เดตหรอ?

ถนนคนเดิน

“นี่คือที่ที่คุณอยากมาน่ะหรอ" พอมาถึงที่หมายตานี่ก็ถามฉันด้วยหน้าตาเจื่อนๆดูตลกมากเลยล่ะ ฉันก็ไม่ได้ตอบอะไรเขาไปหรอกได้แต่ยิ้มแล้วเดินดูของไปเรื่อยๆจนไปสะดุดตาเข้ากับร้านสร้อยร้านนึงฉันจึงเดินเข้าไปดู

“สร้อยนี่คล้ายของใครกันนะคุ้นๆจัง"

“คุณคิดไปเองหรือเปล่า มีคนใส่ก็ไม่ใช่น้อยนะ"

ฉันได้แต่ขำแห้งๆกับคำพูดของเจสแต่มันก็จริงอย่างที่เขาบอกเราอาจจะคิดไปเองก็ได้ เด็กคนนั้นอาจจะไม่อยู่ที่นี่แล้วก็ได้ เด็กคนนั้นคือใครกันนะฉันเคยช่วยแต่ไม่ได้ถามชื่อถ้าเป็นตอนนั้นก็เป็นเด็กผู้ชายตัวเล็กๆคนนึงเท่านั้นไม่ได้พิเศษอะไรเลยนี่นา

.......

“เจสคะไปดูเสื้อผ้าร้านนั้นกันค่ะ"

“คุณไม่ต้องรีบก็ได้เดี๋ยวก็ล้มหรอกครับ"อย่างที่เจสพูดไม่ทันขาดคำ น้ำตาลที่มัวแต่เดินไม่ระวังหน้าระวังหลัง เลยทำให้ชนเข้ากับคนในบริเวณนั้น

“น้ำตาลระวัง"

“หวาาา"เกือบจะล้มลงไปแล้วเอ่อ..แต่ตอนนี้มันค่อนข้างหน้าอายไปหรือเปล่าเนี่ยโอ้ยยทำตัวไม่ถูกเลย เขาโอบเอวน้ำตาลไว้ในอ้อมแขนของเขาพร้อมกล่าวขอโทษคนที่น้ำตาลเดินไปชนโดยที่มือของเจสนั้นยังคงโอบเอวน้ำตาลไว้อยู่ น้ำตาลที่ไม่กล้าพูดอะไรก็ได้แต่จ้องมองเจสทำให้สองคนบังเอิญสบตากันชั่วขณะก่อนที่จะ..

“เอ่อ..ขอโทษ แล้วไม่เป็นอะไรใช่มั้ย"

“ค..คะ..ค่ะ ฉันโอเครดีค่ะ"เจสที่พึ่งรู้ตัวเลยรีบปล่อยมือออกทำให้ทั้งสองคนต่างเคอะเขินเลยพยายามหาเรื่องคุยเพื่อกลบเกลื่อนแล้วจากนั้นจึงเดินไปร้านเสื้อผ้ากัน

.......

“ขอบคุณที่แวะมาส่งนะคะวันนี้ก็สนุกมากเลยค่ะ"

น้ำตาลโบกมือลาเจสที่ค่อยๆขับรถออกไปจากนั้นเธอจึงรีบวิ่งเข้าบ้านทันที

“วิ่งหนีอะอะไรมาล่ะนั้น"

“เปล่าค่ะ แม่วันนี้หนูไม่กินข้าวเย็นนะ"ฉันบอกแม่แล้วจึงวิ่งขึ้นห้องนอน กระโดดลงบนเตียงพร้อมคิดถึงเรื่องที่เกิดขึ้นในวันนี้

“อะไรกันเนี่ย..ด..ดะ..เดต..หรอ อร้ากบ้าน่าต้องไม่ใช่แน่ๆ"จะนอนหลับมั้ยเนี่ยวันนี้ แต่ว่าเราไปอาบน้ำก่อนดีกว่ามั้ยนะอร้ากกก

.......

“พูดแบบนี้ผมก็แย่น่ะสิ"ยิ้มอีกแล้วนี่เราเป็นอะไรไปกัน แต่วันนี้ก็สนุกจริงๆนั้นแหละเหมือนได้ไปเดต..เอ๊ะ ช่างเหอะน่า คิดอะไรไม่เข้าเรื่องจริงๆ

“เลิกคิดอะไรบ้าๆสักที"นอนได้แล้ว

***ดาวน์โหลด NovelToon เพื่อเพลิดเพลินไปกับประสบการณ์การอ่านที่ดียิ่งขึ้น!***



