Good zombie !

ถูกซอมบี้ไล่ล่าเเหละค่ะ!

"อิย๊าา! พ่อเเก้วเเม่เเก้วช่วยลูกด้วยค่า!"

ใช่เเล้วค่ะ นั่นคือฉันที่กำลังวิ่งหนีเผ่นป่าราบเนื่องจากเจ้าพวกซอมบี้นับร้อยที่กำลังวิ่งไล่ตามฉันเหมือนพวกคลั่งดารา ฉันว่าฉันก็ไม่ได้เนื้อหอมนะ ทำไมมันถึงได้ตามติดกันขนาดนี้

จริงด้วย ฉันลืมเเนะนำตัวไปเลยค่ะ! ฉันชื่อลี่เฟย เพื่อนเรียกว่าเฟยเฟย ไม่นานก่อนหน้านี้ฉันกำลังอ่านหนังสือเตรียมสอบเข้ามหาลัยพร้อมกับกินขนมไปด้วยอยู่ค่ะ ซึ่งนั่นน่าจะเป็นเหตุผลที่ฉันข้ามมายังที่บ้าๆเเบบนี้

-ขนมติดคอตาย-

กลับมายังปัจจุบัน

ตัวฉันที่วิ่งมาเรื่อยๆตามซากปรักหักพัง เมืองร้าง ป่าไม้ ดงหญ้า ใต้น้ำ บนฟ้า...เอาล่ะๆ หลังๆไม่เกี่ยวค่ะ ซึ่งฉันในตอนนี้ที่พลังกายเเทบจะร่อยหรอเเล้ว ถ้าวิ่งต่อไปก็หมดเเรงอยู่ดี...

'ถึงจะมาที่นี่ได้ไม่นาน เเต่ก็ขอตายเเบบสุดเท่ห์ละกันค่ะ!'

ฉันจึงตัดสินใจหันหลังกลับเเล้วก้มหยิบเศษอิฐข้างทางขึ้นมือ เผชิญหน้ากับเหล่าซอมบี้ที่น่ากลัวอย่างห้าวหาญ

"มาสิเจ้าพวกสมองไหล! คุณเเม่คนนี้จะลากพวกเเกลงนรกไปเอง"

คิย๊าาา!

ถ้ามองจากมุมมองบุคคลที่สามจะเห็นว่าลี่เฟยกับซอมบี้กำลังวิ่งเข้าใส่กันอย่างบ้างคลั่ง เธอใช้มือขวาที่ถือเศษอิฐง้างไปด้านหลังเตรียมจู่โจม เเล้วก็...

ตุ๊บ

ลี่เฟยนอนคว่ำหน้าในท่วงท่าที่เเปลกประหลาด ด้านหลังมีหินขนาด 5 เซนติเมตรผุดขึ้นมาได้เเบบไม่มีผู้ใดรู้

'น่าขายหน้าเกินไปเเล้วค่ะ! อุตส่าห์จะตายเเบบเท่ห์ๆเเต่กลับสะดุดก้อนหินล้มกลางทางซะงั้น...'

ฉันที่นอนก้มหน้าพยายามเก็กมาดขรึม ต่างกับเหล่าซอมบี้ที่พากันยืนงงกับเหยื่อที่นอนอยู่ด้านหน้า

"เเฮร่~"

"เเฮร๊?"

ซอมบี้ด้านหน้าสุดเอียงคอก้มลงมองเหยื่ออย่างงุนงง ก่อนที่จะเรียกพรรคพวกให้มารุมสะกำหญิงสาวประหลาดที่อยู่ตรงหน้ามัน