...//อื๊ดด อื๊ดด~~...
เสียงนาฬิกาปลุกของมือถือดังขึ้นพร้อมกับแจ้งเตือนเวลา6โมงตรง สภาพอากาศก็ยังมีฝนตกเบาๆเหมือนเมื่อวานและก็คงจะตกนานตามที่พยากรอากาศในข่าวรายงานที่เคยรายงานไว้ก่อน
...**เฟย์// อืมมมม~~ ถึงเวลาแล้วสิน้าา...
...อ้าาห์~~ วันนี้ต้องไปหาที่บริษัทฝึกงาน...
...ด้วยสิ**......
เฟย์ตื่นขึ้นด้วยความงัวเงียพร้อมกับลุกออกจากเตียงและหันไปมองลูกแมวที่เค้าเก็บมาเลี้ยงเมื่อวาน มันกำลังนอนขดตัวบนเบาะรองก้นอันเก่าของเค้า เฟย์มองดูด้วยความเอ็นดูและยิ้มออกมาเล็กน้อยแล้วเริ่มทำกิจวัตรประจำวันตามเช่นเคยเหมือนทุกๆครั้ง
...//ซ่า~~ ซ่า~~...
...เฟย์// "งานที่อยากได้ก็มี พนักงานบัญชีไม่ก็พนักงานแผนกการขาย แต่ต้องหาดูก่อนว่าที่ไหนเค้ายังรับอยู่บ้าง"...
เค้าพูดกับตัวเองขณะอาบน้ำ และเมื่ออาบน้ำเสร็จก็แต่งตัวเตรียมตัวออกไปหางานแต่ก็ได้ยินเสียงร้องเบาๆที่ทางเดินหน้าน้องนอน
...//เหมียว~ เหมียว~ เหมียว~~...
เจ้าลูกแมวตัวน้อยร้องขึ้นพร้อมกับค่อยๆเดินออกมาจากห้องนอนพอมันเห็นเฟย์ที่กำลังยืนผูกเน็กไทท์อยู่มันจึงวิ่งเข้าหาด้วยอุ่งเท้าเล็กๆของมันแล้วเข้ามาเกาะขาของเค้าพร้อมส่งเสียง
...//เหมียว~ เหมียว~...
ดวงตาคู่เล็กที่ส่องประกายมองขึ้นมาที่เค้าด้วยความหิว เฟย์จึงก้มลงไปหามันด้วยความอ่อนโยน
...เฟย์//หิวแล้วสิน้าา ขอโทษนะชั้นเกือบลืมไปหนะ มาม่ะ! มานี้เลยเจ้าตัวเล็ก~~...
เค้าอุ้มเจ้าลูกแมวตัวน้อยด้วยความเอ็นดูมาไว้ที่ไหล่แล้วเดินไปที่ห้องครัว เค้าวางมันลงบนโต๊ะ จากนั้นหันไปเปิดตู้เย็นและเอื้อมมือไปหยิบกล่องนมพร้อมใช้กรรไกรตัดที่ปลายหูของกล่องนม เฟย์วางกล่องนมไว้บนโต๊ะต่อด้วยก้มลงไปหยิบชามเล็กๆใต้โต็ะอาหารขึ้นมา จากนั้นเทนมลงไปพอเหมาะ พอเจ้าเหมียวเห็นดังนั้นแล้วมันก็รีบวิ่งไปที่ชามนมแล้วดื่มนมด้วยความหิว คงเป็นเพราะว่ามันก็โตได้ประมาณหนึ่งแล้วก่อนที่เค้าจะไปเจอมัน เลยทำให้ไม่ต้องมาจับป้อนเหมือนลูกแมวพี่พึ่งเกิดใหม่
...เฟย์//เดียววันนี้ชั้นจะออกไปหางานนะ รูบี้...
...ชั้นไปไม่นานหรอกแกคงอยู่คนเดียวได้นะ...
...//เหมียว~~...
