ผ่านกาลเวลา
ฉันมีชื่อว่า ฮารุกะ คะ เเต่ว่าตัวฉันที่กำลังอ่านนิยายอยู่เเละอยู่ๆฉันก็วาปมาที่ไหนสักที่ที่ไม่คุ้นตาเเถมยังอยู่ในร่างของคนอื่นด้วย ฉันยอมรับคะว่าตกใจมากที่อยู่ๆก็วาปมาอยู่ในร่างของคนที่ไม่รู้จัก ซ้ำยังมาอยู่ในที่ที่ไม่คุ้นตาอีก เเละจู่ๆก็มีคนมาเคาะประตูหน้าห้องพร้อมกับเสียงที่ตะโกนจากนอกห้องว่า
"คุณหนูยูมิโกะคะคุณชายเรียกคะ"
ฉันที่ไม่รู้ว่าจะพูดตอบยังไงฉันจึงตอบไปสั้นๆว่า "อือ"
เสียงตะโกนจากนอกห้องเลยตอบกลับว่า
"งั้นข้าขอเข้าไปนะเจ้าคะข้าจะพาท่านไปอาบน้ำเเละเเต่งตัวก่อนไปพบคุณชายเจ้าคะ"
"อือเข้ามาสิ" ฉันตอบกลับ
เเอ้ด... เสียงประตูที่ค่อยๆเปิดออก
เผยให้พบกับหญิงสาวคนหนึ่งหญิงสาวคนนั้นท่าทางเป็นมิตรยิ้มเเย้มเเจ่มใส ทำให้ฉันอยากจะทำความรู้จักกับเธอ ฉันเลยค่อยๆถามไปว่า
" เธอชื่ออะไรหรอ"
"เอ๋!" เสียงของเด็กสาวอุทานขึ้นด้วยความตกใจ
" คุณหน-"
เสียงที่จู่ๆก็พูดเเทรกขึ้นมา
"ขอโทษที่ทำให้ตกใจนะพอดีฉั-.. ข้าพอดีข้าไม่ค่อยสบายจำชื่อใครไม่ค่อยได้นะ"
"อ๋อ ข้าชื่อ มิเอะ เจ้าคะ"
"เอาละเจ้าคะคุณหนูไปอาบน้ำได้เเล้วเจ้าคะ"เสียงของเด็กสาวมิเอะพูดขึ้น
"อือ" เสียงของผู้เป็นคุณหนูตอบกลับ
........ ผ่านไปสักพัก......
"เอาละคุณหนู.... ข้าเเต่งตัวให้ท่านเสร็จเเล้วออกไปพบคุณชายเถอะเจ้าคะ"
" อืม..!" ฉันตอบกลับ... เเต่ว่าไอชุดนี้นี่มันอะไรกัน!ยาวจริงๆเเต่พอดูดีๆนี้มันชุดกิโมโนนี้หน่าฉันยังไม่ได้คิดอะไรต่อก็มีเสียงพูดขึ้นมาว่า
" ยูมิโกะมากินข้าวกับพี่สิ " เสียงของคนคนหนึ่งที่มีสีผมยาวขาวสลวยตัดกับสีเเดงที่อยู่ปลายผม
" คุณหนูยูมิโกะไปนั้งข้างๆกับคุณชายฮิโรฮาชิสิเจ้าคะ " เสียงของหญิงสาวนางหนึ่งที่อายุน่าจะราวๆ30กว่าๆเเล้ว
"อะ.. อือ" ฉันตอบไปเเบบตะกุกตะกักพร้อมลงไปนั้งข้างๆฮิโรฮาชิไม่สิต้องเรียกว่าท่านพี่ตั้งหาก
"ยูมิโกะพี่มีเรื่องจะถามเจ้า"เสียงของคนผมยาวสลวยทักขึ้นมา
" คะ...? "ฉันตอบกลับ
"เจ้าคิดว่าข้าเป็นพี่ที่ดีหรือไม่" คนพี่เอ่ยถามคนน้อง
"ทำไม... อยู่ๆท่านพี่ถึงถามอย่างนั้นละคะ" ฉันตอบกลับไปเเบบงงๆว่าทำไมเขาถึงถามเเบบนี้
