ตีสองแล้วเด้อออ

“เฮ้อออ ถึงบ้านซะที แม่เหนื่อยจะตายแล้วว” พอมาถึงบ้านคุณน้าก็บ่นออกมาทันทีเลย คงเหนื่อยแน่แหละไปตั้ง 2 อาทิตย์แหนะ

“เป็นไงบ้างคะคุณน้า สนุกหรือเหนื่อยคะ “

“ไปทำงานเธอจะมาสนุกอะไร คนไม่ทำงานก็เป็นงี้แหละ” พี่ทิมม สะ ออด ขึ้นมาทำไม

“ทิม แกจะขัดแม่กับน้องคุยกันทำไม”

“ผมเปล่า ก็ยัยนี่ถามโง่ๆ” ไม่ไหวละโว้ยยไอ้บ้าา

“อ้าวพี่ พูดอย่างงี้ก็สวยสิ”

“มาสิ มาเลยยย”

เราทั้งสองเตรียมเข้าพุ่งชนแต่..

“หยุด! พอเลยทั้งสองคน สงบสติอารมณ์กันทีเถอะแม่จะเป็นลมเอา เล่นอะไรกันเป็นเด็กๆ”

ชิ เราสองคนแยกเขี้ยวใส่กัน นี่จะไม่ถูกกันได้สักวันเลยจริงๆหรอวะ

“แม่ครับ วันนี้ตอนเย็นผมไม่กลับมากินข้าวบ้านนะจะไปหาเพื่อนหนะ”

“อืม ไปสิ เอาน้องไปด้วยไหมหละ”

พี่ทิมมองหน้าฉันแล้วทำหน้าประมาณว่า ถ้าฉันเอายัยนี่ไปมีหวังก่อเรื่องอีกแน่ๆ

“งานนี้มีคนเยอะอ่ะ กลัวยัยนี่ไปทำอะไรขายหน้า”

“หนูไม่ทำหรอกน่า แต่หนูก็ไม่ได้อยากไปกับพี่หรอกนะ”

“งั้นก็ดี ฉันจะไปโดยไม่ต้องระแวง!!”

1:50 AM

ตืดๆ ตืดๆ

“อืมมมม ใครโทรมาเนี่ย” ในขณะที่ฉันนอนอยู่นั่นเองโทรศัพท์ก็ดังขึ้น เอ๊ะ พี่ทิมหรอ โทรมาทำไม

“ฮะโหล มีอะไรร”

(โหลๆ น้องขวัญนี่พี่เคเองนะ จำได้เปล่า)

“อ๋อค่ะ พี่เคมีอะไรหรือเปล่าคะทำไมเอามือถือพี่ทิมโทรมา”

“คือน้องขวัญช่วยมารับไอ้ทิมหน่อยได้ไหมครับ มันเมาอ่ะ แล้วพวกพี่จะไปต่อ เหมือนมันเป็นไข้อ่ะ”

“เป็นไข้หรอคะ เขาไปทำอะไรมา”

“คือมันไปเล่นสระน้ำกับพวกพี่นะโดนแดดกับน้ำใส่กันผสมมากินเหล้าด้วยมั้ง เมาแอ๋เลย น้องมาเอามันกลับหน่อยนะ”

“ได้ค่ะ อยู่ที่ไหนคะ”

“เดี๋ยวพี่ส่งโลเคชั่นไปให้นะ”

“เคค่ะ”

หน๋อยย ไอ้พี่ทิม ไหนบอกว่า ฉันจะได้เล่นแบบไม่ระแวง โถ่ว ไม่ระแวง แต่มารังควานการนอนฉันเหลือเกินน นี่คงเป็นเวรกรรมที่ฉันเคยให้เขาไปรับตอบเมาสินะ แล้วมาเป็นไข้ด้วย นี่โตแล้วยังไม่รู้จักระวังอีก

***ผับแห่งหนึ่ง***

ขณะนี้เวลา ตีสองยี่สิบห้านาที!!!!! โอ้ยย ชีวิด ให้ฉันได้พักหายใจสบายๆบ้างเหอะ ง่วงก็ง่วง มาแบบชุดนอน เดี๋ยวก็ปวดขรี้อีก

“น้องขวัญ ทางนี้ครับ” พวกพี่เคโบกมือหย๋อยๆใส่เมื่อฉันไปถึง

“ช่วยแบกเขามาที่รถหน่อยนะคะ”

หลังจากนั้น

“เห้ออ ไอ้ทิมมาเป็นไรตอนนี้วะ ฝากด้วยนะน้องขวัญ พวกพี่นึกเห็นแค่น้องนี่แหละที่จะพามันกลับบ้านได้อย่างสมประกอบ”

“ค่ะ ขอบคุณที่โทรมาบอกนะคะ”

กว่าจะขึ้นรถมาได้ เอาซะเหนื่อยเลย ถ้าถึงบ้านแล้วฉันจะทำไงเนี่ยย

“พี่คะ รู้สึกตัวหรือเปล่า”

“อืมมม “

“ดื่มน้ำหน่อยไหมคะ”

“ไม่”