เจ้าเหมียวหยุดเลียนมแล้วหันมามองหน้าเค้าเหมือนจะบอกอะไรบางอย่างหน้าของมันทำให้เฟย์รู้สึกอึดอันกับการที่ต้องปล่อยให้มันอยู่ตัวเดียวในห้อง
เฟย์//ไม่เอาน่าอย่ามองชั้นอย่างนั้นสิ
ชั้นสัญญาว่าจะไปไม่นาน
เค้าก้มลงไปไกล้มันแล้วเอื้อมมือเกาที่คางเบาๆ มันทำให้เจ้าเหมียวหันไปเลียนมเหมือนเดิม เค้าลกขึ้นจัดเน็กไทท์สะพายกระเป๋าแล้วเดินไปที่ประตูหน้าห้องพร้อมกับหันมาพูดกับเจ้าเหมียวอีกครั้ง
เฟย์//เอาหละชั้นต้องไปแล้ว อย่าดื่อหละเดี๋ยวจะหาซื้อขนมมาให้น้าา รูบี้!
เค้าปิดประตูห้องแล้วล็อกประตู ในระหว่างโถงทางเดินของหอพักเฟย์ ก็มองไปมองฝนที่กำลังตกเบาๆท้องฝ้าสีเทาเสียงของการใช้ชีวิตของผู้คน
...//เสียงโทรศัพท์...
...เฟย์//ฮัลโหลฟ้า? มีอะไรหรอ??...
...ฟ้า//เฟย์! รีบมาหาชั้นเดี๋ยวนี้เลย!!!...
...เฟย์//อ่ะ...เอ๋?? เดี๋ยวก่อนๆ ฟ้าเกิดอะไรขึ้น???!!...
...ฟ้า//อย่าพึ่งถาม! รีบมาหาชั้นเดี๋ยวนี้!!ชั้นให้แฟนชั้นไปรับนายแล้ว!...
...เฟย์//อะ...โอเค...
...//เสียงวางสาย...
เค้าเก็บมือถือลงไปในกระเป๋าแล้วรีบวิ่งไปที่ลิฟท์ ใช้นิ้วกดไปที่ชั้น1ด้วยความเร่งรีบ
ประตูปิดและลิฟท์ค่อยๆเลื่อนลง ในใจของเค้าคิดอยู่ว่า มันเกิดอะไรขึ้น?!
ทำไมเธอถึงเร่งรีบขนาดนั้น?! ชั้นทำอะไรผิดไปหรอ?!
...//ติ้ง~...
...เฟย์// หง่ะ?!...
เค้าสะดุ้งกับเสียงประตูลิฟท์ที่เปิดออกหน้าจอแสดงให้เห็นว่าถึงชั้น1 เค้ารวบรวมสติแล้วก้าวขาออกไปจากลิฟท์เค้าเดินลงบรรไดหน้าหอลงไป แล้วเห็นรถแฟนของฟ้าจอดที่รานจอดรถหน้าหอ หน้าต่างที่นั้งคนขับถูกลดลงมารับน้ำฝนที่ตกลงมาเบาๆ
เฟย์รีบเดินเข้าไปหาจึงทำให้มองเห็นแฟนของฟ้านั้งสูบบุหรี่อยู่ข้างในหมอนั้นหันมามองที่เฟย์แล้วหยิบบุหรี่ออกจากปากที่เหลืออยุ่ครึ่งมวนมาขยี้ลงบนจานเขี่ยบุหรี่ที่ทำจากแก้วขนาดเล็ก แล้วก็พูดขึ้น
...แฟนของฟ้า// เสร็จแล้วหรอ? มารีบขึ้นมาได้แล้ว ชั้นนั้งรอตั้ง5นาทีนายเนี้ยช้าจริงๆ......
...เฟย์//ขะ...ขอบคุณนะที่มารับชั้นหนะ...
