หลบหน้าเเละเป็นสิ่งที่ดีที่สุด!!!!!

หลังจากเหตุการณ์เมื่อวานนี้ทำให้ฉันหลงเขามากไปอีกเเต่อีกความรู้สึกนึงก็ไม่กล้าที่จะเจอหน้าสกายเเบบจังๆเหมือนฉันยังลืมเรื่องเมื่อวานไม่ได้ง่ายๆก็คือการกระทำของเขาทำให้ฉันสติไม่อยู่กับเนื้อกับตัวตอนนี้เวลาตี4เเน่นอนว่าตอนนี้ฉันนอนไม่หลับเลยตั้งเเต่กลับจากที่ผับสงสัยวันนี้ฉันคงจะกลายเป็นหมีเเพนด้าเเล้วละฉันก็อยากจะนอนนะเเต่ใจมันไม่นิ่งอ่ะ!!!!!เอาเเต่คิดเรื่องเมื่อวานอ่ะ ฉันกะว่าจะไปโรงเรียนสายหน่อยช่วงเวลานี้เป็นช่วงเเห่งการหลบหน้า

ส่วนเรื่องการปฏิบัติจีบเด็กใหม่ให้พักไว้ก่อนเเล้วกันวันนี้ฉันต้องเอาตัวให้รอดก่อน>_

เมื่อเวลาผ่านราวกับฟ้ากับเหวเหมือนโชคชะตากำลังเล่นตลกฉันไม่คิดว่าพระอาทิตย์จะขึ้นเร็วขณะนี้ตอนนี้เป็นเวลาหกโมงเเน่นอนว่าโรงเรียนเริ่มปิดประตูเเปดโมงฉันก็จะไปเเปดโมงนี้เเละ!!! เเต่ว่าถ้าไม่เข้าห้องเรียนก็ไม่ได้ฉันยิ่งขี้เกียจเขียนใบลาเอาเป็นว่าฉันเข้าห้องเรียนเเต่พยายามไม่ยุ่งกับเขาเเล้วกัน เห้อ~

โรงเรียน 8:00(／。＼)

เเน่นอนว่าเเม้ประตูทางเข้าจะปิดเเต่ฉันก็เลือกที่จะปีนกำเเพงหลังโรงเรียนโดยที่ไม่ฬห้ใครรู็เด็ดขาดเมื่อฉันปีนข้ามได้สำเร็จฉันต้องเล่นละครให้สมจริงตามไปด้วยถ้าจะไม่ผิดวันนี้ภาลานี้เนอะสงสัยฉันคงต้องเอาตัวรอดด้วยตัวคนเดียวเเล้วเเน่ๆๆ ฉันทำท่าจะป่วยเรื่องการเเสดงฉันไม่สองรองใครเเน่นอน ฉันเดินเข้าห้องเรียนพร้อมกับท่าทางป่วยอันจอมปลอมของฉันพร้อมพูดว่า " ขอโทษคะอาจารย์ที่วันนี้หนูมาสายพอดีร่างกายอ่อนเพลียนะคะ" "ไม่เป็นไรจ้ะรีบไปนั่งเถอะ" ขณะที่ฉันกำลังจะนั่งหางตาฉันเหลือบไปเห็นสกายที่กำลังมองฉันไม่สิใช้คำว่าจ้องดีว่า

เเม้ฉันจะชอบเขามากเเต่เขาก็น่ากลัวมากเหมือนกันเเถมกระตุกยิ้มอีกต่างหากสงสัยเส้นประสาทเขามีปัญหาเเน่เลอเเต่ใบหน้าของสกายนั้นทำให้ผู้หญิงเกือบทั้งห้องต้องหลงเเบบลืมหูลืมตากันเลย ไม่สิวันนี้ฉันต้องพยายามอย่าเข้าใกล้เขาให้มากที่สุดไม่งั้นมีหวังเข้าทำกับฉันเเบบเมื่อวานเเน่ๆ ฉันผู้ที่จะพยายามไม่คิดอะไรเเต่กับมีความรู้สึกเหมือนสกายกำลังจับตายมองฉันในขณะนี้ฉันคงไม่ได้หลงตัวเองไปสินะ ตอนนี้เเละขณะนี้ฉันหยิบหนังสือมาหนึ่งเล่มเเล้วก็เปิดหนังสือพร้อมกับวางหนังสือเเบบเเนวตั้งเพราะเขาจะได้มองไม่เห็นฉันไงละฉันนี้ฉลาดจริงๆ

