ตอนที่5 : ไอ้หวังตายเเน่...ตายเเน่ไอ้หวัง

​

ด่วน!! พบนักเรียนหญิงแลกเปลี่ยนโดดเรียนตั้งแต่2วันแรก โดยอ้างว่าปวดหัวตอนนี้กำลังโดนประธานนักเรียนมองแรงอยู่ ณ ห้องพยาบาลโรงเรียนชื่อดังย่านญี่ปุ่น ขณะนี้กำลังสอบปากคำอยู่

"เจอตัวแล้ว.."

"เหี้ยยยย!!"

คิ้วหนาขมวดขึ้นเมื่อเห็นหญิงสาวอุทานภาษาแปลกๆออกมา ไม่แน่อาจจะเป็นภาษาบ้านเกิดของเธอก็เป็นไปได้ แต่ที่รู้ๆความหมายมันต้องไม่ดีแน่ๆ พอคิดอย่างนั้นร่างสูงที่ยืนตรงปลายเตียงก็เดินเข้ามา

ในทางด้านเนต่ที่กำลังช๊อคอยู่ ก็รีบกลับมามีสติอีกครั้ง มือบางรีบคว้าหมอนใกล้ๆตัวมาเป็นเกราะป้องกันทันที

"นะ..นายเข้ามานี่ที่ได้ไง นี่มันแผนกหญิงนะ!!"

"ทำไมชั้นจะเข้ามาไม่ได้ ชั้นเป็นประธานนักเรียน ชั้นแค่มาตรวจความเรียบร้อยของโรงเรียนผิดตรงไหน?"  

ร่างสูงของอัลฟ่าเดินมานั่งตรงข้างเตียงของหญิงสาว เผยให้เห็นปลอกแขนสีแดงตัวอักษรสีทองตัวใหญ่ที่ปักว่า 'ประธานนักเรียน' ตัวใหญ่ๆ ซึ่งฉันที่เห็นก็ได้แต่ทำหน้าเจื่อน

อะไรกัน ตอนเรียนอีตาพระเอกนี่ก็เป็นประธานนักเรียนเหมือนกันเหรอ!? 

โธ่แม่ง! หมดแล้ว..ทางรอดของกู ว่าจะเป็นจุดบอดซะหน่อยแต่กลายเป็นจุดเด่นซะงั้น โอยย..จะเป็นตัวประกอบทำไมมันยากอย่างไงงี้วะ? 

"อ้อ..เหรอคะ งั้นท่านประธานนักเรียนตรวจเสร็จยังคะ? ถ้าตรวจเสร็จแล้วคุณประธานนักเรียนก็ออกไปได้แล้วนะคะ คนป่วยต้องการเวลาพักผ่อนค่ะ! ไปค่ะไปเลยๆๆ"

ฉันใช้หมอนที่ถืออยู่ดันไหล่ของเคย์โตะเบาๆ หวังว่าจะให้พ่อพระเอกนั้นออกไปจากที่นี้เร็วๆ แต่ผลดันตรงกันข้าม

มือหนาดึงหมอนที่ฉันถืออย่างแรงทำให้ฉันเซไปซบอกกว้างของเขา 

อะไรเนี่ย!!!! เล่นตลกอะไรของนายยะ มากอดกูทำควยอะไรก่อน ถ้าอยากจะกอดก็ไปกอดนายเอกของนายโน่นไป๊! 

"เฮ้ย..!? ตลกล่ะ เราไม่รู้จักกันนะ ทำแบบนี้มันลวนลามนะ ฉันจะฟ้องๆๆ!!" ฉันที่พยายามดิ้นหนีแต่ก็ดิ้นไม่หลุดสักทีเพราะโดนพ่อพระเอกนี่ล๊อคตัวอยู่เลยทำให้ฉันขยับตัวไม่ได้ 

นี่คิดว่าเป็นพระเอกแล้วจะทำอะไรก็ได้เหรอไงยะ!! อะ..อย่าคิดว่าฉันจะเขินนะเฟ้ยย มะ..ไม่เขินเลยซักนิด บ้าเอ๊ยยยย หัวใจอย่าเต้นแรงดิเดี๋ยวเขารู้ว่าเขิน แง..ช่วยด้วย กูจะขิตแล้ววว!! ((0(-//-)0))

"หื้ม? ไม่ใช่ว่าเราเป็นแฟนกันเหรอ?" ร่างสูงที่กอดนั้น อยู่ๆเขาก็ได้กลิ่นหอมจากตัวของหญิงสาวขึ้นมา มันเป็นกลิ่นหอมที่มีเอกลักษณ์มาก ทำให้เขารู้สึกผ่อนคลายและสบายอารมณ์อย่างบอกไม่ถูก

