4

พวกเขารอจนพวกชาวบ้านเดินกลับไปหมดแล้วจึงลงมาจากที่ซ้อนโดยแฮปปี้กางปีกช่วยในการลงมือถึงพื้นอย่างเงียบเชียบ

"รู้สึกเหมือนว่าพวกเขาท่าทางแปลกๆ นะ" เลวี่บอก่อนที่จะมองไปยังข้าวของที่ถูกทำลายด้วยความเสียดาย

"ฉันได้กลิ่นอื่นปนอยู่บนตัวของพวกเขาด้วย" นัตสึขมวดคิ้วตอบก่อนที่จะช่วยกันเก็บข้าวของและย้ายออกมาจากป่าเพื่อให้พ้นระยะของหมู่บ้านมูนฟอเรสแห่งนั้น

กลิ่นของเรื่องนี้ชักจะแปลกๆ ขึ้นแล้วสิ

เส้นเลือดของนัตสึปูดขึ้นที่หน้าผากของเขา

"ฉันจะซัดเจ้าคนที่ทำเรื่องแบบนี้ให้ได้ค่อยดู!"

"นั้นสินะ" เลวี่ยิ้มก่อนพูดต่อ "แต่ยังไงพวกเราคงต้องระมัดระวังมากขึ้นเพราะดูเหมือนเป้าหมายของเราจะสามารถสะกดจิตได้เราต้องหาทางต้านทานมันก่อนที่จะสืบค้นต่อ"

"เข้าใจแล้วฉันฝากหน้าที่นี้ใฟ้เธอได้สินะ เลวี่!" นัตสึพูดขึ้นในขณะที่ชกหมัดเข้าด้วยกัน

"แน่นอนอยู่แล้ว! เชื่อมือได้เลย!" เลวี่ยกนิ้วโปงให้

"แล้วผมล่ะ ไอซ์!"

นัตสึอุ้มแฮปปี้ขึ้นมา "นายค่อยอยู่ข้างๆ ฉันก็พอแล้วแฮปปี้!"

"ไอเซอร์"

นัตสึกับเลวี่เริ่มพักผ่อนเพื่อเอาแรงตะลุยภารกิจในวันพรุ่งนี้ แต่ดูเหมื่อนเวลาจะไม่ค่อยท่าเท่าไหร่เลวี่จึงลงมือค้นขว้าหาทางต้านการสะกดจิตเท่าที่ทำได้

นัตสึเองก็มีหน้าที่เฝ้าระวังภัยให้เลวี่ทำงานพร้อมกับแฮปปี้

.....

ย้อนกลับไปสักเล็กน้อย

หลังจากที่พวกนัตสึออกเดินทางไปทำภารกิจแล้ว

พวกคนที่ได้ระบเลือกให้ไปสอบเลือนเป็นจอมเวทระดับเอสของกิลก็เดินทางขึ้นเรือเพื่อมุ่งหน้าไปยังเกาะ ศักธิ์สิทิ์เทนโรที่อยู่กลางทะเล

ซึ่งเป็นหลุมฝั่งศพของมาสเตอร์รุ่นที่หนึ่งของแฟรี่เทลนั้นเอง

ลูซี่ยืนอยู่ที่ริมเรือซึ่งมีราวกันอยู่ เธอมองไปยังทิศทางที่พวกนัตสึน่าจะไปทำภารกิจอยู่อย่างเหงาหง่อย

"อะไรกัยลูซี่คิดถึงนัตสึรึไงกันจ้ะ?" เสียงของหญิงสาวมีเสน่ห์ดังขึ้นมาด้านหลังของเธอจนทำให้ตกใจ

ลูซี่รีบหันไปมองก็เห็นว่าเป็นมิราเจน เธอเป็นหญิงสาวสวยมีเสน่ห์น่าหลงไหล รูปร่างของเธอเพรียวบางหน้าอกโตหน่าใจพร้อมกับผมสีขาวยาวจนถึงก้นกบ

มิราเจน สตราอุส นั้นก็คือชื่อของเธอและยังเป็นจอมเวทระดับเอสอีกคนของแฟรี่เทลที่สามารถใช้เวทมนเทคโอเวอร์ ซาตานโซลอันทรงพลังได้

"มะ ไม่ใช่สักหน่อยคะคุณมิร่า!" ลูซี่หน้าแดงเขินอาย เธอเองก็ไม่รูเว่าเป็นอะไรเหมือนกันเพราะเวลาคิดถึงนัตสึทีไรหัวใจเป็นต้องเต้นแรงอย่างควบคุมไม่ได้ทุกที

มิราเจนหรี่ตาจากรอยยิ้มที่เคยอ่อนโยนกลายเป็นเรียบเฉย

"เป็นงั้นนี้เอง" เธอว่า "งั้นถ้าฉันจะขอรับนัตสึไปคงได้สินะ?"

