เด็ก(ไม่)ดื้อ
สวัสดีชั้นชื่อ เว สั้นๆ
ฉันถูกเรียกว่าลูกรักอาจารย์ทุกคน
เพื่อนต่างอิจฉาเเละอยากเข้าหา
เเต่ไม่ใช่ฉันไม่มีเพื่อนนะฉันคบเเค่คนเดียวคือ
สวัสดีน้า เรา เเบ
เว:เเบวันนี้กินอะไรเราไปซื้อให้
เเบ:เอาง่ายๆข้าวผัด
เว:เคน้ำเปล่าเนอะ
เเบตอบสั้นๆว่า"จร้า"
เวเดินออกไปซื้อของเเบนั่งจองโต๊ะ
เเบ:หิววววว
เว:มาเเล้ววว
เเบรีบขว้าข้าวเเล้วเปิดกิน
เวเห็นยังงั้นก็ไม่รอช้าจะกินบ้างเเต่ก็มีชายร่างสูงสองคนมายืนอยู่ด้านหน้าเเล้วขว้าข้าวเวไป
เว:นี้นาย!
ทัน:น่ารักจังเลยวะ
นที:สนใจมาเป็นเมียกูไหม
เว:ใครอยากจะเป็นกับพวกนักเลง
นที:พูดงี้ก็ไม่ต้องเเดก
นทีปาข้าวทิ้ง
เวโมโหมากๆที่มาทำยังงี้
เว:นี้นาย
นที:มีไร🙄
เว:เราจะบอกครู
ทัน:ใช่สิลูกรักอาจารย์
นที:ไปเหอะเบื่อคนเเถวนี้
นทีกับทันเดินออกไป
เเบ:นักเเลงก็เเบบนี้เเหละ
เว:เราจะกินอะไรละ
เเบ:อ่ะเอาไปเราเเบ่ง
เว:ใจดีจุงง
เเบยิ้มให้กับเวก่อนที่ตัวเองจะกินข้าว
-หลายวันผ่านไป-
เว:หวัดดีคะอาจารย์
ครู:จ่ะหนูเว
พวกร่าน:🙄🙄🙄
เเบ:ตาเป็นไรหรอมองบนอยู่ได้!
พวกร่าน:ยุ่ง!
ครู:นี้เงียบ!
-โรงอาหาร-
เว:วันนี้มีเเค่กระเพรา
เเบ:กินได้หมดด
เว:อ่ะเเล้วน้ำมีน้ำองุ่นเเละน้ำส้มน้ำเปล่าก็มี
ทัน:ขอน้ำส้มนะ!
ทันหยิบไปอย่างไม่รอคำตอบ
นที:ขอบ้างดิ
นทีหยิบร้ำเปล่าไปก่อนจะไปนั่งที่
พวกผู้หญิงต่างมองมาที่เวเเละเเบ
เว:มองทำซากอะไร👊
เวหงุดหงิดเเปลกๆ
ขี้เกียจต่อเเล้วขี้เกียจต่อเเล้วขี้เกียจต่อเเล้วขี้เกียจต่อเเล้วขี้เกียจต่อเเล้วขี้เกียจต่อเเล้วขี้เกียจต่อเเล้วขี้เกียจต่อเเล้วขี้เกียจต่อเเล้วขี้เกียจต่อเเล้วขี้เกียจต่อเเล้วขี้เกียจต่อเเล้วขี้เกียจต่อเเล้วขี้เกียจต่อเเล้วขี้เกียจต่อเเล้วขี้เกียจต่อเเล้วขี้เกียจต่อเเล้วขี้เกียจต่อเเล้วขี้เกียจต่อเเล้วขี้เกียจต่อเเล้วขี้เกียจต่อเเล้วขี้เกียจต่อเเล้วขี้เกียจต่อเเล้วขี้เกียจต่อเเล้วขี้เกียจต่อเเล้วขี้เกียจต่อเเล้วขี้เกียจต่อเเล้วขี้เกียจต่อเเล้วขี้เกียจต่อเเล้วขี้เกียจต่อเเล้วขี้เกียจต่อเเล้ว
เดี๋ยวมาต่ออ
***ดาวน์โหลด NovelToon เพื่อเพลิดเพลินไปกับประสบการณ์การอ่านที่ดียิ่งขึ้น!***
กกาวน์โหลดทันที
ชอบผลงานนี้ไหม? ดาวน์โหลดแอพ บันทึกการอ่านของคุณจะไม่สูญหาย
Comments