เฟย์รีบเดินไปที่ประตูฝั่งคนขับแล้วเปิดประตูพร้อมกับนั้งลงไป ในตัวรถนั้นถูกตกแต่งด้วยสิ่งที่เฟย์หรือคนที่ไม่เคยมีรถจะรู้ถึงราคาของมันแต่ก็มองได้ว่ามันต้องแพงมากๆ เมื่อเฟย์ปิดประตูรถลง หมอนั้นก็ขับรถออกจากหอไปบรรยากาศในรถนั้นรู้สึกถึงความอึดอัด เหงื่อเม็ดเล็กๆที่ไหลออกมา ขัดกับอุณภูมิในรถที่เย็นไปถึงกระดูก ในใจของเฟย์กลาหนไปหมดทั้งคำถามความสงสัยความกลัวมันตีกับอยู่ในใจเค้าไปหมด
...แฟนของฟ้า// มันร้อนหรอ? แอร์ก็ปรับเบอร์4เลยนะ ไม่สบายรึเปล่า??...
...เฟย์//อ่ะ....ปะ...เปล่าหนะแค่.......
...แฟนของฟ้า//สงสัยใช่ไหมหละว่าเกิดอะไรขึ้นหนะใช่ไหม?...
...เฟย์//อะ....อะ..อืม....ชะใช่...
...แฟนของฟ้า//เมื่อวานที่พวกเราไปส่งรายงานของฟ้า อาจารย์ก็ให้นามบัตรบริษัทที่อาจารย์รู้จักกับคนในนั้น แถมบอกมาด้วยว่าถ้าเข้าไปทำงานแล้วเงินดี พวกเราเลยลองเข้าไปดูเล่นๆ ชั้นที่เตะฝุ่นมา1ปีกว่าๆแล้วก็อยากหางานเล่นดูและก็ไม่ค่อยสนใจอะไรหรอกแต่แค่รู้จากการเข้าไปสัมภาษณ์ว่าเงินเดือนมันล่อตามากๆ...
...แถมงานง่ายๆด้วย พวกเราเลยสมัคเริ่มฝึกงานแต่เค้ารับ ชาย2หญิง1 ตอนแรกก็โทรหาคนที่รู้จักคนอื่นๆมา สรุปสัมภาษณ์ไม่ผ่านเลยเลือกนายมาหนะ...
...เฟย์// เอ๋!!?!?? ชั้นหรอ???...
...แฟนของฟ้า//ใช่... ขอโทษทีพูดไม่ดีใส่เมื่อวานนะ......
...เฟย์// มะ…ไม่เป็นไรชั้นไม่ได้คิดมากหรอนะ...
...(ยิ้ม)...
พอเค้าเห็นรอยยิ้มของเฟย์ก็รีบหันไปมองข้างหน้าทันที่ เฟย์ที่ฟังสาเหตุที่ถูกโทรเรียกมาแล้วเค้าก็รู้สึกหนักใจอยู่เล็กน้อย
รถที่ขับไปด้วยความเร็วไม่มากนักก็ไปจอดที่หน้าบริษัท บริษัทหนึ่ง เป็นตึกสูงขนาดใหญ่ที่ทาสีด้วยสีเทาที่เหมือนกับตึกๆอื่นๆ รถที่เข้าไปจอดที่ลานจอดรถใต้ดินทั้งสองออกจากรถแล้วเดินไปที่ลิฟท์ๆหนึ่ง พวกเค้าเข้าไปในลิฟท์แล้วแฟนของฟ้าก็ใช้นิ้วกดไปยังชั้น5 ลิฟท์ค่อยๆขึ้นไป เฟย์ที่ประหม่าและตื่นเต้นมือกุมกระเป๋า ตัวสั้นเล็กน้อย
...แฟนของฟ้า// หึๆ นายเนี้ยดูตลกจริงๆเลยนะ~...
เค้าขำขึ้นเล็กน้อยกับท่าทางของเฟย์ที่ช่างน่ารักบวกด้วยการที่เค้าเป็นคนหน้าหวานแล้วตัวเล็กตัวที่สั้นจากความประหม่าและตื่นเต้น
...//ติ้ง!...
...เฟย์//อ่ะห์?!...