ทั้งความเครียดและอาการปวดหัวไมเกนก็พลันหายไปหมดสิ้น แม้จะจางๆแต่เขาก็รู้สึกหลงไหลไปกับกลิ่นนั้น จนเผลอก้มลงไปดมแล้วดมอีกแบบไม่รู้ตัว 

"แฟน? พูดออกมาได้ แล้วฉันไปตกลงเป็นแฟนของนายตอนไหนไม่ทราบ? แล้วก็..เลิกดมหัวฉันซะที ขอร้อง!" ฉันเอามือไปดันที่หน้าพ่อพระเอกแต่ก็ไม่ได้ผล เขาคว้ามือฉันทันแล้วเอาไปดมอีก

ไอ้เหี้ยยยย พอทีเถอะจากเขินกูจะรำคาญมึงแล้วนะ มือกูหอมอะไรนักหนาวะดมอยู่ได้ ตั้งแต่หัวแล้วนะเฟ้ยยย 

"หอม.." เคย์โตะกุมมือเล็กมาดมไว้แน่น นัยน์ตาเข้มของเขาเป็นประกายไปด้วยรอยยิ้ม ฉันที่เห็นก็ถึงกับใจสั่นกันเลยทีเดียว ใบหน้าค่อยๆเฮ่อร้อนขึ้นด้วยความเขินอาย

โอเคกูยอมแล้ว...จะดมทั้งตัวก็ได้ค่ะ พ่อเคย์โตะรูปหล่อของเค้า โอกาสได้ทัชเขาแบบนี้ไม่ได้หาได้ง่ายๆนะเนตร ขอบคุณพระเจ้าที่ทำให้หนูได้มาอยู่ในโลกใบนี้นะคะ 0(T0T)0

"..." ร่างสูงที่เห็นใบหน้าของหญิงสาวที่แดงเหมือนมะเขือก็รู้สึกเต้นระรัว อยากจะเข้าไปกัดแก้มเธอแรงๆเลยเดี๋ยวนี้ แต่ก็ได้ห้ามใจตัวเองเอาไว้ ไม่งั้นเดี๋ยวยัยตัวเล็กก็ขู่ฟ่อใส่เขาอีก 

เขาผลักร่างบางให้ล้มตัวนอนเบาๆ แล้วก็หยิบหมอนผ้าห่มมาห่อคลุมตัวเอาไว้ให้เรียบร้อย

"ไม่สบายไม่ใช่เหรอ? พักซะ..ไว้ค่อยมาให้ฉันกอดวันหลัง" มือใหญ่ค่อยๆลูบหัวฉันอย่างอ่อนโยน ก่อนที่จะลุกขึ้นเดินออกไป ทิ้งให้ฉันนอนแก้มแดงตาต้างอยู่อย่างนั้นคนเดียว

เหี้ยยยยยย ดาเมจแรงมากกกกก ที่บอกว่าจะไม่ยุ่งกับพวกตัวหลักนี้คงเลี่ยงไม่ได้ล่ะ โดนหมายหัวขนาดนี้หนีไม่พอแล้วล่ะ งั้นเปลี่ยนแผนเป็นสหายรัก อยู่เคียงค้างเขาจนกว่าจะเจอนายเอกเลยดีกว่า ใช่เริ่ด!!...

ครืน!..

โอ๊ะ! โทรศัทพ์สั่น ใครสั่งข้อความมาตอนนี้..อ้าวไอ้ทีมนิ

ทีมเพื่อนเหี้ยม : ฮัลโหลลลล กูรอจนรากจะงอกออกมาจากตูดแล้ว เมื่อไรมึงจะบอกกูซะทีว่ามึงได้เพศรองอะไร

เนตร : อ้าว เหี้ย กูลืม ขอโทษษษ

ทีมเพื่อนเหี้ยม : โธ่..มึงนี่มันสมองปลาทองจริงจริ๊ง! มึงเข้าไปดูตอนนี้เดี๋ยวนี้เลยนะ 

เนตร : มึงไม่เรียนเหรอไง? เล่นโทรศัพท์เดี๋ยวก็โดนยึดหรอก

ทีมเพื่อนเหี้ยม : โธ่.. คนอย่างกูอ่ะหลบอย่างมีชั้นเชิงว้อยย ครูไม่เห็นหรอก 

 เนตร : ให้มันจริงเถอะ

ทีมเพื่อนเหี้ยม : คนมันเทพอะครับน้อง

เนตร : โธ่ ไอ้ควย ขอให้ครูจับได้

ทีมเพื่อนเหี้ยม : ว่าแต่กู.. ไม่ดูตัวเองเลยนะ

เนตร : กูอยู่ห้องพยาบาลค่ะ! ไอหน้าโง่!