ลูซี่ตกใจจนส่งเสียงร้องออกมาว่า "เอ๊ะ" ด้วยความมึนงงปนหวาดกลัวไม่เข้าใจว่าทำไมจู่ๆมิราเจนถึงมีท่าทีแบบนี้ได้

"หรือว่าคุณ-" ลูซี่ได้แต่ตีความไปได้ทางเดียวเท่านั้น แต่ก่อนที่จะทันได้พูดอะไรมาสเตอร์ก็ตะโกนขึ้นมาสะก่อน

"เอาล่ะพวกเจ้าทั้งหลาย! พวกเรามาถึงเกาะเทนโรแล้ว!"

เรือหยุดและคนอื่นๆ ก็ทยอยพากันลงไปยังเกาะ เนื่องจากเรือมันหยุดอยู่ไกลจากเกาะไม่น้อยพวกเขาจึงต้องว่ายน้ำไป ใครบินได้ก็ใช้เวทมนตร์ช่วยในการบินไป

มิราเจนหันหลังและใช้เทคโอเวอร์ปีกงอกออกมากลางหลังและบินไปที่เกาะเทนโรโดยไม่รอลูซี่

"....นี้มันอะไรกันเนี้ย..." ลูซี่ไม่เข้าใจ

......

กลับมาทางด้านของนัตสึกับเลวี่

ตอนนี้ทั้งสองคนพร้อมที่จะเข้าไปในป่าเพื่อหาเจ้าสัตว์ประหลาดที่ว่านั้นแล้ว ในตอนเช้าน่าจะหาง่ายกว่าตอนกลางคืนเยอะเพราะงั้นพวกเขาจึงตื่นแต่เช้ามืด และหลีกเลี่ยงที่จะไปยังหมู่บ้านมูนฟอเรส

ตอนนี้พวกเขายังไม่รู้สถานการณ์ว่าพวกชาวบ้านกลับมาเป็นปกติรึยัง หรือว่ายังคงต้องมนตร์อยู

"ไปกันเถอะ" เลวี่บอกก่อนที่จะใช้เวทมนตร์ของเธอ โซลิดสคลิปเมจิค ในการเขียนคำว่า "ป้องกันการสะกดจิต" "เพิ่มความเร็ว" "เพิ่มการป้องกัน" ให้กับทุกคนเพื่อความสะดวกในหลายๆ ความหมาย

"โอ๊ะ แซ็งท์คิวเลวี่!" นัตสึกำมือไปมาและรู้สึกว่าร่างกายเบาๆ ขึ้น

"ไอเซอร์! ขอบคุณนะเลวี่" แฮปปี้เองก็ได้รับบัพเหมือนกัน

ทั้งสามคนเดินสำรวจกันทันทีเมื่อเตรียมพร้อมเสร็จแล้ว เนื่องจากว่าพวกเขามากันแค่ไม่กี่คนจึงไม่สามารถแยกกันหาได้

เพราะงั้นการเกาะกลุ่มกันหาจะเป็นการดีที่สุด

ในระหว่างที่เดินมาสักพัก เลวี่ไม่สิแม้กระทั้งแฮปปี้กับนัตาก็สาสามารถสัมพัสได้ถึงสิ่งผิดปกติได้

"ไม่มีเสียงเลย...เงียบมาก"

ใช่แล้วป่ามันเงียบมาก ปกติแล้วมันต้องมีดสียงร้องของสัตว์บ้างแต่นี้อะไรไม่มีแม้แต่เสียงเลยสักนิด

ฟุดฟิดๆ

"!" นัตสึรีบมายืนอยู่ตรงหน้าของเลวี่เพื่อปกป้องเธอจากอะไรสักอย่างที่เขาได้กลิ่น

แฮปปี้กางปีกเตรียมพร้อมสำหรับการปะทะทุกเมื่อ

แซกๆ แซก

เสียงเสียดสีระหว่างใบไม้ดังขึ้นมา ก่อนที่การปะทะจะเกิดขึ้น!

ปั้ก!

นัตสึยกเเขนขึ้นมากันการโจมตีเอาไว้ด้วยสัญชาติญานแต่เพราะมันกระทันหันเกินไปร่างของเขาจึงเซไปข้างหลังเล็กน้อย

การโจมตีเมื่อกี้....เป็นบอลพลังเวทที่อัดแน่นไปด้วยอีเธอนาโนแน่ๆ

แต่มาจากทางไหนกัน!? นัตสึรีบตั้งการ์ดเลวี่เตรียมใช้เวมฝทมนตร์ของเธอสนับสนุนนัตสึทุกเมื่อ

"กรี้ดดดด!!" เสียงร้องเเหลทสูงดังขึ้นมาจนเเก้วหูของพวกเขาแทบแตก

"อั้ก!"

"อึก"

"โอ้ย!"