เค้าตกใจให้กับเสียงแจ้งเตือนของลิฟท์ที่บอกว่าถึงชั้นที่ต้องการอีกครั้งเพราะในใจเค้านั้นสับสนและกลัว
...แฟนของฟ้า//ฮ้าๆ~...
อีกครั้งที่เค้าหัวเราะให้กับอาการของเฟย์พวกเค้าก็ออกเดินตรงไปผ่านห้องต่างๆแล้วก็ไปหยุดที่ห้องๆหนึ่งหน้าห้องนั้นมีป้ายเขียนว่า "หัวหน้าแผนก" ข้างในมีเสียงคนคุยกันแต่ก็ฟังไม่ได้ศัพท์ แฟนของฟ้าเคาะประตูแล้วเปิดเข้าไป
...//ก็อก ก็อก ก็อก!...
...//เอี๊ยดดด~......
...แฟนของฟ้า//ขออนุญาตนะครับ......
เมื่อประตูเปิดเข้าไปก็เผยให้เห็นคน2คนที่กำลังนั้งคุยอยู่ที่โซฟาสีดำ บนโต๊ะก็มีกระถางต้นไม้ที่มีต้นไม้สีเขียวต้นเล็กๆวางไว้อยู่ คนที่กำลังนั้งคุยกันอยู่ คนหนึ่งเป็นชายที่ไม่รู้จักแต่เดาได้ว่าน่าจะเป็นหัวหน้าแผนก ส่วนอีกคนหนึ่งก็คือ ฟ้า ที่แต่งตัวด้วยเสื้อของของมหาลัยสีขาวและพูกเน็กไทท์สีดำเอาไว้ เธอหันมาพูดกับเฟย์ด้วยน้ำเสียงที่นุ่มนวลว่า
...ฟ้า// เฟย์! มาแล้วหรอ! มานั้งตรงนี้สิ!...
...เฟย์//อะ…อืม...
เค้าเดินเข้าไปนั้งข้างๆฟ้าแต่มีก็ยังกอดกระเป๋าไว้แน่นอยู่ชายคนนั้นมองมาที่เฟย์แล้วยิ้มเล็กๆให้ เฟย์ที่ยังคงประหม่าอยู่ก็นั้งก้มหน้ามองที่โต๊ะแล้วค่อยๆพูดว่า
...เฟย์//ยะ...ยินดีที่ได้รู้จะฮะ......
เค้าพูดออกมาด้วยเสียงเบากับชายใส่ชุดสูทสีดำที่นั้งอยู่ฝั่งตรงข้าม
...ชายคนนั้น// ฮ้าๆ! น่ารักจริงๆเลยนะครับผมเข้าใจว่าจู่ๆก็ถูกเรียกมาโดยยังไม่รู้อะไรเลยสินะครับ...
ชายคนนั้นยิ้มและหัวเราะให้กับท่าทางของเฟย์ที่ดูน่าเอ็นดูเหมือนแมวตัวหนึ่ง บวกด้วยใบหน้าของเฟย์ที่เริ่มแดงด้วยความอาย
...ฟ้า//ขอโทษแทนเค้าด้วยนะคะเค้าเป็นคนที่ค่อนข้างขี้อายหนะค่ะ เลยจะเกรงๆหน่อย...
...ชายคนนั้น//ไม่เป็นไรครับๆผมเข้าใจดีเลยหละผมก็มีเพื่อนสมัยเด็กที่เหมือนเค้าเลยครับ เอาหละผมขอแนะนำตัวให้คุณเฟย์ก่อนเลยนะครับ ผมมีชื่อว่า "ลอย์"...
...(ลอย์ อาเทอร์) เรียกว่าคุณลอย์ก็ได้ครับ...
...เฟย์// ยะ...ยินดีที่ได้รู้จักฮะ......
...คุณลอย์// เอาหละผมจะอธิบายให้คุณเฟย์ฟังนะครับกับสาเหตุที่คุณมาที่นี้...
