จากความประทับใจเล็กๆ ก่อเกิดเป็นความรักลึกซึ้งในวันนี้
แต่นั่นไม่ใช่สาเหตุที่ทำให้โจวซูฮวาลงทุนทำเรื่องงามหน้าร้ายแรง ถึงขั้นหลอกบุรุษสูงศักดิ์มาวางยาปลุกกำหนัดในคืนนี้
สามวันก่อนหน้าโจวซูฮวาบังเอิญแอบไปได้ยินพระบิดา พูดคุยปรึกษาบางสิ่งกับหัวหน้าขันที
มันเป็นเรื่องราวของบุรุษที่นางตกหลุมรัก
ฮ่องเต้ประสงค์จะส่งเฉินตงหยางไปเชื่อมสัมพันธไมตรีกับแคว้นอัน โดยการอภิเษกสมรสกับองค์หญิง ‘หลี่เยว่ฉี’ ซึ่งนั่นเป็นสิ่งที่โจวซูฮวายอมไม่ได้
ครั้นจะออกหน้าคัดค้านในความคิดเห็นของพระบิดา ยิ่งเป็นสิ่งที่ไม่สมควรทำแล้วใหญ่
ผู้คนทั่วทั้งแคว้นรับรู้โดยถ้วนหน้า ว่าแม้จะเป็นพระราชธิดาเพียงองค์เดียว ทว่าฮ่องเต้กลับไม่เคยแสดงออกว่ารักหรือเอ็นดูนางเลยสักนิด
ราวกับว่ามิใช่เลือดเนื้อเชื้อไขของตน
ทางเลือกเดียวที่โจวซูฮวาคิดได้คือการเอาเกียรติและศักดิ์ศรีที่มี
มาฉุดรั้งเฉินตงหยางให้อยู่ที่แคว้นฟู่เคียงข้างนาง อย่างไรเสียฮ่องเต้ที่ยึดถือหน้าตาภาพลักษณ์ของวงตระกูลเป็นที่หนึ่ง
ย่อมไม่มีทางปล่อยให้ราชบุตรเขยทางพฤตินัยของลูกสาว เดินทางไปสมรสกับสตรีแคว้นอื่นเป็นแน่
“ต้องการท่านไง”
โจวซูฮวาใช้ปลายนิ้วหัวแม่มือเกลี่ยไล้ริมฝีปากหยักสีแดงระเรื่อ
พลางทอดสายตาจดจ้องอย่างหลงใหล ขณะที่เฉินตงหยางเริ่มคุมสติไม่อยู่
เขามองดวงหน้าสวยปลั่งดั่งจันทราซึ่งลอยเด่นอยู่ตรงหน้าด้วยความรู้สึกแปลกประหลาด
ทั้งๆ ที่ไม่ชอบขี้หน้านางเข้าไส้ ทว่าเวลานี้สตรีนางนี้กลับดูกระตุ้นความปรารถนาบางอย่างขึ้นมาเสียอย่างนั้น
“เป็นถึงองค์หญิงแต่กลับทำตัวไร้ยางอาย
ข้าไม่แปลกใจเลยที่ฝ่าบาททรงดูรังเกียจมากกว่าเอ็นดูเจ้า!!”
“…!!”
คำพูดร้ายๆ เสียดแทงหัวใจดวงเล็กจนเจ็บแปลบ
ใบหน้าสวยสดหมองลงเมื่อนึกตามประโยคเมื่อครู่
ความจริงแล้วถึงโจวซูฮวาจะทำตัวเยี่ยงสตรีไร้ค่าเช่นนี้
หรือจะวางตัวมีเกียรติศักดิ์ศรีคู่ควรกับตำแหน่งองค์หญิงมากเพียงไหน
พระบิดาก็ไม่เคยมีความรักให้อยู่ดี
ใช่ว่านางจะไม่เคยทำตัวดีเพื่อเอาใจเสด็จพ่อ
ครั้งยังเยาว์วัยได้กระทำมาแล้วทุกรูปแบบ เป็นเด็กดีว่านอนสอนง่าย
ศึกษาใฝ่เรียนรู้จนอาจารย์หลายท่านเอ่ยชมไม่ขาดปาก
กิริยาวาจาเรียบร้อยอ่อนหวานดั่งเทพธิดา ข้าราชบริพารทั่วล้าล้วนแสดงความเอ็นดู
ถึงมันจะเป็นเพียงการแสดงฉากหนึ่งก็เถอะ
มีเพียงแต่พระบิดาเท่านั้นที่มองโจวซูฮวาด้วยสายตารังเกียจเดียดฉันท์ชัดเจน
โดยที่ไม่มีใครรู้เหตุผลว่าเพราะเหตุใดกันแน่ แม้กระทั่งตัวนางเองก็ยังไม่เข้าใจจนทุกวันนี้
“อยากจะพูดอะไรก็พูดไปเถอะอ๋องเฉิน
วาจาร้ายกาจของท่านข้าชินเสียแล้วล่ะ”
โจวซูฮวาปรับสีหน้ากลับให้เป็นปกติ นางยิ้มอย่างผู้ถือไผ่เหนือกว่าเมื่อร่างใหญ่ดูอ่อนแรงลงกว่าเดิม
เฉินตงหยางเริ่มพยุงตัวยืนต่อไม่ไหว จึงเอนกายหยัดพิงบานประตูเอาไว้ไม่ให้ล้มลงกองกับพื้น
“สตรีหน้าด้าน!”
“…”
“ข้าล่ะสงสารเสด็จพ่อของเจ้าจริงๆ ที่มีบุตรีเยี่ยงนี้”
“…”
“ต่อให้ข้าต้องสิ้นชีพก็จะไม่มีวันรับคนอย่างเจ้าเป็นภรรยา!”
“ด่าจบหรือยัง?”
ถึงจะรู้สึกเจ็บลึกราวกับถูกคมมีดเชือดเฉือน
ทว่าโจวซูฮวากลับแสร้งปั้นหน้าทะเล้นคล้ายไม่แยแสกับประโยคดูหมิ่นดูแคลน
ไม่ว่าผู้ใดก็รู้ว่าการถูกส่งไปต่างแคว้นไม่ต่างอะไรกับไปเป็นเชลย
ยิ่งสองแคว้นที่มีประวัติการศึกแย่งชิงดินแดนกันมาเนิ่นนานนับแต่อดีตยิ่งแล้วใหญ่
ถึงจะเป็นการไปอภิเษกสมรสกับเชื้อพระวงศ์ของอีกแคว้นก็เถอะ
มันมิได้น่ายินดีอย่างที่หลายๆ คนคิด ทำไมโจวซูฮวาจะไม่รู้
พระมารดาของนางเองก็เป็นถึงองค์หญิงแคว้นอัน
ที่ถูกบังคับให้มาเป็นพระชายาแคว้นฟู่เหมือนกัน ถึงนางจะสวรรคตไปแล้ว
ทว่าความเป็นเชลยก็ถูกสืบต่อมายังผู้เป็นธิดาอยู่ดี
***ดาวน์โหลด NovelToon เพื่อเพลิดเพลินไปกับประสบการณ์การอ่านที่ดียิ่งขึ้น!***
อัพเดทถึงตอนที่ 99
กกาวน์โหลดทันที
ชอบผลงานนี้ไหม? ดาวน์โหลดแอพ บันทึกการอ่านของคุณจะไม่สูญหาย
Comments
manisa
hoam
2023-05-20
0