ผ่านไปอีกหนึ่งชั่วยาม
(2 ชั่วโมง) กับการพยายามจะยกดาบใหญ่ในมือให้ลอยเหนือพื้น
โจวซูฮวาเริ่มชักจะหมดความอดทน ความเหน็ดเหนื่อยและเริ่มกลับมาเจ็บฝ่ามืออีกครั้งทำให้นางมีน้ำโห
ใบหน้าสวยเริ่มงอง้ำอีกครา
ดวงตากลมแข็งกร้าวกวาดมองรอบกายอย่างรู้สึกหงุดหงิด
พลันเหลือบไปเห็นต้นดอกเหมยซึ่งอยู่ไม่ห่าง จึงลากดาบใ...
***ดาวน์โหลด NovelToon เพื่อเพลิดเพลินไปกับประสบการณ์การอ่านที่ดียิ่งขึ้น!***
อัพเดทถึงตอนที่ 99
ท่านอ๋อง... อย่าใจร้ายกับข้านักสิ
14 สตรีเยี่ยงข้าก็มิอยากเป็นภาระให้ผู้ใด (3/3)
Comments