ทั้งสามคนการ์ดตกและเผลอยกมือขึ้นมาปิดหูเอาไว้โดยไม่รู้ตัวเพื่อปกป้องแก้วหูจากเสียงร้องบาดหูนั้น!

"มัน..อึก...อะไรกันเนี้ย!?" นัตสึกล่าวขึ้นมาพร้อมกับกัดฟัน ร่างของพวกเขาทรุดลงกับพื้นจากเสียงร้องเมื่อครู่ พวกเขาทนจนกระทั้งเสียงมันหยุดลง

"ยังไหวไหมเลวี่?" เด็กหนุ่มถามขึ้นมาด้วยความเป็นห่วงเมื่อเห็นสภาพเพื่อนร่วมกิลล์ของตนดูไม่ค่อยดีเท่าไหร่

เลวี่หอบหายใจออกมาด้วยความเจ็บปวด ดูเหมือนการโจมตีเมื่อกี้จะทำดาเมจให้กับเธอไม่น้อยแต่เธอก็กัดฟันและฝืนพยักหน้าให้กับนัตสึเป็นการสือว่าไม่เป็นอะไรมาก

แฮปปี้เองก็อาการพอๆ กันกับนัตสึ

เด็กหนุ่มกัดริมฝีปากทันที สถานการณ์เข้าขั้นเลวร้าย ไม่คิดว่าอีกฝ่ายจะโจมตีทีเผลอนึกว่าจะเป็นตัวที่ไม่มีสมองสะอีก บ้าเอ้ย!

นัตสึหันไปมองโดยรอบ จมูกเองก็ดมกลิ่นเพื่อหาตำแหน่งไปด้วยเนื่องจากตอนนี้หูใช้การไม่ค่อยได้เท่าไหร่

เขาทำหน้าตกใจเมื่อได้กลิ่นชนิดพิเศษก่อนที่จะตะโกนออกมา "กลิ่นนี้...มังกร!"

นัตสึรวบตัวเลวี่กับแฮปปี้ถอยหลังกลับเพื่อหลบการโจมตีด้วยลมหายใจแบบพิเศษซึ่งก็คือการคำรามของดราก้อนสเลเยอร์ที่เขามักจะใช้ประจำ

เสียง สายลม เปลวไฟ สายน้ำ ผสานกันมั่วสั่วพุ่งใส่ตำแหน่งที่พวกนัตสึเคยอยู่จนเกิดแรงระเบิดขึ้นมา

พื้นที่บริเวณนั้นเสียหายต้นไม้หักโค่นไปหมด แทบจะราบเป็นหน้ากองภายในการโจมตีเดียว

"...บ้าเอ้ย.." นัตสึสถบออกมาใบหน้าของเขามีเหงื่อไหล เลวี่มองไปด้วยความตกตะลึงแฮปปี้ได้แต่สั่นกลัว

"นั้น...มัน...ตัวอะไรกันเนี้ย?" เลวี่เบิกตากว้างเมื่อในที่สุดก็เห็นรูปร่างของสิ่งมีชีวิตที่โจมตีพวกเธอ

ลำตัวของมันเป็นมนุษผสมมังกร แขนเป็นหิน หางเป็นดาบใบใหญ่ มันกางปีกออกมาจนสุดและใช้หัวที่เป็นเหมือนมนุษย์ผสมกับมังกรคำรามออกมาเสียงดังใส่พวกนัตสึ

"กร๊าซซซซซซซซซ!!!!!!"

แรงลมตีกระแทกร่างของพวกเขาจนกลิ่งถอยหลังไปไกล

ความรู้สึกในตอนนี้ของหญิงสาวร่างเล็กก็คือความสะพรึงกลัว

'แบบนี้...ใครจะไปชนะได้กัน-'

"เลวี่แฮปปี้! ตั้งสติเอาไว้!" นัตสึกัดฟันของเขาแน่นสายตาของเขากลายเป็นจริงจัง ขนาดร่ายเวทมนตร์กันดารสะกดจิตไว้แล้วแท้ๆ ยังเกือบเเย่เลย

เลวี่ได้สติขึ้นมาจากการเรียกของนัตสึ เธอตบหน้าของตัวเองเสียงดังจนแก้มทั้งสองข้างเเดงก่ำ

"ขอโทษที่ทำให้เป็นห่วงนัตสึ!"

"ไอเซอร์ ผมก็เกือบแย่เหมือนกัน" แฮปปี้ดูไม่เป็นอะไรมากเท่าไหร่จากการคำรามเมื่อกี้ของมัน

ดูเหมือน...ภารกิจนี้จะหยาบสุดๆ สะแล้วสิอีแบบเนี้ย!

***ดาวน์โหลด NovelToon เพื่อเพลิดเพลินไปกับประสบการณ์การอ่านที่ดียิ่งขึ้น!***