ดีใจที่รู้จัก ในวันนั้น Nice To Meet You That Day
...— บทที่ 1 ความรู้สึก.....
สวัสดีจ้า ฉันชื่อเมย์นะ ตอนนี้เรียนอยู่คณะนิเทศ ปี 1 ทุกอย่างดีไปหมดเลย\~ มีทั้งแฟน มีเพื่อนที่ดีที่รับฟังทุกปัญหาทุกเรื่องของฉันเลย อ๋อ แต่แฟนฉันก็น่ารักและก็หล่อมากๆ ถึงอย่างนั้นเขาก็มีเจ้าชู้เล่นหูเล่นตากับคนอื่นอยู่บ่อยๆ ฉันเคยแอบตามเขาไป เวลาที่เขาส่งฉันกลับบ้าน ฉันเลยเดินตามเขาเพื่อดูว่าเขาไม่ได้นัดใครไว้จริงๆ หรือเขานอกใจฉัน…
แต่.. ก็นั้นแหละ…
“ ไงครับ พี่มาแล้วรอพี่นานไหมคะ? ”
“ นิดหน่อยค่ะ แต่หนูรอได้ค่ะ^^ ”
นั้นแหละ.. สิ่งที่ฉันกลัว แต่ฉันทำได้แค่ดูและมองพวกเขาจู๋จี๋กันเท่านั้น..
...แต่.. ที่ฉันเจ็บที่สุดคือ.....
“ แล้วแฟนพี่ล่ะ เขาไม่รู้เหรอคะ? ”
“ นางเมย์นั่นน่ะเหรอ ไม่รู้หรอกครับ ”
“ แล้วไม่กลัวพี่เมย์รู้เหรอคะ? ”
“ โง่แบบนั้นน่ะนะ จะไปรู้ได้ไง ฮ่าๆๆ”
...นั้นแหละ.. ที่จุกและเจ็บที่สุด.. ...
เอาจริงๆ.. ฉันน่ะ รู้มาเยอะแล้ว ทั้งที่เขาไม่เคยรู้เลยว่าฉันตามไปจัดการเหล่าผู้หญิงพวกนั้นมากก่อนหน้านี้ และ พวกนั้นก็ยอมออกจากแฟนฉัน..
...เช้าวันต่อมา.....
...เวลา 06.40 น....
“ ไง! เมย์\~ ”
“ ไง! ลิน่า>\~< ”
ใช่แล้ววว ลิน่านี่แหละ แม่ของฉันเอ้า! ไม่ใช่ เพื่อนสนิทของฉัน\~\~ ปกติเลยล่ะ ที่เราจะนั่งรถไปเรียนกันตลอด เพราะห่อฉันอยู่ใกล้ๆบ้านของลิน่า\~
“ รีบไปกันเถอะ เดี๋ยวสายเอา ”
“ จ้า ไปกันโลดดด\~ ”
พอเข้าเรียนคาบแรก เขาก็เดินตรงมาทางที่ฉันนั่งกับลิน่า แฟนฉันเอง ฉันเห็นหน้าแฟนฉันทีไรฉันอยากจะเข้าไปต่อยหน้าเขาแรงๆจริงๆเลย .-.
“ ไงครับ ลิน่า ”
“ สวัสดีค่ะ(^^) ”
“ สวัสดีครับ บี๋ของเค้า\~ ”
“ มีอะไรจะพูดไหม…? ”
“ เรื่องอะไรเหรอบี๋? ดูเครียดๆนะ ”
ฉันคิดว่าฉันจะทนอีกสักหน่อย… และนั้นแหละ ความรู้สึกมีขีดจัดกัน เหมือนกันกับความอดทน!!!
“ พอส่งบี๋เสร็จ! ตัวไปทำอะไรต่อ!! ”
“ คะ…เค้าก็กะ..กลับบ้านเลยจ้าา..”
“ สรุปจะไม่พูดจริงๆสินะ… เลิกได้หรือยังอ่ะ ตัวโกหกจนดูทุเรศไปหมดแล้ว คิดว่าบี๋โง่เหรอ! ที่ไม่รู้ว่าตัวทำอะไรลับหลังบี๋บ้างอ่ะ!? บี๋รู้หมด! บี๋ไม่ได้โง่ ตัวรู้ป่ะ บี๋คิดว่าตัวจะคิดได้บ้าง แต่ตัวก็ยังจะไปหาผู้หญิงคนนั้นคนนี้ตลอด ไม่เคยคิดถึงใจบี๋เลย…”
“ ตะ.. แต่ผู้หญิงพวกนั้น เค้าคบเล่นๆอ่ะ บะ..บี๋อย่าโกรธนะ อย่าเลิกกับเค้าเลยนะบี๋ นะครับ ”
...คิดว่าฉันจะชอบเหรอ.. ที่มาอ้อนเวลาที่มันสายไป.....
ฉันจะไม่ให้โอกาสคนแบบนี้อีกแล้ว…
เสียเวลา.. เสียความรู้สึก..
“ ไม่แล้ว .. เลิกกันเถอะ บี๋ยอมตัวมาเยอะแล้ว และตอนนี้ถึงเวลาแล้ว ที่บี๋ต้องออกจากจุดที่ทำร้ายจิตใจบี๋ที่สุด พอเถอะ ”
“ ตะ..แต่บี๋.. เค้าขอโทษ ให้โอกาสเค้านะ ”
“ เดี๋ยววันนี้บี๋จะย้ายออกจากห่อในไปห่อนอกเอง… บี๋ไม่อยากเห็นหน้าคน เจ้าชู้แบบตัวอีก…”
...ก็นะ.. ความรู้สึกมันเอากลับมาไม่ได้หรอก.....
หัดรักษาโอกาสนั้นบ้างก็คงจะดีนะ :))
***ดาวน์โหลด NovelToon เพื่อเพลิดเพลินไปกับประสบการณ์การอ่านที่ดียิ่งขึ้น!***
Comments