Chapter 3 Mission

วีเริ่มบังคับตัวละครตามที่ถูกสอนมาเพื่อสำรวจไปรอบๆ ในตอนนี้ดูเหมือนว่าเขาจะอยู่ภายในยานอวกาศขนาดใหญ่ที่ด้านบนและสุดขอบของยานจะเป็นกระจกใส

สามารถทำให้เห็นทิวทัศน์ข้างนอกได้ มันเป็นอวกาศอันกว้างใหญ่ไพศาลและดวงดาวต่างๆ อีกอย่างหากสังเกตุดีๆ จะเห็นดวงดาวที่ลอยอยู่ไกล้ๆ ตัวยานด้วย!

บอกเลยว่าภาพมันสมจริงและสวยสุดๆ ยังกับว่าในตอนนี้เขากำลังอยู่ในอวกาศจริงๆ เลย! ตื่นเต้นชะมัด ชักจะเข้าใจแล้วสิว่าทำไมบอยมันถึงได้ติดเกมนี้นักหน่า

เพราะมันทำให้ตื่นเต้นอยู่ตลอดนี้เอง

"หืมม...ดูเพลินดีเหมือนกันนะเนี้ย" วีกล่าวออกมาเบาๆ และมองดูภาพที่แสดงผ่านหน้าจอเครื่องเกมเสียดายที่มันเล็กไปหน่อย หากเขาสามารถเข้าไปดูได้ด้วยตาของตัวเองอาจจะสวยมากกว่านี้ก็ได้

ตัวละครของเขาเดินไปนั้นไปโน้นตามทาง เห็นตัวละครอื่นๆ จากผู้เล่นมากมายทั้งหญิงชายและเผ่าอื่นๆ

การแต่งตัวของแต่ละครเองก็แหวกเเนวใช้ได้เลย นี้สินะการแฟชั่นไม่ว่าจะใส่อะไรก็ดูเหมาะไปหมด ขนาดเสื้อผ้าที่ดูตลกๆ พอมาอยู่บนตัวละครในเกมแล้วกลับเท่ขึ้นมาเฉยเลย

วีใช้เวลาสักพักในการเดินดู ในที่สุดเขาก็พอใจก่อนที่จะเริ่มครุ่นคิด

'อืม จะลองรับภารกิจมาเล่นก่อนเองดีหรือว่าจะเล่นพร้อมกับบอยมันดีละเนี้ย?' วีกระดกแว่นตาให้เข้าที่เหมือนเดิมเมื่อมันไหลลงมา

ในขณะนี้เขากำลังนอนคว่ำหน้าโดยที่แขนทั้งสองข้างค้ำอยู่บนที่นอน

ในระหว่างที่กำลังยืนนิ่งอยู่นั้นจู่ๆ ก็มีตัวละครจากผู้เล่นคนอื่นมายืนอยู่ตรงหน้าของเขา เป็นตัวละครที่ใส่ชุดเกราะสีดำทั้งตัวดูไฮเทคมาก อาวุธที่อีกฝ่ายแบกอยู่ข้างหลังก็คือดาบใหญ่และปืน ดูไปแล้วน่าจะไม่ใช่มือใหม่เหมือนเขา

วีมองด้วยความแปลกใจแต่ก่อนที่จะทันได้ถามอะไรอีกฝ่ายก็ทักมาสะก่อน

[เฮ้! นายเป็นผู้เล่นใหม่ใช่ไหม? ]

วีอ่านข้อความที่อีกฝ่ายส่งมา มันปรากฏอยู่บนหัวของตัวละครเหนือชื่อขึ้นไป

"หืม Black Knight? ชื่อเท่เหมือนกันนะเนี้ย" เขาเหลือบไปอ่านชื่อของอีกฝ่ายก็กล่าวชมออกมา เนื่องจากว่าโดนอีกฝ่ายทักมาแล้วจะไม่ตอบกลับมันก็กระไรอยู่ วีจึงรีบพิมพ์เพื่อตอบกลับ

[ใช่ครับผมเป็นผู้เล่น....ใหน่]

[?]

วีหน้าแดงเขาพิมพ์ผิด! ดูเหมือนว่าเขาจะยังไม่ค่อยคุ้นชินกับการใช้เครื่องเกม PSP G นี้เท่าไหร่นักและดูเหมือนว่าอีกฝ่ายจะเดาได้ว่าเขาไม่ถนัดในการพิมพ์จึงเสนอการสนทนาในอีกบริบทหนึ่งให้กับเขา

[เฮ้ ถ้านายไม่คร่องเรื่องการพิมพ์ก็สามารถใช้ฟังชั่นค์การพูดผ่านไมค์ได้นะ]

"พูดผ่านไมค์? มันทำยังไง?" วีกล่าวพึมพัมและลองกวาดสายตาหาดูสัญลักษ์ที่น่าจะเป็นเครื่องหมายบ่งบอกอะไรสักอย่าง

เขาเห็นเครื่องหมายรูปลำโพงที่ถูกขีดฆ่า

"อันนี้รึปล่าวนะไม่แน่ใจเท่าไหร่ ไหนมาลองดูสิ" วีลงกดไปตรงนั้นสัญลักษ์ที่ขีดฆ่าตรงลำโพงก็หายไปก่อนที่เขาจะลองพูด

"สวัสดีได้ยินไหมครับ?"

