ค่อยดูเถอะ!!!

หลังจากเหตุการณ์เมื่อกี้ทำให้ฉันเกิดอาการตกหลุมรักครั้งเเล้วครั้งเล่าไม่จบไม่สิ้นสะที ใครมันจะอยากไปจบเรื่องละในเมื่อฉันยังไม่ได้เริ่มต้นทำอะไรเลยถูกม่ะ วันนี้เป็นวันดีสงสยอาม่า อากงเป็นใจให้ฉันได้เจอกับเขาบ่อยขึ้นเเน่ๆ เเค่คิดก็เขินละ>< ก่อนอื่นต้องรีบออกจากโกดังเก็บของก่อนเดี่ยวจะไปเรียนไม่ทัน เเม้จะไม่ชอบวิชาพละก็ตาม เเต่ก็เป็นวิชาที่จะมองเขาเต็มอกเต็มใจเเเบบสุดๆ

วิชาพละ>-<

พอฉันถึงสนามกีฬา ก็คิดไว้เเล้วละว่าจะดูสกายเล่นบาสใครๆก็ยากดูอยู่เเล้ว เเต่คนนั่งเเสตนกันเยอะมากๆเเน่นอนว่าคู่เเข่งเยอะสุดๆ ส่วนใหญ่ก็มาดูสกายเล่นบาสอะเนอะ ก็เข้าใจเเละเเฟนคลับเยอะต้องทำใจหน่อย ส่วนคนที่อยากจะไปนั่งเเสตนด้วยอย่างฉันละก็ ยิ่งไม่ชอบขี้หน้าเเบบสุดไม่มีทางที่สาวๆเหล่านี้จะหลีกทางให้ฉันนั่งด้วยอย่างคนละขั้ว ฉันใจสู้พอก็นั่งกับพื้นไปเลยสิคะ!!!รออะไร!!! สายตาของฉันมองเเต่สกายอย่างเดียว อร้ายยยยย>

พักครึ่งเเรก

พอถึงเวลาพักเเน่นอนว่าเล่นกีฬาเเล้วต้องเหนื่อยเป็นธรรมดา เเน่นอนว่าฉันไปซื้อน้ำเย็นๆชื้นนใจ มาให้เขาเเต่พอจะก้าวขา เหล่าสาวๆที่คลั่งสกายวิ่งกันเอาน้ำไปให้เป็นฝูงกันเลยทีเดียว เห็นทีน้ำที่ฉันซื้อมาจะต้องเอาให้ทีหลังสะละ ก็นะเป็นคนไม่ค่อยกล้านิเนอะ ต้องทำใจ

ฉันกำลังจะเก็บขวดน้ำใส่ถุงเหมือนเดิมเเต่เหมือนมีอะไรมากระชากถุงไป ทำให้ฉันตกใจอย่างเเรงงงงงงง

" เห้ย!!!!" พอฉันมองหน้าทำให้ฉันสตั้นไปx1 ทำไม่สกายถึงมาอยู่ตรงหน้าฉันในเมื่อมีเหล่าสาวๆ

ถือถุงน้ำเหมือนกับฉันเต็มไปหมด เหล่าสาวๆเหล่านั้นก็ไม่ละความพยายามเเละตามติดชีวิตสกายทุกฝีก้าวเลยจริๆ

"อ่าว เธอไม่ได้ซื้อน้ำให้เราหรอสาวน้อย"

"ก็ซื้อให้นะเเละ เเต่ไม่คิดว่านายจะหยิบน้ำเราไปกินอ่ะ"

"ก็เธอซื้อให้เราไม่ใช่หรอ หรือเธอซื้อให้คนอื่น" //หรี่ตาลง

"ป่าว เราก็ซื้อให้นายนั้นเเละ เเต่เเค่คาดไม่ถึงเท่านั้นเอง ว่าเเต่ทำไมนายถึงมาสนใจเราอ่ะ

เเอบชอบเราป่ะเนี่ย"

"ก็ป่าวนิ อีกอย่างเธอตั้งหากที่ชอบเราเเถบจะคลั่งยัยม้าน้ำ เเล้วเรื่องโกดังเก็บของหลังโรงเรียนนั้น เป็นความลับ ของเราสองคนนะ"