...เมื่อวานคุณฟ้าและแฟนของคุณฟ้าได้มาติดต่อของเข้ามาฝึกงานกับทางบริษัทแป้งหอม, จำกัด ของเรานะครับเนื่องด้วยช่วงนี้เรากำลังมองหาพนักงานแผนกเอกสารและบัญชีมาเพื่มเพราะบริษัทของเรากำลังเติบโตขึ้นในช่วงนี้และเราก็ยื่นขอเสนอพิเศษให้พวกคุณด้วยหากพวกคุณฝึกงานครบกำหนดในเวลา1เดือนสำเร็จก็จะถูกบรรจุเป็นพนักงานของบริษัทของเราอย่างเต็มตัวและจะประเงินเดือนเพื่มขึ้น2%ครับ...
และทางคุณฟ้าและแฟนของคุณฟ้าได้สำภาษณ์กับทางเราเสร็จแล้วเมื่อวันที่ผ่านมา
และยังเหลืออีก1อัตตราที่ยังขาดอยู่ คุณฟ้าก็เลยเสนอชื่อของคุณมาหนะครับ พอลองดูประวัติการศึกษาของคุณดูแล้วเราก็สนใจทันที่เลยครับ
...ฟ้า//ใช่แล้วหละชั้นก็เลยโทรหานายหนะเฟย์ ขอโทษที่กระทันหันน้าาา~~...
...เฟย์//ฮ...ฮะผมเข้าใจแล้วฮะ...
...คุณลอย์//ดังนั้นแล้วคุณเฟย์สนใจที่จะทำงานร่วมกับเราไหมครับ? แน่นอนว่าคุณเฟย์สามารถปฏิเสธได้เสมอนะครับ...
...เฟย์//อืม.......
เฟย์ก้มหน้าลงไปพร้อมกับกำมือแน่นใจในก็สับสนกับสิ่งที่เกิดขึ้นอย่างกระทันหันในวันนี้เค้าคิดในใจตัวเองแต่ก็รู้สึกถึงสายตาที่กำลังมองมาที่เค้า ความรู้สึกถึงสิ่งที่ทำให้เค้ากลัวเค้ารู้ว่าความรู้สึกที่ส่งมานี้เป็นของใครเค้าค่อยมองไปที่เพื่อนของเค้าฟ้าเธอยิ้มแล้วมองมาที่เค้าพร้อมบอกว่า
...ฟ้า//มีอะไรหรอเฟย์? นายไม่สนใจหรอ?...
...ไม่ต้องเครียดหรอกนะ ตัดสินใจเองเลยนะ...
น้ำเสียงที่นุ่มนวนที่หากคนที่ไม่เคยรู้จักกับเธออย่างสนิทสนมและเคยอยู่ด้วยกันมาเนิ่นนานก็จะไม่รู้ถึงสิ่งที่แผงอยู่ในคำพูดนั้น เฟย์ เพื่อนที่เติบโตมากับฟ้ามาตั้งแต่เด็ก ความทรงจำที่เคยอยู่ด้วยกันมา เค้ารู้เลยว่าเธอกำลังบอกถึงความหมายที่ซ้อนออกมากจากคำพูด เฟย์เดาได้เลยและเดาถูกด้วย ฟ้าคงจะพูดอยู่ว่า
..."ตอบรับซ่ะไอ้ขี้แย!! ถ้าแกตอบปฏิเสธไปหละก็แกไม่ตายดีแน่!!!"...
เฟย์เครียดกับสถานะการณที่เกิดขึ้นเป็นอย่างมาก เค้าจัดสินใจขึ้นมาโดยทันที
...เฟย์//ผ....ผม รับข้อเสนอครับ......
***ดาวน์โหลด NovelToon เพื่อเพลิดเพลินไปกับประสบการณ์การอ่านที่ดียิ่งขึ้น!***
กกาวน์โหลดทันที
ชอบผลงานนี้ไหม? ดาวน์โหลดแอพ บันทึกการอ่านของคุณจะไม่สูญหาย
Comments