[ได้ยินแล้ว! ] อีกฝ่ายตอบกลับมาด้วยการพิมพ์

วีเอามือทาบอกดีที่ไม่ทำอะไรเปิ่นๆ ออกไป

"ว่าแต่มีอะไรหรือปล่าวครับที่มาทักกันแบบนี้?" เขาถามออกไปด้วยความสงสัย

[หือ? เพราะว่าฉันเห็นนายยืนนิ่งเหมือนกำลังงงอยู่ว่าจะทำอะไรต่อไปนะสิ เลยคิดว่าเป็นมือใหม่จริงรึปล่าวปรากฏว่าใช่จริงด้วย!]

'พิมพ์เร็วเวอร์!' วีคิดในใจและทึ่งกับการพิมพ์ตอบกลับของอีกฝ่าย ไม่คิดว่าพอเขาถามจะพิมพ์เสร็จและตอบภายในเสี่ยววิ ตวามสามารถช่างน่าหวาดกลัวยิงนัก!

[ฉันชอบช่วยเหลือผู้เล่นใหม่นะ ถ้าสนใจยังไงให้ฉันพาไปเคลียร์มิชชั่นแรกเอาไหม?]

วีรู้สึกแปลกๆ กับอีกฝ่ายจู่ๆ ก็มาชวนกันงี้เลยเหรอ? น่าสงสัยชะมัดเลยแฮะอีกฝ่ายคงไม่ได้จะมาหลอกอะไรเขาหรอกใช่ไหม?

ยิ่งในเกมการจะเชื่อใครสักคนคงยากเพราะไม่เคยเห็นหน้าของอีกฝ่าย แถมยังมีแค่เขาคนเดียวที่พูดด้วยเสียงจริงอยู่ด้วย ตายล่ะ! อย่างนี้จะไม่เป็นปัญหาเหรอ!?

"ฮะๆ ไม่เป็นไรๆ ผมเกรงใจ" เด็กหนุ่มตอบและรออีกฝ่ายพิมพ์กลับมา

[ไม่ต้องเกรงใจหรอกน่า~ ไปเล่นด้วยกันยังไงก็สนุกกว่าเล่นคนเดียวอยู่แล้ว]

"......." อะไรของคนๆ นี้เนี้ย? วีได้แต่รู้สึกอึดอัดขึ้นมา เขาใช้สมองครุ่นคิดเพื่อหาทางบ่ายเบียงยังไงเขาก็ไม่สามารถเชื่ออีกฝ่ายได้ง่ายๆ หรอก

"คือว่า-"

ในระหว่างที่วีกำลังจะพูดก็มีเสียงเเจ้งเตือนดังขึ้นมาเสียก่อน มันเป็นเสียงแจ้งเตือนที่ดังไปทั่วพร้อมกับปรากฏโฮโลแกรมที่กระพิบไฟสีแดงถี่ๆ

[Emergency Mission!]

[Emergency Mission!]

[Emergency Mission!]

[Emergency Mission!]

"เกิดอะไรขึ้น!?" วีกล่าวขึ้นมาด้วยความตกใจและมองดูความวุ่นวายที่กำลังเกิดขึ้น

ตัวละครทั้งหลายต่างก็วิ่งไปทั่วเมื่อได้ยินการเเจ้งเตือนนี้

Black Knight ที่อยู่ไกล้ๆ เขาพิมพ์ตอบแทนความสงสัยอย่างรวดเร็ว

[ดูเหมือนว่าจะเป็นภารกิจฉุกเฉิน! มีมอนสเตอร์บุกรุกเข้ามายังดาวที่พวกเรากำลังปกป้องอยู่]

'ภารกิจ?' วีคิดก่อนที่จะปิ้งไอเดียดีๆ ได้ขึ้นมา

เขาหันไปบอกกับอีกฝ่ายที่กำลังยืนนิ่งทำท่ากอดอกอยู่

"งั้นผมไปทำภารกิจนี้ละกัน ไปก่อนนะครับ!" ว่าเสร็จเขาก็วิ่งไปยังที่ๆ คนมุ่งไปเยอะๆ ดูเหมือนว่าจะเป็นประตูมิติหรือเครื่องวาร์ปที่จะส่งตัวไปยังพื้นที่ของภารกิจในตอนนี้

หลังจากที่ตัวตะคร Brave หายไปแล้ว Black Knight ก็ตะลึงและตกใจไปในเวลาเดียวกัน

ในชีวิตจริงสถานที่ๆ Black Kinght อยู่

เสียงสถบอย่างหงุดหงิดดังขึ้นมา "โธ่เอ้ย! เจ้าบ้านั้นภารกิจแบบนี้มันไม่เหมาะกับมือใหม่หรอกนะ! ไปทำแล้วก็มีแต่จะตาย"

เสียงของมือทุบโต๊ะดังขึ้นจนเครืาองคอมที่ดูไฮดทคตรงหน้าถึงกับสั้นสะเถือน เจ้าตัวรีบบังคับตัวละครอย่าง Black Knight ให้คามเข้าไป

"เจ้ามือใหม่นั้น...จะลากมาดุให้เข็ดเลย!"

