ดีเเล้วที่ไม่เปิดประตู

ท็อปนายจะนอนพักที่นี่ไหม:ผมเลยบอกว่าไม่เป็นไรเพราะผมต้องไปเฝ้าบ้านให้เเม่เดี๋ยวเเม่จะด่าน้ำเหนือทำหน้าเหมือนไม่พอใจผม ผมตอบไปว่าไว้คราวหน้าได้ไหม น้ำเหนือบอกว่าได้สิอย่าลืมตามที่บอกล่ะ

ผมเลยตอบไปว่าฉันขอกลับบ้านก่อนนะ พอมาถึงบ้านเเม่ได้โทรมาหาผมเเล้วบอกว่าวันนี้อย่าไปไหนล่ะเพราะต้องไปเปิดประตูให้พ่อ ผมจึงตอบไปว่าได้ครับ พอเที่ยงคืนก็มีสายหนึ่งโทรมาหาผมแล้วบอกผมว่าคืนนี้ห้ามไปเปิดประตูให้ใครไม่ว่าจะเป็นคนที่สำคัญก็ตามจากนั้นคนที่โทรมาก็ตัดสายไป ผมเลยสงสัยว่าทำไมถึงไม่ให้ผมเปิดประตูเเม้จะเป็นคนสำคัญก็ตาม หลังจากนั้นก็มีคนมากดกริ่งหน้าบ้านผมเลยไปส่องที่หน้าต่างกลับพบว่าคนที่มากดกริ่งไม่ใช่พ่อของผม หลังจากนั้นคนที่มากดกริ่งก็หันมาที่หน้าต่างที่ผมส่องดูเขาอยู่ ผมจึงเลยรีบไปล็อก

ประตูเเละหน้าต่างในบ้าน พอผ่านคืนนั้นไปพ่อก็โทรมาหาผมเเล้วบอกว่าพ่อขอโทษที่ไม่ได้กลับบ้านเพราะพ่อมีธุระอื่นอีก ผมจึงมั่นใจว่าคนที่มากดกริ่งหน้าบ้านผมไม่ใช่พ่อเเต่เป็นคนที่พยายามเข้าบ้านของผม จากนั้นก็มีข่าวในโทรทัศน์นักข่าวบอกว่ามีเหตุฆาตกรรมปริศนาเกิดขึ้นที่หมู่บ้านของผมอีกครั้งโดยครั้งนี้พบศพในบ้านที่หน้าบ้านมีประตูเปิดไว้ ผมตกใจมากเเละผมคิดว่าถ้าผมเปิดประตูในคืนนั้นผมอาจจะไม่รอดชีวิตกลับมา หลังจากนั้นน้ำเหนือก็โทรมาถามผมว่านายได้เปิดประตูไหม

ผมเลยตอบไปว่าไม่ได้เปิดประตู แต่เห็นคนที่มากดกริ่งหน้าบ้านเป็นผู้ชายร่างสูงใหญ่ในมือของเขาถือมีดและเขาก็ใส่หน้ากากเพื่ออำพรางใบหน้า น้ำเหนือบอกว่าดีเเล้วที่นายไม่เป็นไร เพราะชั้นก็เจอเหมือนกัน ผมเลยตอบไปว่าเราคงโชคดีมาที่เรายังมีชีวิตอยู่ ในตอนนั้นผมรู้สึกอยากจะร้องไห้ ผมเลยถามน้ำเหนือว่ามีใครโทรมาหานายตอนเที่ยงคืนไหม? น้ำเหนือตอบว่ามีตอนแรกก็ไม่เชื่อหรอกแต่พอมีคนมากดกริ่งหน้าบ้านก็เลยไม่ไปเปิดประตูให้เขาเข้ามา จากนั้นน้ำเหนือก็พูดว่าจริงสิวันนี้นายจะมาเล่นบ้านฉันไหมท็อป?

***ดาวน์โหลด NovelToon เพื่อเพลิดเพลินไปกับประสบการณ์การอ่านที่ดียิ่งขึ้น!***







บทที่แล้ว

ต้องไปจริงๆใช่ไหม

บทต่อไป

ขังชั้นไว้ทำไม?

