กันน์ กนิษฐ์ มึงตาย
นามปากกา
"พระเอก เพลิง พิศพักตร์" พ่อหมอของภาคอีสาน
"นายเอก กันน์ กนิษฐ์ " เด็กหนุ่มอายุ 21 ปีเรียนอยู่วิทยาลัยปี 3 ในชีวิตเจอแต่ผีก่อกวนตลอด
.
.
.
สวัสดีครับผม "กันน์ กนิษฐ์" เด็กหนุ่มปี3
ผมใช้ชีวิตอยู่แต่ในบ้านครับผมไม่มีเพื่อนวันๆก็แค่นอนแล้วก็เขียนงานครับไม่มีอะไรมากเลยแต่ก็มีความสุขนะครับชีวิตผมไม่ได้ดีแบบคนอื่นเลยครับเพราะมีแต่พวกผีคอยตามคอยทำอะไรให้กับคนที่เข้าหาผมประจำไม่รู้ว่าทำไมต้องทำแบบนี้ด้วยช่วงประถมผมเคยมีเพื่อนครับพอผ่านไปเรื่อยๆก็เริ่มมีเรื่องแปลกๆขึ้นมาวันนั้นผมไปนอนบ้านเพื่อนตอนนั้นเพื่อนผมกำลังอาบน้ำพอเปิดก็อกน้ำก็มีน้ำเหลวสีแดงไหลออกมาจนเพื่อนผมกรี๊ดจนสลบเมื่อผมเข้าไปก็พบว่าเพื่อนผมเปิดก็อกน้ำทิ้งใว้ผมได้ลากเพื่อนผมออกมาพอตื่นเพื่อนผมก็บอกว่ามันได้เปิดก็อกน้ำแล้วมีเลือดไหลออกมาเต็มเลยผมก็ไม่ได้ตอบโตอะไรเลยปล่อยไปก่อนพอตอนนอนผมก็ได้ยินเสียงคนมาพูดข้างหูผมว่า
" ไปอยู่ด้วยกันไหม ? :) "
ผมรีบตื่นขึ้นผมคิดในใจว่าผมทำไรให้ใครหรือป่าววะหรือผมไปทำอะไรให้ใครหรือป่าวก่อนผมจะก้มลงนอนผมมีความรู้สึกเหมือนมีคนมองผมอยู่แต่ผมก็ว่าผมคิดไปเอง พอเวลาผ่านไปผมจบการศึกษาเพื่อนผมต้องย้ายไปเรียนต่างจังหวัดส่วนผมเรียนต่อในกรุงเทพนิละครับจนตอนนี้ผมยังไม่มีเพื้อนสักคน
"เฮ้อออ"เสียงเด็กหนุ่มได้ถอนหายใจออก
"วันนี้มีไรกินบ้างนะ" เด็กหนุ่มได้ลุกจากเก้าอีกก่อนจะตรงไปที่ห้องครัวและตรงไปที่ตู้เย็นหาของกิน
จูๆก็มีเสียงของตกจากห้องตัวเองกันย์ได้วิ่งไปดูพบว่าเป็นเพียงแก้วน้ำตกกันน์ก็ไม่อะไร
" อยู่ด้วยกับมาเป็นปีทำไม่ไม่ไปพุดไปเกิดบ้างวะ "
กันต์ก็พึมพำกับตัวเองก่อนที่จะเข้าไปอาบน้ำ
พอทำธุระส่วนตัวเสร็จก็ได้เวลาเข้านอนเพราะวันพรุ่งนี้เค้ามีเรียนเช้า พอเข้านอนก็มีคนฮัมเพลงข้างๆหูเป็นสมัยแต่โบราณนะครับผมก็ไม่ได้อะไรหรอกนะ5555555
เช้าวันถัดมา
"ผู้คนมากมายต่างมาเรียน"
ได้เวลาเข้าเรียนในภาคที่1
" อะนักเรียนวันนี้มีเพื่อนใหม่ย้ายมานะคะ"
"สวัสดีครับผมชื่อ การิน ศยามล ครับชื่อเล่นชื่อ การินครับ "
"อะไปนั่งข้างๆ กันน์ กนิษฐ์ นะ"
"ครับ"ชายหนุ่มได้ก้มไหว้ก่อนจะเดินไปนั่งที่ที่อาจารย์บอก"
จูๆการินได้ก็ได้ทักกันน์ว่า
" นายนายเอาใครมาด้วยหรอ"
กันน์ได้หันหน้าไปหาการินด้วยควมแปลกใจว่าทำไมเค้ารู้ว่ามีผีตามเค้ามาด้วย
" หน้าเค้าเต็มด้วยเลือดเนาะคงจะวิ่งไปชนเสาไฟฟ้าและ555555""
" อ่อ 5 5 5 "
เค้าคิดกับตัวเองว่าผีตัวนี้จะตามไปทุกที่ก็ไม่ใช่ป่ะ
ช่วงเที่ยง
ณ โรงอาหาร
ผู้คนเต็มร้านอาหารกันน์คิดแล้วคิดอีกว่าจะกินอะไรเลยตัดสินใจเลือกร้าน ก๋วยเตี๋ยว ซะเลย
โต๊ะนั่งกินข้าว
"กันน์นั่งด้วยได้ป่ะ"
" ได้ๆมาเลย"
" เราถามหน่อยดิ "
"หื้มว่า"
" นายมีการ์ดติดตามไปทุกที่เลยดิ "
" มะ ไม่นะ "
" อ๋อ "
"นายเห็นหรอว่ามีคนตามเรา "
" เห็นดิ เค้าดูเหมือนโกรธนายมากเลยอะสายตาหน้ากลัวมาก"
".....''
" เราแนะนำไปหาหมอผีเถอะหาของมากันใว้เพื่อเค้าจะทำร้ายนายเชื่อเรา "
" แล้วจะของพวกนั้นได้จากที่ไหนละ "
" เรื่องนิอะจิ๊บๆ "
" นายเป็นคนภาคไหนหรอ "
" เรามาจากภาคอีสาน ในหมู่บ้านเราอะมีหมอผีเก่งมากๆเลยแต่ก็แล้วแต่ความเป็นมานะ"
" เมื่อกันน์ได้ยินแบบนั้นก็มีความรู้สึกว่า หมอผีจะทำได้ไหมน้อ"
" เอออีกไม่กี่เดือนก็จะปิดเทอมค่อยลงไปกับเรานะไปพักบ้านเราสัก 2-3 อาทิตย์ก็ได้ "
" เครๆไปเรียนเถอะ "
" ป่ะ"
***ดาวน์โหลด NovelToon เพื่อเพลิดเพลินไปกับประสบการณ์การอ่านที่ดียิ่งขึ้น!***
Comments