ทีมเพื่อนเหี้ยม : แล้วมึงไปทำอะไร ปวดหัวอีกแล้วเหรอ?

เนตร : เออ!!

ทีมเพื่อนเหี้ยม : ตอแหลลลล กูเป็นเพื่อนมึงมากี่ปี ทำไมกูจะไม่รู้สันดานมึง หา?

เนตร : ไอ้-เหี้ยยย เบื่อคนรู้ทันจริงๆ กูไปนอนแล้ว ขก.คุยกับคนบ้า บายค่ะ!!

ทีมเพื่อนเหี้ยม : โอยย อีเนตร อย่าลืมไปดูตรวจดูนะว่ามึงได้อะไร จะได้บอกเขาถูก

เนตร : เออๆ 

หลังจากฉันแชทกับทีมเสร็จ ก็รีบเข้าไปตามลิงค์ที่ทีมส่งให้ ไม่ใช่เพราะอะไรหรอกนะ ขี้เกียจฟังมันบ่นค่ะ คนอะไรบ่นเก่งชิบหาย อีกหน่อยก็แม่กูแล้วนะ เฮ้ออออ

นิ้วเรียวกดเข้าไปในเว๊บดูเหมือนจะเป็นเว๊บของโรงพยาบาลทั่วไป ฉันพิมพ์กรอกชื่อจริงนามสกุล โรงเรียน รหัสเลขที่ และข้อมูลต่างๆใส่ในช่องต่างๆ ก่อนจะกดยืนยันเพื่อรอผลตรวจ

เอ๋...กูจะได้อะไรวะ? ขอให้ได้อัลฟ่าหรือเบต้าก็ได้ ถ้าได้โอเมก้า กูใช้ชีวิตลำบากแน่ๆค่ะ

แต่เดี๋ยวนะ..ตอนที่เคย์โตะกอดฉัน ก็บอกว่าหอมๆอะไรซักอย่าง อย่าบอกนะว่าฉันเป็นโอเมก้าอ่ะ ม่ายยยย

 ติ้ง!..

ไม่แม้อยากจะดูเลยวะ แต่ก็ต้องดูใช่มะ? เอาวะเป็นไงเป็นกัน!!

 ผลตรวจของคุณเนตรคือ 'เเอวก้า'

วันที่ xx/xx/xxxx  ให้นักเรียนมาตรวจร่างกาย และรับยาฟรีที่โรงพยาบาล*** (กดตรงนี้เพื่อดูแผนที่) 

ลงชื่อ ******

 "เอ๋?.." อีหยังคือแอวก้าวะ?

ฉันเสิร์ชหาข้อมูลของมันทันที เพราะมันเป็นศัพท์ที่ฉันเคยไม่รู้มาก่อน ในโลกก่อนฉันศัพท์ของโลกOmegaverse ก็รู้แค่ อัลฟ่า เบต้า โอเมก้า เท่านั้น แต่แอวก้านี่...

 แอวก้า

ร่างกายของคนที่ได้เพศรองนี้จะมีมดลูกพิเศษ ที่สามารถท้องกับใครก็ได้ไม่ว่าจะ อัฟฟ่า เบต้า โอเมก้า และที่สำคัญจะมีฟีโรโมนเล็กๆ ที่ทำให้ฝ่ายตรงข้ามใจเต้นเวลาอยู่ใกล้ๆ หรือมีsex แอวก้าจะมีเกราะป้องกันชนิดหนึ่งที่ทำให้สามารถอยู่ใกล้โอเมก้าเวลาฮีทได้โดยที่จะไม่ได้กลิ่นอะไรเลย รวมถึงฟีโรโมนของอัลฟ่าด้วย แถมยังช่วยทำให้ฮีทของโอเมก้าเบาบางลงได้

...วิธีที่ช่วยคือดมหรือสัมผัสร่างกายของแอวก้า...

OH..MY..GOD!! อย่าบอกนะว่าที่พ่อพระเอกบอกหอมๆ คือ ฟีโรโมน? ฟีโรโมนของฉันเหรอ?

ฉิบหาย..อันตรายกว่าโอเมก้าเลยไม่ใช่เหรอไง? 

***ดาวน์โหลด NovelToon เพื่อเพลิดเพลินไปกับประสบการณ์การอ่านที่ดียิ่งขึ้น!***