ความทรงจำที่หายไป
ณ มหาวิทยาลัยเเห่งหนึ่ง
at 08.30 น. เป็นวันเเรกของการเปิดภาคเรียนที่ 2 ของนักศึกษามหาวิทยาลัยเเห่งนี้ ทำให้วันนี้ทุกคนดูวุ่นวาย รวมถึงหญิงสาวคนหนึ่งที่กำลังรีบเดินไปที่ห้องเรียนของตนเอง ซึ่งเป็นคาบเรียนเเรกของวันนี้
“ วันนี้ฉันมาสายอีกเเล้ววววว”
หญิงสาวร่างบาง ผิวขาว รีบเดินไปยังตึกเรียนที่คุ้นเคย เเละบ่นพลับพลึงอยู่คนเดียว
ตึกเรียน คณะนิเทศศาสตร์
“ในที่สุดก็เดินมาถึงสักที เหนื่อยเป็นบ้าเลย” หญิงสาวได้เเต่พูดกับตัวเอง เพราะตั้งเเต่เธอเข้ามาเรียนมหาลัย เธอก็ไม่ค่อยมาเพื่อนเลย เพราะเธอต้องทำงานส่งตัวเองเรียน เลยไม่ค่อยมาเพื่อนสักเท่าไหร่ เเต่มันก็ไม่ได้ทำให้เธอลำบากใจที่จะเรียน เเต่บางครั้งก็มีเหงาบ้างเป็นบางเวลา
เธอ ชื่อ มิน อายุ 21 ปีเรียนคณะนิเทศศาสตร์ ปี สุดท้ายเเล้วเเละเธอก็ตั้งใจที่จะเรียนให้จบถึงเเม้ว่ามันจะเหนื่อยเเสนสาหัสขนาดไหนก็ตาม เพราะเธอทำงานด้วย เรียนไปด้วย ถ้าเธอไม่ทำงานส่งตัวเองเรียน เธอก็คงไม่ได้เรียน
หลังจากที่เธอมาถึงห้องเรียน อาจารย์ที่สอนวิชาที่เธอจะเรียนก็เข้าห้องเรียนมาสอนพอดี
at 11.00 น
“หิวข้าวจังเลยยย ในที่สุดก็เรียนเสร็จสักที” พูดจบหญิงสาวก็รีบเก็บของ เพื่อที่จะไปกินข้าว ซึ่งวันนี้เธอก็ทำอาหารมากินเองที่มหาลัยอีกเช่นเคย เพราะวันนี้เธอมีเรนียนเเค่วิชาเดียวของวันนี้ เเละช่วงบ่ายเธอก็ต้องรีบไปทำงานพิเศษเพื่อรีบเก็บเงินไว้จ่ายค่าเทอมรอบถัดไปในอีกไม่กี่เดือน
“วันนี้ไปกินข้าวที่ไหนดีน๋าาา”
ถ้าวันนี้ไปกินข้าวที่โรงอาหารตอนนี้ คนคงเยอะมากเเน่ๆ เพราะใกล้เที่ยงเเล้ว ไม่ไปดีกว่า กลับไปกินข้าวที่ห้องดีกว่า เธอได้เเต่คิดในใจเเละก็เดินทางกลับห้องพักไปกินข้าว
ณ บริษัทเเห่งหนึ่ง
“เย็นนี้ ผมมีประชุมกี่โมง”
“เอ่ออ ช่วงประมาณ 5 โมงเย็นค่ะ”
“เลื่อนออกไปก่อน ผมมีธุระ”
“ ได้ค่ะ” เธอได้เเต่พยักหน้าเเละตอบรับอย่างเลี่ยงไม่ได้ เพราะเธอรู้ดีว่า ถ้าไม่ทำตามที่เขาสั่ง ก็คงจะโดนด่าอีกเเน่
ธุระที่เขาบอกคือ การไปเจอเพื่อนที่กลับมาจากต่างประเทศที่ไม่ได้เจอกันมาเป็นเวลา 2-3 ปี เเละคืนนี้เขาได้นัดเจอกับเพื่อนที่ผับเเห่งหนึ่ง เป็นที่ๆพวกเขามักจะไปเที่ยวกันบ่อยๆ
เขา ชื่อ พายุ อายุ 30 ปี เป็นประธานบริษัทเเละเป็นเจ้าของกิจการมากมาย เขาอายุขนาดนี้เเล้ว ทำไมถึงยังไม่มีครอบครัว ไม่ใช่ไม่มี เเต่เพราะว่าคนที่รักอยากสร้างครอบครัวด้วย เขาเเต่งงานไปเเล้วเเละทำให้เขายังไม่มีครอบครัว เเละยังไม่อยากมีใครเพราะในใจยังลืมผู้หญิงคนนั้นไม่ได้
เป็นอดีตที่เจ็บปวด เป็นอดีตที่อยากลืม ยิ่งอยากลืมมากเท่าไหร่กลายเป็นยิ่งจำมากเท่านั้น
***ดาวน์โหลด NovelToon เพื่อเพลิดเพลินไปกับประสบการณ์การอ่านที่ดียิ่งขึ้น!***
กกาวน์โหลดทันที
ชอบผลงานนี้ไหม? ดาวน์โหลดแอพ บันทึกการอ่านของคุณจะไม่สูญหาย
Comments