เรื่องเข้าใจผิดที่ส่งผลดีต่อนาง

"คุณหนูซือ อย่าขอรับ เข้าไปไม่ได้"เสียงเอ่ยห้ามของหมิงอี้ ที่จู่ๆนางเข้ามาในร้านและเดินขึ้นมาด้านบน บนรู้เลยว่าต้องมาหาคุณชายแน่ๆ

เข่อซิงเดินผ่านห้องหลายห้อง ต้องชะงักเมื่อเห็นสาวใช้ของเสี่ยวจิน นางเดินตรงไปในทันที เหมยหลินนั้นพยายานขวางหมิงอี้ สุดความสามารถ 

"ปล่อยข้า เจ้ากอดข้าเช่นนี้ น่าไม่อายนัก"เขาพยายามแกะตัวของสาวใช้นางนี้ 

"ถอยไป"เสียงแข็งกระด้างของนางเอ่ยบอกบ่าวของเสี่ยงจินที่ดูจะไม่กลัวนางสักนิด ก่อนนางจะผลักสาวใช้คนนั้ร ทุบประตูนั้นอย่างแรงตะโกนจนคนด้านในต้องออกมา ร่างของไป๋ลูมายืนตรงหน้านาง ก่อนนางจะหันไปมองด้านหลังเขา เสี่ยงจินที่นอนอยู่ โดยร่างกายห่มผ้าหนา 

"ท่านพี่ ข้ารู้ว่าท่านกับนางรักกัน แต่ไว้หน้าข้าบ้างไม่ได้หรือ" นางจ้องมองบุรุษตรงหน้าก่อนที่ดูไม่ได้สะท้านกับคำพูดนางสักนิด หลังจากที่นางให้เหมยหลินแอบฟังหมิงอี้จึงรู้ว่าท่านพี่นั้นเปิดห้องจริงๆ นางยอมให้เขากับเสี่ยงจินไปไหนมาไหน แต่มาถึงขันที่ทั้งสองเปิดห้องกันแล้วหรือ  

"เจ้ากำลังเข้าใจผิด"เขาพยายามจับตัวนางไว้ก่อนสั่งสาวใช้นั้นให้ไปดูเสี่ยงจิน จากนั้นลากตัวสตรีผู้นี้ออกมา แรงนั้นมหาศาลต่างจากนางที่บองยางกล้าจะสู้แรงเขาได้

"ปล่อยข้า"นางพยายามแก้มือนั้นออก โวยวายแต่ไม่มีใครมาช่วยเลย เพราะเมื่อคนดูแลร้านจะไม่ให้ใครขึ้นมา และปกปิดว่าเสียงนี้คือใคร แต่...

จนสุดท้ายเรื่องก็แดงขึ้นทันที เพราะคนที่อยู่ชั้นก็เห็น ข่าวลือที่ว่าตระกูลเว่ยได้พาสตรีอื่นที่ไม่ใช่คู่หมั้นขึ้นไปเปิดห้องพัก บิดานางโกรธมาก ไปหาตระกูลเว่ย กล่าวว่าจะเร่งวันสู่ขอ รอจนในที่สุด ทั้งตระกูลเว่ยกับไปสู่ขอจริง แต่เป็นเสี่ยงจินแทน ให้เหตุผลเพียงว่าบุตรชายเขาไม่ได้ทำอะไรผิด เพราะเสี่ยงจิน แพ้อาหาร เลยพาขึ้นไปพักทานยา หากแต่เข่อซิงกลับไปเห็น ทำให้เกิดเรื่อง ถึงอย่างนั้นใช่ว่าต้องไปสู่ขอหรือ และส่งจดหมายถอนหมั้นกับนางแทน เรื่องนี้ผู้คนต่างหัวเราะเยาะนางไม่น้อย พยายามแทบตายสุดท้ายไปแต่งตระกูลอื่น นางอับอายจึงไม่ได้ออกมาจากจวน ส่วนบิดาหน้าเสียตามๆกัน เพราะไปด่าทอหน้าจวนตระกูลเว่ยว่าสวมหมวกเขียวให้บุตรสาวตน ไม่แปลกที่ผู้ต่างไม่ได้สงสารตระกูลนางเท่าไหร่ 

 ผ่านมาหลายวันผ่านมา 

"ซิงเอ๋อร์เป็นอย่างไรบ้าง"ฮุ่ยหมิงถามหาบุตรสาวกับพ่อบ้าน ก่อนจะรายงานว่านางทานข้าวได้มากแล้ว หลังจากเกิดเรื่องเขาไม่ค่อยเห็นนางออกมาจากเรือนและทานข้าวได้น้อยลง เขาคิดว่าบุตรสาวนั้นคงรักบุรุษผู้นี้นัก แต่ทำอย่างไรได้ เขาไม่ให้บุตรสาวเพียงคนเดียวของตนไปเป็นอนุให้ใครหรอก นางต้องเป็นฮูหยินเอก เพราะตระกูลซือไม่มีใครเคยไปเป็นอนุให้ตระกูลใดมาก่อน จะให้มาเสียตอนรุ่นตนหรือไม่มีทาง !

