ไม่มีใครยอมรับในสายเลือดที่ไม่บริสุทธิ์นี้หรอก
นางรับรู้ได้ผ่านสายตาที่มองมาตั้งแต่จำความได้ ต่อให้ทำตัวดีแค่ไหน
ถีบส่งตัวเองให้คู่ควรกับตำแหน่งองค์หญิงแคว้นฟู่มากเพียงใด
ก็ได้แค่คำชมจอมปลอมเท่านั้น พอลับหลังก็พูดจาว่าร้ายกันสนุกปาก
ดูหมิ่นดูแคลนต่างๆ นานาหาความจริงใจไม่เจอ
เพราะฉะนั้นโจวซูฮวาจะไม่มีวันปล่อยให้บุรุษที่นางรัก ต้องตกอยู่ในสภาพเดียวกันกับนางอย่างแน่นอน
การที่เขาได้อยู่ที่นี่อยู่ที่แผ่นดินเกิดของตนแบบนี้
อย่างไรเสียก็ย่อมสบายใจกว่าการไปอยู่ต่างถิ่น ในที่ซึ่งมีแต่คนแปลกหน้า ที่คอยจ้องจะแทงข้างหลังอยู่เสมอแน่นอน
“ยัง! ข้าด่าเจ้าได้ยันดวงอาทิตย์ขึ้นทอแสงที่ปลายขอบฟ้าในเช้าอีกวันเลยล่ะ”
เฉินตงหยางพยายามฝืนความรู้สึกประหลาดที่กำลังเข้าครอบงำจิตใจ
เวลานี้เขาปรารถนาจะทำมากกว่าการยืนต่อปากต่อคำกับคนตรงหน้า
ทุกอย่างของโจวซูฮวามันยั่วยวนจนเผลอกลืนน้ำลายลงคอไม่รู้กี่อึกต่อกี่อึก
ทว่ายิ่งฝืนยิ่งทรมาน ยิ่งต่อต้านยิ่งไร้เรี่ยวแรงขัดขืน
ดั่งลูกนกในกำมือนางพยัคฆ์ ถูกตะปบอยู่ภายใต้อุ้งเท้าขนาดใหญ่
กักกันเขาไว้ในกรงเล็บแหลมคมดั่งใบมีด
“งั้นไว้ข้าแต่งเข้าจวนท่านแล้วค่อยด่าต่อครานั้นก็แล้วกันนะ”
“ใครบอกว่าข้าจะแต่งเจ้าเข้าจวน?
ไม่มีวันเสียหรอก!”
“พรุ่งนี้เช้าเดี๋ยวรู้กัน”
“…!!”
“แต่ตอนนี้…ยอมเป็นของข้าเสียเถอะ!”
รอยยิ้มเจ้าเล่ห์ร้ายกาจอย่างมีแผนการคือภาพสุดท้ายที่เฉินตงหยางได้เห็น
ก่อนถูกริมฝีปากอิ่มสีแดงชาดประทับปิดกลีบปากหยักได้รูปของตน
จุมพิตแผ่วเบาเพียงปากแตะปากไร้การเคลื่อนขยับ กลับปลุกเร้าด้านมืดที่ข่มกดเอาไว้มาตั้งแต่ต้นให้พังทลายลง
ทุกสิ่งอย่างที่พยายามอดทนพังครืนในพริบตา
บุรุษแข็งแกร่งมิอาจทำใจหนักแน่นได้อีกต่อไป
เมื่อสัตว์ร้ายภายในกายถูกปลุกขึ้นด้วยฤทธิ์ยากระตุ้นกำหนัดแบบเข้มข้น
พละกำลังที่คล้ายจะเหือดหายแทบสิ้น จู่ๆ
คืนกลับมาเป็นเท่าทวีคูณ เหยื่อกลายร่างเป็นนักล่า ขณะที่คนเป็นผู้ล่าถอยสถานะกลายเป็นผู้ถูกล่าเสียอย่างนั้น
เฉินตงหยางรวบร่างอรชรเข้าแนบอก บดเบียดริมฝีปากพยายามแทรกใบลิ้นเข้าภายในโพรงปากเล็ก
โจวซูฮวาที่ไม่ทันตั้งตัวเบิกตาโพลงอย่างตกใจ
พยายามผลักดันร่างใหญ่ออกด้วยอาการตื่นตระหนก
ทว่ากลับถูกท่อนแขนแข็งแรงรัดเอวไว้แน่น
ไหนจะฝ่ามือใหญ่ที่กดล็อกท้ายทอยนางไม่ให้หันหนี ทำได้เพียงดิ้นขลุกขลักไปมาอยู่ในอ้อมกอดซึ่งเปรียบดั่งกรงขังขนาดย่อมเท่านั้น
ถึงแผนการในค่ำคืนนี้จะเป็นนางที่วางไว้ตั้งแต่แรก
เตรียมตัวเตรียมใจพลีกายมาแล้วแท้ๆ แต่พอตกอยู่ในสถานการณ์ไม่คาดฝัน เป้าหมายเกิดการตอบสนองเกินกว่าที่คาดคิด
ก็เล่นเอาสตรีใจกล้าหน้าด้านอย่างนางหวาดหวั่น หัวใจตกตุ้บไปอยู่ปลายเท้า
เกิดความกลัวขึ้นมาเสียดื้อๆ
แม้คิดจะหลีกหนีถอยทัพตอนนี้ก็ไม่ทันเสียแล้ว
เฉินตงหยางถูกไฟราคะเผาไหม้โดยสมบูรณ์
สิ่งที่ทำได้คือต้องก้มหน้ายอมรับผลจากการกระทำของตน
นอนทอดกายให้เขาเชยชมจนกว่าฤทธิ์ยาจะเบาบาง หรือไม่ก็เรี่ยวแรงอีกฝ่ายจะหมดไป
แต่ที่แน่ๆ คงไม่ใช่ในระยะเวลาอันใกล้นี้อย่างแน่นอน...
***ดาวน์โหลด NovelToon เพื่อเพลิดเพลินไปกับประสบการณ์การอ่านที่ดียิ่งขึ้น!***
อัพเดทถึงตอนที่ 99
กกาวน์โหลดทันที
ชอบผลงานนี้ไหม? ดาวน์โหลดแอพ บันทึกการอ่านของคุณจะไม่สูญหาย
Comments
manisa
cerita
2023-05-23
0