วิชาพละ( ´△｀)

เมื่อถึงวิชานี้เเน่นอนว่าฉันสับตีนวิ่งก่อนใครเพราะไม่อยากออกคนสุดท้ายปกติฉันมักจะเป็นคนออกกจากห้องคนสุดท้ายเสมอเพราะไม่ชอบวิชานี้เเต่ในช่วงเวลานี้เเละตอนนี้ฉันขอกลับใจชั่วคราวเเล้วกันเเน่นอนว่าทุกคนในห้องมองฉันเเปลกรวมถึงสกายด้วยก็ปกติฉันจะโดดเรียนวิชานี้เเต่กลับมานั่งเรียนด้วยอยู่ที่สนามกีฬาถ้าฉันโดดเรียนวิชานี้ในช่วงเวลาคับขันเเบบนี้ไม่เเน่

สกายอาจจะมาตามฉันก็ได้ฉันต้องคิดเพื่อลวงหน้าไว้ก่อน

เมื่อเรียนวิชานี้ไปได้สักครึ่งชั่วโมงเวลานี้เป็นเวลาพักดื่มน้ำฉันผู้ที่เเถบจะอยากจะกระดกถังน้ำทำไมมันร้อนอย่างนี้นะ! เเต่ความร้อนนั้นไม่น่ากลัวกับคนที่กำลังเดินเข้ามาหาฉันในขณะนี้นั้นคือสกายหนุ่มสุดหล่อของห้องเขากำลังเดินมาหาฉันเเน่รู็ได้ไงนะสายตาของเขาจ้องมาที่ฉันโดยตรงไม่มีอะไรกันหรือขวางเลยสักนิดในสถานการณ์นั้นฉันไม่รออะไรทั้งนั้นฉันสับตีน

เเหลกบวกเกียร์หมาฉันวิ่งหนีเขาเเบบไม่สนว่าคนรอบข้างจะมองฉันเป็นตัวอะไรหรือสภาพเป็นยังไงรู้เเค่ว่าฉันยังไม่พร้อมที่จะคุยกับเขาตอนนี้

โกดังเก็บของหลังโรงเรียน( -д-)

ฉันวิ่งไปโกดังเก็บของหลังโรงเรียนพร้อมกับหยุดวิ่งเพราะมันเหนื่อยมากกกกกกถ้าฉันได้เเข่งวิ่งฉันคงชนะคนอื่นเเบบขาดลอย

พอฉันหันหลังไปก็ไม่เห็นสกายเเล้วสงสัยคงเป้นลมอยู่ที่ไหนสักเเห่งเเล้วละฉันวิ่งมาก็ไกลพอสมควรอยู่นะใจฉันในตอนนี้รู้สึกสบายขึ้นเยอะเลย เเน่นอนท่าทางของฉันตอนนี้เหมือนคนที่ไม่เคยอารมณ์ดีมาก่อนอย่างง่ายๆก็คือเหมือนคนบ้า พอฉันออกจากโกดังเก็บของ หัวใจของฉันตกไปอยู่ที่ตาตุ่มทันที ฉันกำลังอึ้งกับสิ่งที่อยู่ตรงหน้านั้นคือสกาย!!!! มีคำถามอยู่ในหัวของฉัน2คำถาม คือ 1.ฉันจะหนีไปที่ไหนดีเขาดักฉันจนมุมไปหมดเเล้ว

2.เขาตามฉันมาทันได้ยังไง?

