“พี่คะ พี่ พี่ทิมตื่น” จะบ้าตาย หญิงสาวตัวน้อยที่ง่วงนอนอน่างมากกำลังปลุกคนเมาที่เป็นไข้ และหลับลึกกว่าอยู่ มันยากแค่ไหนทุกคนรู้ไหมม ปลุกคนเมาเนี่ย โดนถีบมันยังจไม่รู้สึกตัวเลยยย
“พี่ทิมคะ ตื่นก่อนแปบนึงนะ ขึ้นไปนอนบนบ้าน”
“อืมม ขึ้นไปสิ”
“ขึ้นไปไม่ได้พี่ต้องลืมตาเดินดีๆ พี่คะลุกก่อนนิดนึงนะหนูแบกพี่ไม่ไหวอ่ะ”
“ช่วยหน่อยยยยย” หมอนี่อ้าแขนออกกว้างแล้วหลับตาพูด เป็นเด็กอีกแล้วววเวลาแบบนี่เนี่ยย
ฉันก็เลยต้องเดินอ้อมไปข้างที่เขานั่งแล้วก้มลงไปดึงเขาขึ้นมา
อร้ายยย
ห้ะ หาาาาาาาาาาาาา หมอนี่ดึงฉันเข้าไปกอดดด
ไม่สิไม่กอด แต่เหมือนแกล้งให้ฉันล้มลงไปทับเขา ทำให้หน้าฉันเกือบโดนปากเขาแล้วอ่ะ จะโดนหอมแบบนี้ไม่ได้ๆ โอ้ยยย ใจฉันมันจะระเบิดแล้วนะ
“พะๆ พี่ลุกดีๆเลย”
กว่าจะขึ้นมาได้ ทั้งลาก ทั้งด่า ทั้งดึง กระชากก็แล้ว หนักเป็นบ้า หลังจากที่ขึ้นมาแล้วฉันก็ไปเอายาลดไข้มาให้
“อย่าพึ่งหลับค่ะ กินยาก่อนนะ”
“อืมมม”
“พี่คะ กินเลย อย่าพึ่งหลับบบบ”
“อืมมมม” โอ้ยย ไอ้บ้านี่ ฉันก็ง่วงเหมือนกันนะ
“ถ้าพี่ไม่กินตอนนี้ หนูจะเอาเรื่องทุเรศของพี่ไปประกาศให้ชาวโลกได้รู้กันว่าคนหล่ออย่างคุณชายเป็นคนแบบไหนเวลาอยู่บ้าน”
“.....”
“พี่คะ มากินก่อนน หนูจะโกรธแล้วนะ” ฉันเหนื่อยละ จะกินไม่กินรีบตอบสิวะ
“กินนน” เขากินเฉยเลย ทำไมง่ายดีแท้
“อ่ะๆกินแล้วนอนได้ค่ะ เดี๋ยวตัวก็คงไม่ร้อนแล้ว” ฉันเอามือไปแตะที่หน้าผากเพื่อดูว่ามันร้อนมากไหม หลังจากนั้นก็ห่มผ้าแล้วก็จกลับไปนอน
ฟึบ !! เขาจับฉันไว้อีกแล้ว
“อย่าไป”
“เอ่ออ หนูจะกลับไปนอนเฉยๆ”
“อยู่กับ..พี่นะ”
ตึกๆ อะไรกันคนๆนี้ เพราะพิษไข้ใช่ไหม
“งั้นหนูไปนอนโซฟา...”
“ไม่ได้”
“เอ้าา แล้วจะให้...”
“อยู่ข้างๆตรงนี้ได้ไหม”
นี่ฉันฝันไปหรือเปล่า เวลาแบบนี้เขาพูดจาสบายๆจังเลย มันทึ่งมากๆเลย เขาแทนตัวเองว่าพี่ด้วย เขาเป็นคนที่ซับซ้อนจังงง
“งั้นก็ได้ค่ะ พี่นอนเถอะ”
สุดท้ายฉันก็นั่งนอนอยู่ข้างเตียงเขา วันนี้ไม่เสียแรงที่ออกไปรับเลยจริงนะ ดูเหมือนเราเข้าใกล้กันอีกนิดแล้วนะคะพี่
******************
“อื้มมม แดด” ปวดตาสุดๆเมื่อคืนนอนดึกมากนะเรา แต่นี่มันที่ไหน ฉันขึ้นมาบนเตียงได้ไง ฉันมองซ้ายมองขวาไม่เห็นใคร แต่สักพักก็มีเสียงประตูดังขึ้น
“ไง ตื่นแล้วหรอ” หาพี่ทิม เขา! ไม่! ใส่! เสื้อ!!!
***ดาวน์โหลด NovelToon เพื่อเพลิดเพลินไปกับประสบการณ์การอ่านที่ดียิ่งขึ้น!***
อัพเดทถึงตอนที่ 47
กกาวน์โหลดทันที
ชอบผลงานนี้ไหม? ดาวน์โหลดแอพ บันทึกการอ่านของคุณจะไม่สูญหาย
Comments