เลือกสูท

เช้า

“ไปทำงานแล้วนะคะ"

...“หายดีแล้วรึไง"เสียงแม่พูดขึ้นมาจากห้องครัวที่ไม่ไว้ใจว่าฉันหายดีกลัวฉันจะฝืนและดื้อออกไปทำงานแต่ฉันหายดีแล้วจริงๆเลยยิ้มให้แล้วรีบไปทำงานทันทีโดยไม่รอให้แม่มารั้งไว้...

.......

บริษัทJ&T(แผนกบัญชี)

[อ่าวน้ำตาลหายแล้วหรอ วันที่เธอไม่มาเนี่ยทุกคนนี่เงียบเหงากันมากเลยนะโดยเฉพาะหัวหน้าทีมเงียบมากเลยน้าาใช่มั้ยจ๊ะยูโร]

“ครับ555" โดนนินทาแต่เช้าเลยนะ ก็น้าาคนอย่างเจสนี่เงียบได้ไม่บ่นเนี่ยเรียกว่าแปลก วันนี้ฉันจะเจออะไรแปลกๆอีกมั้ยนะ

“พี่ตาลพี่ว่าเสื้อตัวไหนดูเข้ากับผมหรอ"

“แล้วจะใส่ไปไหนล่ะจะได้เลือกถูก" ยูโรบอกฉันว่าเขาต้องไปร่วมงานเลี้ยงของญาติเย็นนี้เลยต้องใส่พวกสูทแต่เพราะเลือกไม่เป็นเลยขอให้ฉันช่วยเป็นพวกลูกหลานบริษัทไหนกันนะ

“พี่ว่าตัวนี้นะสีกรมดูเข้ากับนายดีนะ"ฉันพูดพร้อมกับยิ้มให้เขา ก็นะฉันคิดว่าถ้าเขาใส่สีกรมคงจะดูดีมากแน่ๆเพราะยูโรเป็นผู้ชายที่ตัวสูงและดูมีเสน่ห์อยู่พอตัวเลย

“งั้นหรอครับ"เขายิ้มให้ฉันแล้วบอกลาฉันก่อนจะกลับบ้าน ทำไมเขาถึงดูมีความสุขกับเรื่องเล็กๆน้อยแบบนี้กันนะ จะว่ามันแปลกแต่ก็ปกติของเขาล่ะมั้ง

.......

“แล้วฉันจะเอายังไงกับดาเนียลดีนะ"ยังไงก็ควรต้องคุยกัน จะปล่อยไปแบบนี้มันจะกลายเป็นว่าฉันหนีปัญหาแต่ช่องทางติดต่อล่ะ ใช่สิต้องมีเล่นอินสตาแกรมบ้างแหละแต่ต้องไล่หา ฉันติดตามแค่เพจเลยไม่รู้ว่าเป็นเขาน่ะสิ เจอแล้วๆ Da_niel/M.ลงงานบ้างแต่ส่วนใหญ่ลงรูปตัวเอง

“ชีวิตประจำวันดูดีจังนะนายน่ะ"

.......

[คุณมี1การแจ้งเตือนใหม่ 1การติตามจาก sugar^_^]

“ชูก้าหึน้ำตาลเธอนี่นะ ทำแบบนี้มีแต่ผมที่จะรู้สึกแย่นะ" ผมควรจะดีใจกว่านี้นะแต่ว่ามันไม่คู่ควรเลยสักนิด ผมหวังว่าจะได้เจอคุณนะไม่ช้าก็เร็วเมื่อถึงตอนนั้นผมอยากจะพูดทุกๆอย่างที่เก็บไว้ให้คุณรู้ทุกๆอย่างเลย

.......

[คุณมี1การแจ้งเตือนใหม่ 1การติตามจากDa_niel/และอีกหนึ่งสตอรี่เมื่อสักครู่] ไว้เจอกันอีกครั้งนะคุณเสื้อ🔵

อือดูท่าจะรู้ตัวบ้างแล้วสินะลงแบบนี้น่ะไม่ชัดเจนไปหรือไงทำอะไรไม่คิดตลอดเลยสินะนายเนี่ย

แล้วเจอกันสักวันนะแต่ไม่รู้วันไหนหึ

***ดาวน์โหลด NovelToon เพื่อเพลิดเพลินไปกับประสบการณ์การอ่านที่ดียิ่งขึ้น!***







บทที่แล้ว

ไม่แน่ใจ

บทต่อไป

เปลี่ยนไป