ฉันเงียบไม่พูดอะไรเเต่ใบหน้าของเขาเหมือนกำลังตั้งคำถามกับฉันอยู่ยังไงไม่รู้ เเน่นอนทำไมเขาจะไม่ตั้งคำถามกับฉันละ ฉันเล่นหนีเขาตั้งเเต่สนามกีฬาจนมาถึงโกดังเก็บของหลังโรงเรียนเลยนะไกลเเบบสุดๆ อย่างหน่อยๆเขาต้องสงสัยบ้างเเละ "วิ่งหนีเราทำไม?หรือพยายามหลบหน้าเราอยู่งั้นหรอ จะบอกให้นะ ตั้งเเต่เธอเจอเราเมื่อวานเราเคยบอกเธอเเล้วนิว่าชีวิตของเธอจะไม่หมือนเดิมอีกต่อ ไม่ว่าเธอจะพยายามหลบหน้าเราที่ไหน เราก็จะไปหาเธอที่นั้น"

คำพูดของเขาทำให้ฉันรู้สึกว่าเหมือนเขารู็อยู๋เเล้วว่าฉันจะหลบหน้าเขา เเน่นอนฉันต้องเเถต่อไปต้องพยายามเเถให้เนี่ยนที่สุด "นายกำลังพูดเรื่องอะไรฉันไม่เข้าใจ ใครหลบหน้านายกัน

นายคิดเองล้วนๆเลยนะ" "เเล้วที่เมื่อกี้เธอวิ่งหนีเราทำไม?"เขาดูเเตกต่างจากเมื่อวานมากๆเหมือนคนละคนเลยเมื่อวานเขาดูเหมือนเเวมไพร์ที่พร้อมจะไล่เหยื่อให้มาติดกับ

เเต่พอวันนี้เขาดูเย็นชา ไร้ความรู้สึกมากๆ "ไม่ได้หนีใครสะหน่อย เเค่ออกกำลังกายตามปกติก็นี้มันวิชาพละนิ" ฉันไม่ยอมหรอกนะยังไงฉันก็ต้องออกไปจากตรงนี้ก่อน " งั้นหรอ? เเน่ใจหรอ?

เธอคิดว่าการที่เธอหลบหน้าเราจะทำให้เราสนใจเธอยังงั้นหรอ อย่าหวังไป จีบเรามีเเต่ความเสียใจป่าวๆ" ทำไมฉันหวังไม่ได้ละก็ในเมื่อฉันตกหลุมรักนายไปเเล้วนิฉันก็ต้องพยายามสิ

"เเต่ถึงนายจะพูดกับฉันเเบบนี้อะนะ ฉันก็ไม่เปลี่ยนใจหรอก ในเมื่อฉันหวังไปเเล้ว ก็ต้องไปให้สุดสิ จะมาถอยเพียงเเค่คำพูดของคนที่ชอบนะหรอ ฉันไม่ทำหรอก ฉันไม่ถอดใจง่ายๆอย่างเด็ดขาด" อยู่ดีๆเขาก็โน้มหน้ามาใกล้ฉันมันทำให้ฉันหน้าเเดงเป็นทะเขือเทศเลยทีเดียว " หน้าสนใจจริงๆเธอนี้ ปกติเราพูดเเค่นี้ก็วิ่งหนีน้ำตาไหลกันเเล้ว พยายามจีบเราให้ติดเเล้วกัน เเล้วจะรอดู "

ฉันทำหน้าอึ้งพร้อมกับหน้าเเดงพอเขาพูดประโยคนั้นจบก็เดินจากไป เขาบอกว่าจะรอดู เเสดงว่าฉันก็มีสิทธิ์จะจีบเขาติดสินะ>_

รอก่อนเถอะ ฉันจะจีบนายให้ติดเลย>_<

***ดาวน์โหลด NovelToon เพื่อเพลิดเพลินไปกับประสบการณ์การอ่านที่ดียิ่งขึ้น!***