...คำแนะนำ...
แนะนำให้เปลี่ยนวิธีการผลิกหน้าเป็น"เลื่อน"จะทำให้อ่านง่ายขึ้น นิดนึ่ง
"อะอ่า..."
ผมค่อยๆลืมตาขึ้นหลังจากที่อยู่ๆภาพก็ตัดไป ความรู้สึกปวดที่หัวก็ยังคงอยู่
เห้อ วันนี้มันแย่จริงๆ
ผมมองไปรอบๆก่อนที้จะรู้สึกได้ว่าตัวเองโดนจับหมัดอยู่กับเก้าอี้
"นี่มันเรื่องอะไรกัน เกิดบ้าอะไรขึ้นวะ!!"
ผมตะโกนขึ้นอย่างดัง พร้อมดิ้นเพื่อที่จะให้เชือดหลุด
..."อ่าว ตื่นแล้วหรอ.."...
อยู่ๆก็มีเสียงที่ดูราวกับเสียงเด็กดังขึ้นมา ผมมองไปรอบๆแต่ก็
ไม่เห็นอะไร
..."อยู่ข้างบน'...
หลังได้ยินเสียงก็เงยหน้าขึ้นไป ก็เห็นร่างเด็กยืนอยู่บนแพนดา มันแปลกมาก ผมอธิบายไม่ถูก นี่คืออะไร ผมไม่เข้าใจอะไรเลย
(ตึก!)
"อืมมม ทาคุไนคนสุดท้าย น่าสนใจๆ"
เด็กคนนั้นกระโดดลงมายืนตรงหน้าผมและมองดู
เด็กคนนั้นอายุราว 17 ดวงตา 2 สีซ้ายสีน้ำเงิน ขวาสีแดง ใส่กางเกงขาสั้นสีดำ รองเท้าผ้าใบสีดำลายขาย ใส่เสื้อกันหนาวสีดำมีลายสีส้มอยู่บางส่วน..
"นี่ อย่าไปแกล้งพี่เขาสิ"
เสียงของคนที่ดูมีอายุดังขึ้นมา ผมกับเด็กนั่นหันหน้าไปตามเสียงพร้อมกัน
เห็นเป็นคนที่ดูมีอายุใส่สูทสีดำบนแต่งตัวดูมีฐานนะ
ข้างๆกันมีผู้ชายใส่ชุดพ่อบ้าน น่าจะเป็นคนรับใช้
"โถ้ ป๊าผมไปแกล้งอะไรเขาที่ไหนผมจับตัวเขาให้แท้ๆ"
เด็กคนนั้นบ่นพึมพำ
หลังเด็กพูดจบคนใส่สูทก็เดินมาลูบหัวเด็กแล้วก็เดินมาหยุดที่ตรงหน้าผม
"ทาคุไน บี ใช่ไหม?"
เขาก้มลงมาและถามผม
" ค.... ครับ"
ผมตอบกลับไป
"อ่า ทาคุไนคนสุดท้าย เธอคงรู้ใช่ไหมว่าตัวเองติดคำสาป"
คนแก่คนนั้นถามผม
ผมได้แค่ผยันหน้า
"อืม ข้าคือยมทูต เธอคงรู้ดี นี่พ่อบ้านของข้า"
คนแก่คนนั้นแนะนำตัวเองและพ่อบ้าน
"ส่วนเด็กคนนี้ ชื่ออิจิ เป็นลูกบุญธรรม แกคงซนไปหน่อย"
ผมสะดุ้งกับสิ่งที่อยู่ตรงหน้าจนพูดไม่ออก พอผมรู้สึกตัวอีกที่เชือดที่มัดมือก็หายไปแล้ว ผมลุกไม่ได้ ขาผมไม่ขยับ
"ย...ยมทูต ไม่เชื่อ ผมไม่เชื่อคุณ คุณเป็นแค่โจรใช่ไหม นักมายากลแน่ๆ ต้องเป็นอะไรสักอย่างแน่ๆๆ!!"
ผมตะโกนใส่พวกเขาและชี้หน้าพวกเขา
(......)
ทุกอย่างเงียบ เงียบจนน่ากลัว
"ไอหนู เหตุการ์ณ angel war ไม่ได้สอนอะไรเธอเลยหรอ"
ชายแก่พูดกับผมก่อนที่จะเอามือมาวางบนหัวผม
"ข้าจะแสดงให้เธอเห็น ว่าเจ้าเป็นแค่"ก้อนเนื้อ "
"อะ?!"
อยู่ๆผมมาอยู่ในที่สีดำ ผมแค่กระพริบตาไปแค่ครั่งเดียว
มันเป็นพื้นที่ว่างเปล่าที่มืด มันไม่มีอะไรเลย
ผมได้แต่มองไปรอบๆ ในใจผมเริ่มกลัวแล้ว เหงื่อเริ่มออก เกิดบ้าอะไรขึ้น ในผมคิดอยู่แต่แบบนั้น
"อะ......"
ผมหันกลับไปมองตรงหน้าผม แต่สิ่งที่ผมเห็นมันเกินที่ผมจะเข้าใจ
***ดาวน์โหลด NovelToon เพื่อเพลิดเพลินไปกับประสบการณ์การอ่านที่ดียิ่งขึ้น!***
อัพเดทถึงตอนที่ 5
Comments