รอบๆ ตัวอย่างชัดเจน นางได้แต่นั่งร้องไห้กอดลูกชายเพียงหนึ่งเดียวที่เหลืออยู่อย่างน่าเวทนา ใจกลางผืนป่าที่สุดแสนจะเงียบสงบ

“เพอร์ซี่บุตรแห่งไฟท์แอดเตอร์และเทพแห่งความเยือกเย็น ข้าจะไม่ยอมให้ใครมาทำร้ายเจ้าเป็นอันขาด เจ้าจะเติบโตไปเป็นบุรุษที่แข็งแกร่งไร้ผู้เทียมทานในโลแซง ข้าขอให้คำสัญญาแก่เจ้า ลูกรัก”

ตากลมสีฟ้าครามจ้องมองมายังเด็กชายที่อยู่ในอ้อมแขน แสงแดดส่องร่ำไรอยู่ปลายยอดดอกไม้ป่าแสนจะสวยงาม น่าสัมผัสแต่หากไม่ได้อยู่ในเวลาที่คับขันและอึดอัดใจเช่นนี้ ก่อนที่นางจะลุกขึ้นอุ้มบุตรชายเดินเข้าไปในป่าลึกอย่างไม่รู้หนทางที่จะไป

ครืดด!! แคร่ววว!!

เสียงต้นไม้ถูกแหวกออกเป็นโพรงจากคนร่างใหญ่ เขาพยายามออกตามหาลูกและภรรยาเกือบทั้งคืนหลังจากชนะศึกสงครามจากคืนที่ผ่านมา

ลาเกรซรู้สึกตื่นกลัวเมื่อได้ยินเสียง นางรีบเดินถอยหลังกรูห่างออกไปและหลบอยู่หลังต้นไม้ใหญ่ พลางกอดบุตรชายเอาไว้ในอ้อมกอดแน่นหนา

“ลาเกรซ นั้นเจ้าใช่ไหม”

เสียงใหญ่ของชายที่แข็งแกร่งดุจหินผาเอ่ยออกมาเมื่อรับรู้ได้ว่ามีสตรีนางหนึ่งยืนแอบอยู่หลังต้นไม้

“โอ้พระเจ้า ไฟท์เนอร์ข้าดีใจมากที่ท่านไม่เป็นอะไร”

นางรีบวิ่งออกมาจากหลังต้นไม้ใหญ่พร้อมกับบุตรชายที่หลับปุ๋ยอยู่ในอ้อมแขน ทั้งสองสวมกอดกันด้วยความโล่งใจ ก่อนที่ชายผู้แข็งแกร่งจะก้มลงมามองหน้าบุตรชายที่หลับอยู่ในอ้อมกอดของราชินีอีกครั้ง

“ข้าตั้งชื่อให้ลูกท่านว่า เพอร์ซี่ บุตรแห่งไฟท์แอดเตอร์”

อ้อนๆๆ ขอหัวใจคนละดวงเป็นกำลังใจให้ไรท์ด้วยนะคะ 🥰

***ดาวน์โหลด NovelToon เพื่อเพลิดเพลินไปกับประสบการณ์การอ่านที่ดียิ่งขึ้น!***





novel PDF download

บทต่อไป

ข้าต้องไป

