ความหล่อของพี่ชายฉันทำให้ทุกคนเป็นลม

ในวันแรกที่ฉันเข้ามาในโรงเรียนโดยที่มีพี่ชายสุดหล่อมาด้วย ตามที่ทุกคนทราบ "ฉัน" ถูกผลักออกจากตรงนั้นโดยที่ไม่มีใครสนใจฉันเลยว่าฉันจะบาดเจ็บไหม

ในเมื่อเป็นแบบนี้แล้ว ฉันจึงเลือกที่จะไม่อยู่ตรงนั้นต่อและเดินเข้าไปในอาคารโดยที่ทิ้งพี่ชายสุดหล่อของฉันไว้ตรงนั้น

ฉันเดินเข้ามาในอาคารเรียน แล้วพบกับผู้คนกำลังมุงดูอะไรบางอย่างอยู่ ฉันจึงเข้าไปดูว่าคืออะไร (!) ทุกคนกำลังดูพี่ชายฉัน อดทนไว้ อย่าได้กรี๊ดออกมาเด็ดขาด นั่นแหละ ฉันอยากจะกรี๊ดออกมาดังๆ เฮ่อ ฉันเลือกที่จะไม่สนใจความเป็นตายของพี่ชายกับทุกคนที่มุงอยู่ตรงนั้นเดินตรงเข้าไปในห้องเรียนของตัวเอง

ทางฝั่งพี่ชายฉัน...กำลังวุ่นอยู่กับเหล่านักศึกษาที่มุงอยู่ทำให้เดินไปไหนไม่ได้ และใช่แล้วพี่ชายของฉันยังยิ้มให้คนพวกนั้นอีก

คนพวกนั้นก็ไม่สนใจว่าพี่ชายฉันจะเดินได้ไหม สนใจแค่ว่าพี่ชายของฉันนั้นหล่อมาก จะให้ออกจากสายตาไปได้อย่างไร

หลังจากนั้นไม่นานออดก็ดังขึ้น อาจารย์ที่เห็นนักศึกษากำลังมุงอยู่กับคนคนหนึ่งโดยที่ไม่รู้เลยว่าตอนนี้ควรที่จะแยกย้ายกัน คนเรียนก็ไปเรียน คนไม่ได้เรียนในตอนเช้าก็ควรไปหาที่นั่งหรืออะไรก็ได้ที่ไม่ใช่ไปยืนอยู่ที่หน้าทางเข้าโรงเรียน

★แยกย้ายๆ ไปๆ ไปที่ใครที่มัน ออกไปให้หมด★

เหล่านักศึกษาที่ได้ยินดังนั้นใจก็สลายเพราะไม่อยากจากพี่ชายของฉันไป ฉันที่นั่งข้างหน้าต่าง มองเห็นเหตุการณ์แบบนั้น ก็อดไม่ได้ที่จะหัวเราะออกมา ก็แค่คนหน้าตาดีคนหนึ่งจะไปสนใจอะไรขนาดนั้น

ในตอนที่ฉันมองหน้าต่างอยู่อาจารย์ก็เข้ามาสอน ฉันจึงหันไปตั้งใจเรียนมากกว่าที่จะมองคนพวกนั้น

★นักศึกษาใหม่สินะ ตามผมมาเลยครับ★

“ครับ”

พี่ชายฉันเดินตามอาจารย์ไปส่งใบสมัครให้กับทางโรงเรียนเพื่อเข้าเรียนในโรงเรียนนี้

ในห้องพักครู อาจารย์พาพี่ชายฉันไปยื่นใบสมัคร เหล่าอาจารย์ผู้หญิงที่อยู่ในห้องนั้น เมื่อพบกับใบหน้าอันหล่อเหลาของพี่ชายฉันก็แทบจะหมดสติกับใบหน้านั้น

หลังจากที่พี่ชายฉันยื่นใบสมัครเสร็จแล้ว พี่ชายฉันก็ยืนรออยู่สักพัก และแล้วพี่ชายของฉันก็ได้เรียนในโรงเรียนนี้

†ต่อห้องไหนครับ†

“ห้อง 4 ครับ”

†อือ เดี๋ยวผมจะให้อาจารย์จินดาคุณไปนะครับ†

“ครับ”

หลังจากนั้นพี่ชายของฉันก็เดินออกจากห้องพักครูและเดินตามอาจารย์จิสไปที่ห้อง 4

ระหว่างที่เดินนั้น ก็พบกับนักศึกษาอีกหลายคน พอพี่ชายเดินผ่านใคร ก็ต้องต่างเป็นลม อาจารย์จินที่เดินนำทางก็เกือบจะเป็นลมเหมือนกัน