"ร..รู้เเล้วนะ"

หลังจากเราทั้งงสองสนทนากันเสร็จเขาเดินหายไปอย่างรวดเร็วเเบบเดอะเเฟลช ในขณะที่เราสองคนกำลังคุยกันอยู๋นั้นเหล่าสาวที่คลั่งสกายนั้นมองฉันอย่างเเรงเลยละ เเต่ก็อะนั้นตอนนี้รู้สึกเหมือนคนชนะยังไงไม่รู้ กับกลายเป้นว่าเหล่าสาวๆพวกนั้นคืออากาศสำหรับฉันไปเลยละ

ส่วนเรื่องในโกดังนั้นฉันเก็บไว้ที่สองของฉันอย่างดีโดยไม่มีเรื่องราวของเขาเลยสักนิดเดียว

หลังจบวิชาพละT-T

หลงจากจบวิชาอันเป็นเเม่สื่อของฉันนั้น ฉันผู็ที่กำลังเปลี่ยนชุดอยู๋ฉันไม่ยอมใส่ชุดพละไปตลอดทั้งวันเเน่ พอฉันเปลี่ยนเสร็จ ก็มีเหล่าสาวๆที่เป็นเเฟนคลับของสกายมายืนตรงหน้าฉัน

ถ้าจะไม่ใช่เรื่องดีเเน่ๆ มาเเบบเป็นหมู่สะด้วย

"พวกเธอมาทำอะไร"

"ทำไมเธอถึงดูสนิทกับสากยของพวกเราจังเลย"

"เเล้วทำไมฉันจะสนิทกับสกายไม่ได้ละ อีกอย่างสกายไปเป็นของพวกเธอตอนไหนกันห้ะ"

"เธอไม่มีสิทธิ์ที่จะสนิทกับสกายมากเกินไป ถ้าจะสนิทต้องผ่านพวกเราไปก่อน "

"ทำไมฉันจะไม่มีสิทธิ์ในเมื่อฉันเจอสกายอยู่ทุกๆวันเเถมเป็นเพื่อนร่วมห้องด้วยก็ต้องทักคุยกันสิ

อีกอย่างฉันไม่จำเป็นต้องสนิทกับสกายผ่านพวกเธอ หลีกไป!!!"

"ในเมื่อเธอไม่ยอมทำตามที่พวกเราบอกสงสัยต้องใช่กำลังกันเเล้ว"

"คิดว่าฉันกลัวหรอ สงสัยไม่รู้ประวัติฉันสะเเล้ว พวกเธอมาเยือนนรกถถึงที่เองนะ ถือว่าฉันเตือนเเล้วนะ"

ห้องเรียน

"เห้ยๆเเย่เเล้วๆ ยัยดาวมีเรื่องกับอีกเเล้ว" ช.

"ยัยดาวมีเรื่องก็เป็นกิจวัตประจำวันอยู่เเล้วไม่ใช่หรอ" ญ.

"ไม่ใช่เว้ยๆๆ ตอนนี้ตบตีกับเหล่าสาวเเฟนคลับของไอสสกายกัยทั่วหน้าเลย รีบไปดูเร็วๆๆๆๆ"

ทุกคนรีบเดินกันไปที่มีเรื่องกันจนหมดรวมถึงสกายด้วย

ทางเดิน

ยัยพวกนี้ขยันหาเรื่องฉันเสียจริง ขนานลุกกันเเถบจะไม่ขึ้นอยู่เเละ ก็ยังจะตบฉันให้ได้ ยอมใจในความเป้นเเฟนคลับตัวยงเลยจริงๆ เเต่พวกหล่อนเเค่มาหาเรื่องผิดคนเท่านั้นเองถ้าไปหาเรื่องคนอื่นก็คงไม่ต้องมาเจ็บตัวเเบบนี้หรอนะ ผู้คนมองฉันด้วยสายตาที่คิดว่าฉันเป็นคนเริ่มก่อน

ปกติฉันไม่ใช่พวกทำร้ายใครก่อนอยู่เเล้วอะนะ เด็กนักเรียนทุกห้องมาดูฉันกันหมดเลยเเหะ

