ตอนที่3

ณ หน้าห้องของคิริน

ลูกจ้าาาาเส็จยังครูสอนเวทย์มารอแล้วนะ(คุณแม่พูด)

เส็จแล้วค่าาา(คิรินตอบคุณแม่)

(คิรินเปิดประตูออกมา)

ตายละลูกแม่นี้สวยเหมือนแม่ไม่มีผิดจริงๆ(คุณแม่เอ่ยชมลูกสาวของตัวเองก่อนจะอุ้มเธอขึ้น)

ค..คุณแม่หนู5ขวบแล้วนะเดินหนูเดินเองได้(คิรินทำเป็นพูดเรื่องอื่นแก้เขิน)

แค่5ขวบเองยังไม่15สะหน่อย(คุณแม่อุ้มคิรินลงไปข้างล้าง)

ณ ห้องรับแขก

นั้นคุณหนูใช่ไหมครับช่างงดงามเหมือนคุณหญิงเลย(คุณครูสอนเวทย์ได้กล่าวชม)

ฮ่าฮ่า(หัวเราะแบบผู้ดียังไงหว่าา)

ขอบคุณที่ชมค่าาเด็กคนนี้น่ารักแถมเชื่อฟังด้วยไม่เหมือนพี่เขาเลย(คุณแม่พูด)

อาจจะเพราะได้รับเชื่อของดยุกมาเลยเหมือนกันมั้งคับ(ครูเวทย์ได้กล่าวออกไป)

นั้นสินะคะ(คุณแม่ตอบ)

หวัดดีครับคุณหนูผมชื่อมิคาเอล ฟอล์ไคล์ ตั้งแต่วันนี้จะมาเป็นอาจารย์ส่วนตัวของคุณหนูนะครับฝากตัวด้วยครับ(ครูสอนเวทย์กล่าว)

ค..ค่ะ หนูชื่อคิริน โคฟเวอร์ ฝากตัวด้วยค่ะ(คิรินได้กล่าวพร้อมกับรอยยิ้มที่น่ารักของเธอ)

น่ารักก(ครูสอนเวทย์ได้กล่าวในใจดูเหมือนว่าเขาจะโดนคุณหนูตัวน้อยตกซะแล้ว)

อ.แฮ่ม ไม่ทราบว่าคุณหนูได้ไปรับพรแห่งเทพยังครับ(คุณครูกลับเข้าเรื่อง)

ยังเลยนะคะเพราะคุณหนูพึ่งจะผ่านวันเกิดมาเองเห็นว่าท่านดยุกจะพาไปเร็วๆนี้นิแหละ(คุณแม่ตอบ)

งั้นหรอครับบ..(คุณครูใช้เวลาคิดสักแปปนึง)

งั้นเอาเป็นว่าสอนเรื่องประวัติศาสตร์เวทย์มนต์ก่อนแล้วกันนะครับ(คุณครูพูด)

เอางั้นก็ได้ค่ะ(คิรินตอบ)

ถ้าไม่มีปัญหาอะไรแล้วงั้นแม่เตรียมตัวไปงานเลี้ยงก่อนนะ(คุณแม่พูดแล้วรีบไปเลย)

ค่าา(คิรินตอบพร้อมกับโบกมือบ๊ายบาย)

เอาเป็นว่าเรามาเริ่มคาบแรกของวันนี้กันเลยนะครับ(คุณครูกล่าวออกมา)

ค่ะ..(คิรินดูเหมือนจะรับรู้ถึงความอันตรายจากคุณครูคนนี้)

ค..คุณครูค่ะพอก่อนค่ะหนูไม่ไหวแล้วว(คิรินตาลายกับตัวอักษรและฟังไม่ทันที่คุณครูพูด)

นี้เป็นเพียงแค่การเริ่มต้นเองนะครับคุณหนูยังมีให้เรียนอีกเยอะ(คุณครูยิ้มและกล่าวออกมา)

ไม่เรียนแล้วได้ไหมมม(คิรินคิดอยู่ในใจ)

จากกที่จะได้เรียนแค่ไม่กี่ชั่วโมงได้เล่นกลายเป็นว่าได้เรียนครึ่งวันแทนแถมพอเรียนเส็จแทนที่จะได้กินข้าวแล้วพักอย่างสบายใจก็ต้องมานั่งทะเลาะกับพี่ชายตัวเองอีกนานกว่าจะจบศึกระหว่างพี่น้อง

..............จบแล้วโปรดติดตามตอนต่อไป.................

***ดาวน์โหลด NovelToon เพื่อเพลิดเพลินไปกับประสบการณ์การอ่านที่ดียิ่งขึ้น!***







บทที่แล้ว

ตอนที่2

บทต่อไป

ตอนที่4

