กลับยังไง

สุดจัดปลัดไม่ได้บอกก ยินดีต้อนรับทุกท่านเข้าสู่ Moonclub คือสวยจริง บรรยากาศดีเว่อออออ ผู้หล่อบอกต่อด้วย ดนตรีก็ดี แต่นักร้องดีกว่าา สุดยอดเลยย (คือฉันตื่นเต้นไปหน่อยโทษที ทำอย่างกับตัวเองกำลังรายงานสภาพอากาศ 555 )

เอาหละ ในที่สุดพวกเราสามคนก็มาถึงตรงนี้ ที่นี่ ณ จุดๆนี้ที่เป็นจุดกลางของไวรุ่น หลังจากที่นัดแนกเราล่มไปเราเลยจำเป็นต้องเลยเถิดมาที่นี่หาเพื่อนอีกกลุ่มนึงที่อยู่เลกเชอร์เดียวกัน แต่ฉันก็ไม่ค่อยสนิทสนมกับพวกนี้เท่าไหร่ ดูไม่น่าไม่ใจเลยผู้ชายแต่ละคน แต่ผู้หญิงน่ารักกก

เราสามคนเดินไปหาโต๊ะที่พวกนั้นอยู่ซึ่งงงสภาพพวกนั้นแต่ละคนคือบั๊บ... เริ่มมึน มีผู้หญิง 2 คน ชาย 2 คน แต่มีชายอีก 2 คนเป็นใครไม่รู้ร่วมโต๊ะอยู่ด้วย

“อ้าวว มากันแล้วหรอ ให้ไวเลยพวกนี้จะเมาหมดแล้ววว” หญิงพูดทักขึ้นมา

“ก็รถติดนิดหน่อยหนะ งั้นมาเริ่มกันเลยยอย่าพึ่งเมาา”

พวกเราดื่มกันแบบจัดชุดใหญ่ไฟกระพิบ แต่พอฉันเริ่มมึนฉันก็เพลาๆลงเดี๋ยวเป็นแบบคราวที่แล้วอีกโดนพี่ทิมดุแน่ แต่พอทุกคนเริ่มเมาแล้วฉันรู้สึกว่าผู้ชายสองคนที่เราไม่รู้จักนั่นมองเพื่อนฉันตลอดเลย บางครั้งก็มองฉัน มองผู้หญิงทุกคน

00:10

ดึกแล้ว เพื่อนผู้หญิงกลับไปก่อนเพราะจะไปที่อื่นต่อ บางคนก็กลับไป เหลือแค่ฉันกับเพื่อนสองคนกับไอ้พวกผู้ชายที่ไม่รู้จักมักจี่ ทำไมมันไม่หนีวะ ไม่รู้จักกัน แล้วคือพวกนี้ก็ไม่รู้จักพวกเพื่อนฉันที่กลับไปแล้วด้วยแต่ยังไม่ยอมลุกหนีสักที

“ไอ้พูไอ้นัท เรากลับกันไหมวะ” ฉันถามออกไปเพราะเริ่มเมาแล้ว

“เออว่ะ มึงคิดเหมือนกูใช่ไหม” ไอ้พูถามกลับ แหม พอเหล้าเข้าปากหละเรียกกูมึง 555

“เออ กูว่าพอเถอะ”

“เอ่ออ คิดเหมือนกันอะไรหรอสาวๆ” ไอ้หน้าโหดภามขึ้นมา

“อ๋ออ เหมือนกันคืออยากกลับแล้วหนะมันดึกแล้ว”

ไอ้บ้า คิดเหมือนกันคือกลัวพวกแกนี่แหละโว้ย ไม่ไว้ใจสายตาพวกแก ดีนะที่มีเสื้อของพี่ทิมพอเอามาคุมได้

“จะรีบไปไหนล่ะจ้ะ อยู่ด้วยกันก่อน เรายังรู้จักกันไม่ดีพอเลยนะ”

ฉันกับเพื่อนได้แต่มองหน้ากันแล้วยิ้ม รือตอนนี้เริ่มกลัวแล้ว พี่ทิมนอนหรือยังนะ จะโกรธหรือเปล่าถ้าโทรไป

“ไอ้เพลง คือกูมีปัญหาที่บ้านยายด่วนว่ะอีกนิดคงต้องไป” ไอ้นัทพูดขึ้นมา เอ่อ ถ้ามันไปแล้วเราจะกลับยังไง คือบ้านฉันกับบ้านยายมันคนละทางกันเลย

“หรอวะ งั้นเรากลับแท็กซี่กันนะไอ้พู”

“ไอ้เพลงง ฉันก็ต่องไปกับไอ้นัทด้วยอ่ะ”

“ทำไมหรอ เอ๋ หรือว่าพวกแก...”