เเต่ก็นะฉันไม่ผิดเพราะฉันไม่ใช่คนเริ่มก่อนอยู่เเล้ว ขณะที่ฉันกำลังเดินออกจากเหล่าสาวๆที่นอนจมกับพื้น เพื่อนๆในห้องเรียนของฉันกำลังเดินกันมาร่วมถึงสกายด้วย ฉันคาดหวังว่า

สกายจะเชื่อฉัน

"ยัยดาว เเกทำเเบบนี้ทำไมห้ะมันรุนเเรงเกินไปป่ะ"

"นั้นสิ ไม่เห็นจะต้องทำกันเเบบนี้เลยนิ"

"เธอกำลังทำให้ห้องของพวกเราเสื่อมเสียชื่อเสียงนะ"

ฉันยืนทนฟังต่อไปเรื่อยๆเพราะมันก็เเค่คำพูดทำไมฉันฉันต้องใส่ใจในเมื่อฉันไม่ได้เป็นคนเริ่มเหตุการณ์นี้ขึ้นมา พูดกันไปพูดกันมาจนฉันเริ่มหนวกหูละ

"เงียบหน่อยได้ม่ะ คนกำลังอารมณ์เสียอยู่หรือพวกเธออยากจะโดนด้วย เห็นพูดกันมาสะยาวเชียว สงสัยคงอยากโดนเเทนสิท่า"

ทุกคนเงียบเพราะไม่อยากมีเรื่องกับฉัน ก็เเน่ละเห็นเเบบนี้ใครจะอยากเข้ามาด่าฉันละ

ฉันเดินไปไม่กี่ก้าว ก็เหมือนโดนกระชากเเขนมันทำให้รู้สึกได้เลยว่าคนที่กระชากฉันอยู่นั้นคือสกาย

หลังโรงเรียน

เขาลากฉันไปที่ๆไม่มีคนอยู่เลยสะนิด ง่ายๆก็ที่เงียบๆนั้นเเละ เเต่ฉันก็อารมณ์ไม่ดีอยู่พอสมควรเลยไม่ยากพูดอะไรเยอะเเยะ สักพักเขาก็ปล่อยฉัน

"เธอทำเเบบนี้ทำไหมห้ะ!!"

"ฉันไม่ใช่คนเริ่มก่อนนะ ยัยพวกเหล่าเเฟนคลับของนายต่างหากที่เริ่มก่อน"

"จะเริ่มก่อนหรือไม่เราไม่สน เเต่เธอเล่นทำร้ายพวกเขาเเบบนี้มันรุนเเรงเกินไปนะ"

"รุนเเรงหรอ ยัยพวกนั้นเป็นคนเริ่มก่อนนะเเถมเริ่มพร้อมกันเป็นหมู่ด้วย จะให้เราอยู่เฉยๆให้

โดนทำร้ายเเบบว่าง่ายหรอ!!!!"

"เเต่เธอไม่มีสิทธิ์ที่จะทำร้ายพวกเขานะ"

"มีสิทธิ์หรือไม่เราก็ต้องป้องกันตัวเอง เราโครตเสียใจเลยที่นายคิดว่าเราเป็นคนจงใจทำ"

สกายเงียบไม่พูดอะไรเเต่ใจของฉันตอนนี้รู้สึกว่าการที่ฉันไม่ได้เป็นคนเริ่มเเต่กลับต้องมาโดนคนที่เราชอบไม่เชื่อใจเเบบนี้มันทำให้เเบบอยากหยุดอะไรที่เป้นเกี่ยวกับสกายให้หมด

เจอเเค่นี้ฉันก็รู้สึกว่าเสียความมั่นใจไปมากเเล้ว สงสัยคงจะต้องตัดใจจริงๆเเล้วละ

"ต่อไปนี้ฉันจะไม่ยุ่งเกี่ยวข้องกับนายอีก ฉันไม่สนใจนายอีกเเล้ว"

" อย่ามาพูดอะไรเเบบนี้นะเรารู้ว่าเธอนะ ทำไม่ได้หรอก"

"ทำได้ไม่ได้ค่อยดูเเล้วกัน"

***ดาวน์โหลด NovelToon เพื่อเพลิดเพลินไปกับประสบการณ์การอ่านที่ดียิ่งขึ้น!***