"ถ้าซิงเอ๋อร์ต้องการอะไรก็ทำตามนางไป " 

"นายท่าน แล้วจากนี้จะทำยังไงต่อหรือขอรับ "พ่อบ้านเซียนอดไม่ได้ที่จะสงสัยเพราะคุณหนูดูท่าจะตัดใจจากไป๋ลูไม่ได้เลย เพราะสำรับที่เอาไปให้กินเพียงไม่กี่คำเท่านั้น แต่ว่ากินมากขึ้นแล้วจริงๆ

"ข้าต้องหาคนที่จะเหมาะสมกับซิงเอ๋อร์ ยังไงนางต้องแต่งออกไปก่อนอายุยี่สิบ"พ่อบ้านที่ได้ยินถึงกับนิ่งไป เพราะนายท่านเป็นคนจริงจังกับคุณหนูมาแต่เด็ก ทำทุกอย่างให้นาง? แต่เป็นอย่างนั้นเขากับเห็นว่าคุณหนูไม่เคยมีความสุขเสียเลย แต่ทำตามอย่างว่าง่ายเพราะคุณหนูรักบิดาของเขามาก จากที่มารดาทิ้งไป แต่พอได้ยินว่าจะหาบุรุษให้คุณหนูอีก ทั้งๆพึ่งโดนถอนหมั้นมา  "อะไรเจ้าไม่พอใจงั้นเหรอ"สายตาของนายท่านมองมาที่บ่าวของตน พ่อบ้านเซียนทำได้เพียงก้นหน้าลง

ทางด้านเข่อซิงกำลังนอนอยู่ที่เตียง เหมยหลินนั้นกำลังนั่งข้างๆ พร้อมปักผ้าอยู่ นางมองไปทางคุณหนูที่หันหลังให้ เพราะร่างที่สั่งไปทั้งตัว 

"คุณหนู" เหมยหลินพยายามเรียกนายตนก่อนจะเห็นว่าคุณหนูที่กำลังอ่านตำราที่ซื้อมา หัวเราะอย่างสนุกสนาม 

"ข้าจะอ่านให้ฟัง.."นางเล่าถึงเรื่องราวที่อ่านให้สาวใช้ฟังอย่างสนุก ทำให้เหมยหลินนั้นขำตาม นางได้เริ่มอ่านตำราที่ดองเก็บไว้มาหลายวัน จนตอนนี้ยังเหลือไม่มากนักแล้ว 

หลังจากที่นางตัดสินใจบุกขึ้นไปเช่นนั้นกลับมาที่จวน นางก็ไม่ได้ออกไปไหนหลายวัน เพราะพยายามทำเหมือนว่านางเสียใจกับเรื่องนี้แค่ไหน และพยายามทานอาหารให้น้อยที่สุด เพื่อให้บิดานางรู้ว่านางเจ็บปวดและน่าจะทำให้บิดาเห็นใจนางบ้าง  และดูเหมือนจะได้ผล พอข่าวออกไปนางได้ยินว่า

ท่านไป๋ลูเลือกไปหาเสี่ยงจิน อันนี้นางคิดไว้อยู่แล้ว เพราะคนที่เขารัก แถมฐานะตระกูลหรงตอนนี้ดีกว่าตระกูลนางมาก เพราะพี่ชายเสี่ยงจินเป็นถึงขุนนางคนสนิทของรัชทยาทต่างจากนางที่บิดาเป็นขุนนางกลางๆเท่านั้น และท่านพี่ไป๋ลูเองก็ไม่อยากเสียโอกาสนี้แน่ เลยเลือกไปทางเสี่ยงจิน นางไม่รู้หรอกว่า ท่านพี่นั้นรู้สึกกับนางหรือไม่ตลอดสามปี แต่นางแอบน้อยใจอยู่บ้างที่เขาไม่เคยมาอธิบายสิ่งที่เกิดขึ้นกับนาง เลือกที่จะประกาศบอกความจริงต่อหน้าผู้คน ทำให้ตระกูลนางเสียหน้าที่นางไปโวยวาย และบิดาที่ไปตะโกนด่าที่หน้าจวนตระกูลเว่ยอีก

 เหตุการณ์ครั้งนั้นเขาส่งนางกลับมาโดยมีหมิงอี้คอยไปส่ง และเขาขึ้นไปดูเสี่ยงจิน หากจะถามตอนนี้นางคิดแล้วว่าเขาไม่มีความรู้สึกให้นางสักนิด ถือว่าดีแล้วที่นางตัดสินใจไปแบบนั้น

***ดาวน์โหลด NovelToon เพื่อเพลิดเพลินไปกับประสบการณ์การอ่านที่ดียิ่งขึ้น!***