"... ไม่มีอะไรหรอกทานข้าวกันเถอะ ... "คนพี่เปลี่ยนเรื่อง
หลังจากท่านข้าวเสร็จฮิโรฮาชิพาฉันออกมาเดินเล่นที่สวนข้างบ้าน
" ยูมิโกะเจ้าว่าตระกูลอิมางาวะของเราจะอยู่ได้อีกนานเเค่ไหน"คนเป็นพี่ถาม
" เรื่องเเบบนี้ไม่มีใครรู้หรอกคะให้เวลามันพิสูจน์เถอะ" คนน้องตอบ
" เห้อ... ก็จริง"คนพี่ถอนหายใจ
" เอาเถอะเจ้าไปพักผ่อนเถอะข้าจะไปทำงานเเล้ว" ฮิโรฮาชิพูดอย่างนั้นพร้อมเดินหันหลังจากไป
ฉันมองฮิโรฮาชิที่ค่อยๆเดินจากไป....
" ฉันจะต้องทนอยู่ที่นี้อีกนานเเค่ไหนกันนะ"
.
.
.
.
เช้าวันต่อมา
" ท่านพี่ท่านเชื่อเรื่องย้อนเวลามามั้ยคะ"เสียงของผู้เป็นน้องถามด้วยความสงสัย
" ย้อนเวลา....?" ผู้เป็นพี่พูดพร้อมกับทำท่ากำลังคิด
ข้าไม่เชื่อเรื่องย้อนเวลามาก็เป็นเเค่นิทานหลอกเด็กเพียงเท่านั้นข้ายึดมั่นในความเป็นจริง" จู่ๆเสียงของผู้เป็นพี่ก็ก็พูดขึ้นมา
" อ่อ.. คะ"คนน้องตอบอย่างตะกุกตะกัก
"เเล้วเหตุใดเจ้าถึงถามพี่เช่นนี้"คนพี่ถามด้วยความสังสัย
"เปล่าคะน้องเเค่ถามเพียงเท่านั้น" คนน้องตอบด้วยความกังวล
" เช่นนั้นรึ.. "คนพี่ถามพร้อมกับมองท่าทางของคนน้องคนพี่ก็รู้ว่าคนน้องนั้นกังวลใจอยู่
"คะ"คนน้องตอบ
"เฮ้อ... ถ้าเจ้ามีข้อสงสัยเพียงเท่านี้งั้นพี่ขอตัวไปทำงานก่อน" คนพี่ตัดปัญหาโดยการเปลี่ยนเรื่อง
"//พยักหน้า"
.
.
.
" นี่ เอมิ เธออยู่เเต่ที่นี้ไม่คิดจะออกไปไหนเลยหรอ"
เสียงของผู้เป็นนายเอ่ยถาม
" ไอเบื่อก็เบื่อเเหละเจ้าคะเเต่ให้ทำยังไงได้ก็ในเมื่อทุกคนก็ต้องมีหน้าที่รวมถึงข้าด้วยจึงต้องอยู่เเต่ที่นี้นะเจ้าคะ"เด็กสาวตาสีเหลืองตอบด้วยหน้าตาที่เศร้าหมอง
" อ๋อ... "ผู้เป็นนายมองเด็กสาวที่อยู่ตรงหน้า
"เเต่ว่าอีกไม่กี่วันก็จะมีเทศกาลดอกไม้ไฟด้วยละเจ้าคะถึงวันนั้นคงจะสนุกมากเเน่ๆ"เด็กสาวได้บอกกับผู้เป็นนายพร้อมกับหน้าตาที่อยู่ดีๆก็สดใส
" เทศกาลดอกไม้ไฟ...?"ผู้เป็นนายตอบด้วยความสงสัย
" ใช่เจ้าคะเทศกาลดอกไม้ไฟถึงวันนั้นข้าขอให้ท่านชายกับคุณหนูไม่มีงานนะเจ้าคะ"
(เทศกาลดอกไม้ไฟหรออืม.... น่าสนใจๆ)
.
