ตอนที่4

ตัวรถขับเคลื่อนเข้ามาที่ตัวของสนามบิน.....ใช่แล้วผมอยู่ที่สนามบินเตรียมที่จะบินไปอิตาลีเพื่อไปทำงานแต่ผมไม่รู้ว่างานอะไรเนี่ยสิ....

"เฮ้อ....พวกแกจะบอกได้ยังว่าไปทำงานอะไร"เสียงผมดังขึ้นเมื่อลงจากรถคันหรูนั้นแล้ว.......

"ไม่ต้องถามมากไปถึงเดี๋ยวก็รู้เอง.."เสียงโชนพูดขึ้น

"บอกตอนนี้เลยไม่ได้หรอ...."เสียงผมดังขึ้น"ไม่ได้.."เสียงของโชนทำให้ผมหงุดหงิดมากบอกเลย

"ไปกันได้แล้วเครื่องจะขึ้นแล้ว..."เสียงโชนดังขึ้นเพื่อบอกเวลาให้เตรียมตัวขึ้นเครื่องและตอนนี้พวกเราก็อยู่บนเครื่องแล้วเรียบร้อยไม่ต้องสงสัยว่าผมจะได้นั่งกับใครผมก็ต้องได้นั่งกับไอคิมอยู่แล้วปล่อยให้พวกผัวเมียเขานั่งด้วยกัน

จะมีใครมั้งไปดูกัน.....คู่แรกไอโชนกับไอคิง....

คู่สองไอเคกันเรย์จิ...คู่ที่สามไอมิ้นกับชมพู่...ส่วนผมกับไอคิมไม่มีคู่ก็เลยต้องนั่งด้วยกันที่จริงแล้วผมจะนั่งกับเรย์จิแต่ไอเคขอผมว่าให้ไปนั่งกับคิมเอาง่ายๆมันจะสวีตกันนั่นเองผมเลยได้มานั่งกับไอคิม

และตอนนี้เครื่องก็ได้ลงจอดที่สนามบินแล้วและแน่นอนว่าพวกเรามาถึงอิตาลีแล้ว"ถึงสักทีเมื่อยตัวไปหมดแล้ว"เสียงบ่นของคิมดังขึ้นเมื่อตัวเองนั้นลงมาจากเครื่องแล้ว"เฮอะอ่อนจริงๆนะแกน่ะ"เสียงของมิ้นดังขึ้นเมื่อได้ยินเสียงบ่นของคิม

"ใครจะมารับพวกเราหรอโชน"เสียงของชมพู่ถามขึ้นด้วยความสงสัย"นั่นสิ....ใครจะเป็นคนมารับพวกเรา"คิงพูดเสริม"คนของคุณลุงน่ะ"โชนพูดตอบ

"เฮ้ยย!...ซีนเป็นไรว้ะเงียบเชียว"เสียงไอเคถามขึ้น

ด้วยความสงสัย"ม...ไม่มีอะไร...."ผมตอบไอเคด้วยน้ำเสียงไม่สู้ดีนัก

"แน่ใจนะ?"เสียงเรย์จิดังขึ้นหลังจากที่ผมตอบคำถามของเคไป"อืม.....ไม่เป็นอะไรหรอก...."ผมตอบคำถามของพวกมันอพื่อให้พวกมันสบายใจขึ้น

"ถ้าไม่เป็นอะไรก็รีบไปกันได้แล้ว..."โชนพูดเสร็จและเดินไปที่มีคนมารอรับพวกเราอยู่และตอนนี้พวกเราก็มาอยู่บนรถ...

ทุกคนคงสงสัยว่าทำไมผมถึงรู้สึกไม่ค่อยดีนั้นก็เพราะผมเจอแฟนเก่าที่สนามบินดูเหมือนจะมากับแฟนใหม่ด้วยแต่ผมก็ไม่ได้สนใจอะไรมากหรอกเพราะผมไม่อยากจะรื้อฟื้นความทรงจำแย่ๆแบบนั้นหรอก

ตัวรถได้ขับเคลื่อนเข้ามาอยู่ที่หน้าสำนักงานสุดหรู...ใช่แล้วมันเป็นสำนักงานของนักฆ่าแห่งอิตาลี...

และตอนนี้พวกผมก็กำลังเดินขึ้นไปที่ห้องรับงานของผู้จ้างวานอยากจะรู้จริงๆว่าใครเป็นคนจ้างวานและต้องทำให้ผมบินจากไทยมาอิตาลีได้แบบนี้

"นายท่าน....พวกคุณหนูมาแล้วครับ"เสียงของพี่ที่เป็นนักฆ่าเหมือนกันดังขึ้น"อ่าาา....ให้พวกนั้นเข้ามาเลย.."เสียงของผู้เป็นนายดังขึ้นก่อนที่พวกผมจะเปิดประตูเข้าไป...

"กว่าจะมากันได้นะ....."เสียงของผู้เป็นใหญ่ที่สุดในสำนักงานดังขึ้น"ก็มันติดธุระหลายอย่างนี่ครับ"เสียงของโชนดังขึ้น"อ่าาา....งั้นหรอ"นายท่านตอบ "แด๊ด...."เสียงของผมดังขึ้นและเรียกความสนใจของคนที่ถูกเรียกว่าแด๊ดเป็นอย่างดี

"ว่าไงครับ....คนดีของแด๊ด"แด๊ดเดินเข้ามาหาผมที่ยืนอยู่ไม่ไกลจากเขาเท่าไหร่นัก"แด๊ดให้พวกผมทำอะไรกันแน่"ผมถามขึ้น"มาทำงานไงครับคนดี"แด๊ดเอ่ยขึ้นด้วยน้ำเสียงที่เอ็นดู"ผมรู้แล้วครับว่ามาทำงานแต่ไม่รู้ว่างานอะไร"ผมถามขึ้นอีกครั้ง

"มาที่สำนักงานนักฆ่า...แล้วคิดว่ามาทำอะไรล่ะครับคนดี"แด๊ดเดินมากระซิบข้างหูของผม"อะแฮ่ม..."เสียงของไอโชนดังขึ้น"พวกผมก็ยังอยู่ตรงนี้นะครับคุณลุง..."เสียงของคิมดังขึ้นเอ่ยเตือนว่าพวกเราไม่ได้อยู่กันแค่สองคน

"ชอบขัดจังหวะกันจริงๆเลยนะพวกแกน่ะ"แด๊ดพูดก่อนที่จะถอยออกห่างจากผมใช่แล้วล่ะผู้ที่ใหญ่ที่สุดขอวที่นี่ก็คือลุงของพวกเราเอง...และสาเหตุที่ผมเรียกเขาว่าแด๊ดนั้นก็เพราะเขาเป็นพ่อคนที่สองของผมไงล่ะผมเลยเรียกเขาว่าแด๊ด

"เฮ้ออออ.....แล้วให้พวกผมไปสังหารใครงั้นหรอครับ"คราวนี่คิมพูดขึ้น"เขาคนนั้นอยู่ที่ฝรั่งเศส"แด๊ดพูดขึ้น"หาาาาาา!ฝรั่งเศสเลยหรอ"เสียงของเคดังขึ้นเมื่อได้รู้ว่าคนที่ต้องไปสังหารอยู่ที่ฝรัางเศส"เสียงดังเกินไปแล้วเค"เรย์จิเอ่ยเสียงเรียบ

***ดาวน์โหลด NovelToon เพื่อเพลิดเพลินไปกับประสบการณ์การอ่านที่ดียิ่งขึ้น!***