ตอนที่3 เจ้าอย่าห่างจากข้า

รุ่งเช้าของวันเฟยฮวาได้ตื่นมาอย่างเร็วเพื่อมารอที่จะเรียนวิชาดนตรีกับเยว่ชิง

แท้จริงแล้วในใจเฟยฮวาแค่อยากอยู่ใกล้ๆไม่หายจากเยว่ชิง

"เดี๋ยวข้าจะไปพาเยว่ชิงชมดอกไม้ในแดนบุปผานี้เสียก่อน"เฟยฮวาได้กล่าวบ่าวรับใช้ในจวน

เมื่อเฟยฮวาและเยว่ชิงได้พบกันแล้วเฟยฮวาได้ถามเย่วชิงไปว่า เมื่อคืนเจ้านอนหลับสบายหรือไม่เย่วได้ตอบกลับไปว่าสบายเจ้าค่ะ

แล้วข้าจะพาเจ้าไปเดินชมดอกไม้ในแดนนี้นะเฟยฮวา

เจ้าค่ะ เยว่ชิงได้ตอบอย่างอ่อนโยน

เมื่อเฟยฮวาและเยว่ชิงได้เดินในแดนบุปผาจนทั่วก็ได้เดินไปเรียนการดนตรีและร่ายรำของเยว่ชิงจนถึงเวลาท่านอาหารและเฟยฮวาได้เชิญเยว่ชิงไปท่านอาหารด้วยกันในจวนของเฟยฮวาแล้วสองคนก็เดินไปอย่างไร้ความทุกข

เมื่อท่านข้าวเสร็จแม่นางเยว่ได้สอนเกี่ยวกับมารยาทของแดนดวงเดือนและบอกการเป็นอยู่ชาวเมืองดวงเดือนให้กับเฟยฮวาพอเสร็จเฟยฮวาได้กล่าวขอบคุณและกลับไปที่จวนของประจำของตน

"แม่เยว่เจ้าไปถูกพื้นซะนะแล้วข้าจะให้อาหารเจ้ากิน"เสียงคนรับใช้ในจวนคนนางหนึ่ง

วันนี้ข้าจะพาเยว่ชิงดูข้าทำงานและท่องเที่ยวในแดนต่องๆ ในขณะนั้นเองเฟยฮวาได้ไปได้ยินคนรับใช้ด่าทอเยว่ชิงเฟยเลยแอบฟังจนจบแล้วเข้าไปด่าทอคนรับใช้แล้วไล่จากจวน"อย่ามายุ่งกับคนของข้า"เฟยฮวาได้กล่าวออกมีน้ำเสียงที่โกรธ

ต่อไปนี้เจ้าไปอยู่จวนของข้าห้ามใครคิดร้ายและทำร้ายเยว่ชิงอีกหากกล้าฉันจะไม่ไว้หน้าใครทั้งสิ้น

เฟยฮวาได้พาเยว่ชิงกลับจวนของตนและให้ที่นอนของตัวเองกับนางแต่นางนอนพื้นเพื่อให้เยว่ชิงสบายเย่วชิงได้บอกกับเฟยฮวาถึงเรื่องที่โดนรังแกและอ่อนแอของตน

เฟยฮวาได้จับมือเยว่ชิงและพาไปที่แม่น้ำหน้าจวนและบอกว่า อยู่กับข้าอย่าห่างเพียงห่่างตาจะไม่มีใครกล้ารังแกเจ้าแม่นางเยว่ชิงได้ยิ้มและดีใจที่มีคนดูแลและเป็นห่วงนางมากขนาดนี้งั้นเฟยฮวาได้้บอกกับเยว่ชิงว่างั้นเราเข้าจวนไปนอนกันเถอะดึกมาแล้วอากาศหนาวเดี๋ยวไม่สบายเอาและแม่นางเฟยฮวาเยว่ชิงได้เดินแล้วแยกกันไปนอนในที่ของตน

***ดาวน์โหลด NovelToon เพื่อเพลิดเพลินไปกับประสบการณ์การอ่านที่ดียิ่งขึ้น!***







บทที่แล้ว

ศรัทธาห้วงอารมณ์