กลับมายังทางของวี

หลังจากที่เข้าแท่นวาร์ปมาแล้ว หน้าจอของเขาก็ปรากฏเป็นภาพที่แสดงให้เป็นถึงช่องว่างสีฟ้าขนาดใหญ่ มันเป็นเหมือนประตูและมุมมองของ Brave ที่มองอยู่

และในอีกเสี่ยววิต่อมาตัวละครของเขาก็มาโผล่ยังสถานที่ใหม่

วีบังคับ Brave ให้มองดูรอบๆ พื้นที่มันเป็นสถานที่รกร้างเหมือนราวกับว่าพึ่งจะผ่านสมรภูมิมาหมาดๆ

และฟากสังเกตุดูดีๆ ตามซอกหรืออาหารจะเห็นเหล่าผู้คน ไม่สิน่าจะเรียกว่าเอ็นพีซีมากกว่ากำลังฟลบซ่อนอยู่ บนใบหน้าของพวกเขาต่างก็เเสดงให้เห็นถึงอาการหวาดกลัว

แน่นอนว่าคนเหล่านั้รมีสภาพร่างกายต่างจากมนุษย์อย่างเช่นใบหูที่ควรจะเป็นทรงรีกลับเป็นเรียวแหลมแทนเสียอย่างนั้น

"มันจะสมจริงเกินไปแล้ว..." วีพึมพัมออกมาโดยไม่รู้ตัว

ไม่อยากจะเชื่อเลยว่าเกมมันจะทำได้ถึงขนาดนี้

เหล่าผู้เล่นคนอื่นๆ ที่จับกลุ่มอยู่หล่ยกลุ่มต่างก็เตรียมตัวมีบางคนมองเขาและหันไปพูดคุยกับเพื่อนในกลุ่ม

วีมองไปรอบๆ ก็เริ่มหน้าซีด ดูเหมือนว่าเขาจะเป็นคนเดียวที่ไม่มีกลุ่ม

"เอาเถอะ...ถือว่าเป็นการทดลองก่อนเล่นจริงก็ได้"

[Emergency Mission

คำอธิบาย: เหล่า Seeker ประเภทแมลงได้ข้ามผ่านประตูมิติมายังดวงดาว EF-001 เพื่อสังหารประชากรที่เหลืออยู่น้อยนิด

เป้าหมาย: กำจัดเหล่าศัตรูให้หมด

รางวัล: ขึ้นอยู่กับจำนวนที่ผู้เล่นกำจัด ]

หน้าต่างเเจ้งเตือนทันเด้งขึ้นมาตรงหน้าของผู้ดล่นทุกคน วีอ่านเนื้อหาก็เข้าใจว่าจะต้องทำอะไร เขาเรียกเอากันเบลดออกมาถือเอาไว้เเละเตรียมพร้อมต่อสู้!

เวลานับถอยหลังเริ่มขึ้นทำให้ตัวของเด็กหนุ่มตื่นเต้นจนเหงื่อไหลและฝ่ามือก็ชุมเปียกไปหมด

'ศึกเเรกของเรา'

3

2

1

0

[Mission Start]

เมื่อสิ้นเสียงของระบบจากทางเกมก็บังเกิดประตูมิติขึ้นหลายแห่ง มันดูคบ้ายกับวังวนสีดำที่ดูน่ากลัว

ก่อนที่ไม่นานนักเหล่าแมดงเกราะเหล็กจะบินผ่านออกมายังที่แห่งนี้

ลักษณะของมันดูคล้าบกับดวงที่มีง้ามสองอันไว้ใช้หนีบ ไม่เหมือนดวงคาบูโตะเลยสักนิด

ตัวของพวกมะนใหญ่ราวๆ กับรถมอเตอร์ไซน์คันหนึ่งดวงตาของพวกมันเปร่งแสงสีแดงออกมาดูแล้วน่ากลัวไม่น้อย

เกราะที่คล้ายกับเหล็กกล้าของมันนั้นดูเหมือนหุ่นยนตร์มากกว่าสิ่งมีชีวิตแต่ก็สามารถบอกได้เลยว่ามันน่าจะแข็งไม่น้อย ยากที่จะเจาะเข้า!

"มาแล้ว!"

***ดาวน์โหลด NovelToon เพื่อเพลิดเพลินไปกับประสบการณ์การอ่านที่ดียิ่งขึ้น!***