.
.
ก็อกๆ//เสียงเคาะประตู
" เข้ามา"ผู้เป็นพี่พูดด้วยน้ำเสียงที่เย็นชาจนน่ากลัว
" ท่านพี่" เสียงของผู้ที่เป็นน้องพูด
" อะ... นี้เจ้าเองหรอยูมิโกะ"
" คะ"
" มาหาพี่ถึงที่ห้องทำงานมีอะไรหรอ"
" น้องเเค่จะถามว่าวันเทศกาลดอกไม้ไฟท่านพี่จะมาได้รึเปล่าก็เเค่นั้นนะคะ"
"ไม่รู้สิ... "
"งั้นหรอคะ"
"//คนพี่พยักหน้า"
เวลาค่อยๆผ่านไปในเเต่ละวันจนถึงวันเทศกาลดอกไม้ไฟมาถึง
.
.
.
.
.
คุณหนูรีบๆเเต่งตัวสิเจ้าคะ! เดียวจะไปไม่ทันนะเจ้าคะ
จะเสร็จเเล้วๆ
.ตะต๊า! นี้เเอดเองน้าาาถ้ามีคำไหนผิดพลาดเเอดก็ขอโทษจริงๆจากใจเลยนะคะเเอดพึ่งเริ่มเขียนเป็นนิยายเเบบนี้เป็นครั้งเเรกเลยเเต่งไม่ค่อยดีเเอดก็ขอโทษนะคะฝากน้องยูมิโกะกับพี่ฮิโรฮาชิด้วยน้าาาค้าาาา❤️เเอดรักทุกคนนะคะ เเอดรักทุกคนนะคะเเอดรักทุกคนนะคะเเอดรักทุกคนนะคะเเอดรักทุกคนนะคะเเอดรักทุกคนนะคะเเอดรักทุกคนนะคะเเอดรักทุกคนนะคะเเอดรักทุกคนนะคะเเอดรักทุกคนนะคะเเอดรักทุกคนนะคะเเอดรักทุกคนนะคะเเอดรักทุกคนนะคะเเอดรักทุกคนนะคะเเอดรักทุกคนนะคะเเอดรักทุกคนนะคะเเอดรักทุกคนนะคะเเอดรักทุกคนนะคะเเอดรักทุกคนนะคะเเอดรักทุกคนนะคะเเอดรักทุกคนนะคะเเอดรักทุกคนนะคะเเอดรักทุกคนนะคะเเอดรักทุกคนนะคะเเอดรักทุกคนนะคะเเอดรักทุกคนนะคะเเอดรักทุกคนนะคะเเอดรักทุกคนนะคะเเอดรักทุกคนนะคะเเอดรักทุกคนนะคะเเอดรักทุกคนนะคะเเอดรักทุกคนนะคะเเอดรักทุกคนนะคะเเอดรักทุกคนนะคะเเอดรักทุกคนนะคะเเอดรักทุกคนนะคะเเอดรักทุกคนนะคะเเอดรักทุกคนนะคะเเอดรักทุกคนนะคะเเอดรักทุกคนนะคะเเอดรักทุกคนนะคะเเอดรักทุกคนนะคะเเอดรักทุกคนนะคะเเอดรักทุกคนนะคะเเอดรักทุกคนนะคะเเอดรักทุกคนนะคะเเอดรักทุกคนนะคะ
***ดาวน์โหลด NovelToon เพื่อเพลิดเพลินไปกับประสบการณ์การอ่านที่ดียิ่งขึ้น!***
Comments
เสียวอ่าาา
ต่ออ
2023-07-22
0