ท่านอ๋อง... อย่าใจร้ายกับข้านักสิ
บทนำ
จุดเริ่มต้นของความหวั่นไหว
“เจ้า! เอาอะไรให้ข้าดื่ม?”
ร่างสูงโปร่งกำยำลุกพรวดขึ้นจากเก้าอี้
จ้องมองจอกเหล้าในมือสลับกับดวงหน้างดงามราวเทพธิดาด้วยสายตาตื่นตระหนก
มืออีกข้างยกขึ้นกุมทรวงอกที่กำลังเกิดอาการร้อนวูบวาบภายใน สองขาแข็งแรงซวนเซไปมา
จนต้องเท้ามือลงบนโต๊ะอาหารประคองร่างกายเอาไว้ ไม่เช่นนั้นเขาคงได้ล้มลงไปกองกับพื้นเป็นแน่
คนถูกถามค่อยๆ หยัดกายลุกขึ้นตาม
สาวเท้าเยื้องย่างเข้าใกล้อีกฝ่ายอย่างเชื่องช้า มือเรียวยกแตะบ่ากว้างแผ่วเบา
เลื่อนลูบไล้ไปตามอาภรณ์ผ้าไหมเนื้อดี
ขยับใบหน้าประชิดกระซิบข้างใบหูเห่อแดงด้วยน้ำเสียงเจ้าเล่ห์
“ยาปลุกกำหนัด”
‘เฉินตงหยาง’ ผงะกายถอยหลังด้วยความตกใจ
ดวงหน้าหล่อเหลาคมคายปรากฏเม็ดเหงื่อจำนวนมากผุดพรายล้อมรอบ
ออกแรงขยับสองขาเดินหนีไปยังบานประตูอย่างยากลำบาก
ใช้เรี่ยวแรงที่เหลืออยู่ผลักดันทว่าไร้การเคลื่อนขยับ
มันถูกลงกลอนล็อกไว้โดยฝีมือบางคนจากภายนอก
“ปล่อยข้าออกไปเดี๋ยวนี้นะ!!”
มือใหญ่รัวทุบเขย่าประตูหวังให้มันเปิดอ้าออก
ปากก็พร่ำส่งเสียงร้องเผื่อใครสักคนได้ยินและเข้ามาช่วยเหลือ
โดยหารู้ไม่ว่าบริเวณโดยรอบสถานที่แห่งนี้
ถูกผู้เป็นเจ้าของตำหนักสั่งให้ทุกคนกระจายตัวออกไปกันจนหมดแล้ว มีเพียงเขาและนางอยู่กันตามลำพังเท่านั้น
“อย่าพยายามเลยเฉินตงหยาง
อย่างไรเสียคืนนี้ท่านก็ต้องอยู่กับข้า…ที่นี่!!”
‘โจวซูฮวา’ ปรี่เข้าประชิดกายหนาที่หันกลับมาเผชิญหน้ากับนางพอดี
มือบางยันค้ำบานประตูเพื่อกักกันอีกฝ่ายเอาไว้ไม่ให้หลบหนี ขณะที่อีกข้างยกขึ้นจับปลายคางได้รูปบังคับให้สองตาคมสบสายตา
หากเป็นสถานการณ์ปกติ เรี่ยวแรงราวกับมดตัวเล็กๆ แค่นี้ไม่มีทางทำอะไรคนแข็งแรงอย่างเขาได้แน่
ทว่าตอนนี้เฉินตงหยางพละกำลังเหือดหายสติรางเลือน อีกทั้งภายในกายเริ่มร้อนรุ่มดั่งถูกไฟแผดเผา
เขาจึงพ่ายแพ้ให้กับสตรีตรงหน้าอย่างเลี่ยงไม่ได้
“เจ้าต้องการอะไรจากข้า?”
เป็นคำถามที่ดูสิ้นคิดสิ้นดี ก็เห็นๆ
กันอยู่ว่าโจวซูฮวาใช้ยาปลุกกำหนัดกับเขา สิ่งที่นางต้องการคงไม่พ้นเรื่องบนเตียงเป็นแน่แท้
ทว่าเหตุผลนี้เฉินตงหยางจะนึกไม่ถึงก็ไม่ผิด เพราะที่แล้วมาทั้งคู่เป็นปฏิปักษ์ต่อกันมาโดยตลอด
เจอหน้ากันคราใดเป็นต้องปะทะฝีปากกันอยู่ร่ำไป ไม่มีใครทำให้อ๋องเฉินผู้แสนเย่อหยิ่งเย็นชาพูดคุยตอบโต้ได้เกินสิบประโยค
มีเพียงโจวซูฮวาตัวแสบเท่านั้นที่สามารถเรียกโทสะจากเขาได้
และเพราะเฉินตงหยางเองก็ไม่เคยมีท่าทีหวั่นเกรงต่ออำนาจของอีกฝ่าย
แม้ปัจจุบันตนจะมีศักดิ์ต่ำต้อยกว่าโจวซูฮวาก็ตามที
ขณะที่คนอื่นต่างพากันเอาอกเอาใจนางจนออกนอกหน้า
มีเพียงเขาเท่านั้นที่ไม่เคยก้มหัวให้นางเลยสักหน
เรียกได้ว่าเป็นศัตรูคู่แค้นที่ไม่มีทางลงรอย จนกระทั่งเย็นวันนี้...
โจวซูฮวาส่งจดหมายเทียบเชิญให้อ๋องเฉินมาร่ำสุราที่ตำหนัก
ให้เหตุผลว่าอยากขอโทษกับทุกสิ่งที่นางเคยทำไม่ดีกับเขาเอาไว้ ต้องการเริ่มต้นความสัมพันธ์ใหม่ในเชิงสหายผู้หนึ่ง
ทั้งๆ ที่ใจจริงแล้วปรารถนาจะครอบครองตัวและหัวใจเขาทั้งหมด
ในฐานะสตรีผู้กุมหัวใจอ๋องเฉินจอมเย็นชา
จากความเกลียดขี้หน้าแปรเปลี่ยนเป็นรักลึกซึ้งที่มิอาจถอดทอนใจออกได้
ถึงเฉินตงหยางจะปากสุนัขพูดจาสามหาวยโสอวดดี
แต่เขากลับออกหน้าปกป้องนางจากคำนินทาของเหล่าธารกำนัลสองหัว
ที่ว่าร้ายให้โจวซูฮวาลับหลังอยู่บ่อยครั้ง
สำหรับเฉินตงหยางการนินทาว่าร้ายเจ้านายถือเป็นเรื่องที่ไม่สมควร
ยิ่งเรื่องราวพวกนั้นไม่เป็นความจริง
แต่กลับเอามาพูดใส่สีตีไข่กันอย่างสนุกปากยิ่งไม่สมควรเข้าไปใหญ่
แต่สำหรับโจวซูฮวาที่ไม่เคยได้รับการปกป้องจากผู้ใด
นางกลับมองว่ามันเป็นสิ่งที่น่าประทับใจจนยากจะลืม
***ดาวน์โหลด NovelToon เพื่อเพลิดเพลินไปกับประสบการณ์การอ่านที่ดียิ่งขึ้น!***
อัพเดทถึงตอนที่ 99
กกาวน์โหลดทันที
ชอบผลงานนี้ไหม? ดาวน์โหลดแอพ บันทึกการอ่านของคุณจะไม่สูญหาย
Comments
yokkiyokki
สนุมากค่
2023-11-27
0
Tutin Mardiani
lanjut
2023-11-07
0
วันนี้วันปีใหม่ วันนี้วันปีใหม่
/ร
2023-10-30
0