เมื่อม.ปลาย

ม.6/2

อ่าวนักเรียนทุกคนอีก3สัปดาห์โรงเรียนเราจะจัดนิทรรศการให้นักเรียนช่วยกันเสนอบูธสัก3บูธนะ

ซึ่งห้องเราก็มีบูธการแสดงละคร คาเฟ่และก็บูธเกมสุ่มฉันถูกจัดไปบูธการแสดง ใช่ฉันก็เป็นตัวประกอบเฉยๆนั่นแหละซึ่งเราจะแสดงเรื่องซินโดเรล่า ซึ่งฉันเป็นเอ่อ....แม่เลี้ยงแน่นอนว่าบทไม่เยอะเท่าไหร่เลยง่ายน่ะเจ้าชายน่ะก็ไอ้ดาเนียลนะสิถึงนิสัยจะเสียแต่ถ้าเรื่องหน้าตากับการแสดงนี่ที่1จริงๆนั่นแหละ

งานนิทรรศการ

บูธการแสดงของเราจะเริ่มตอน13:00น.อย่าลืมมาดูกันด้วยนะคะ

[การแสดง]

อ่าวๆสาวๆมีประกาศจากทางพระราชวังให้สาวๆมาร่วมงานเต้นรำเพื่อเลือกคู่ครองของเจ้าชายในอีก3วันข้างหน้า

อะไรรู้สึกว่ารองเท้าส้นสูงมันแปลกๆจังหรือเพราะฉันไม่เคยใส่กันนะเอาเถอะแค่แสดงให้มันจบก็พอสินะ สู้ๆ

“นี่ยัยซินไปทำความสะอาดได้แล้วจะให้ลูกฉันนั่งเก้าอี้สกปรกๆแบบนี้หรอห๊ะ"

“คะ..ขอ.โทษค่ะ..คุณ..หญิงจะรีบทำความสะอาดให้นะคะ”

“นั้นสิคะคุณแม่ดูท่านางจะขี้เกียจขึ้นนะคะ”

“ใช่ๆหนูก็คิดเหมือนพี่เลยค่ะ"

“หึอย่าแม้แต่จะคิดนะลูกฉันจะได้เป็นถึงราชินีเชียวนะแกน่ะนางคนใช้"

หู้ยแสดงได้เหมือนตัวร้ายมากเลยแกดูสิม.6/2ล่ะคนนั้นน่ะเหมือนจะชื่อน้ำตาลนะ

ณ งานเต้นรำ

“พี่เจ้าชายหล่อมากเขามองฉันด้วย"

“ไม่ย่ะเขามองฉันต่างหาก"

“เขาก็มองลูกๆนั่นแหละ"

จากนั้นเจ้าชายก็เดินมาหาซินโดเรล่าและขอนางเต้นรำและเมื่อเที่ยงคืนนางก็วิ่งหายไปเหลือแต่รองเท้าแก้วทิ้งไว้หนึ่งข้าง

ใกล้จะจบแล้วสินะเหมือนว่าฉากต่อไปจะเป็นฉากที่ส่งคนมาหาที่บ้านสินะ//กำลังเดินขึ้นเวทีแต่ก้าวเท้าพลาดล้มหัวฟาดบันได// เอ๊ะแย่แล้วรองเท้าที่เหมือนถูกขัดให้ไม่กันลื่นกับส้นสูงที่เหมือนจะถูกตัดส้นนี่มันอะไรกันโดนแกล้งอีกแล้วหรอเนี่ยทั้งที่จะแสดงจบแล้วแท้ๆ//สติดับวูบลง//

“ครีม"น้ำตาลๆ!!ครูค่ะช่วยด้วยค่ะ ช่วยน้ำตาลด้วย

เฮ้ยพี่น้ำตาลเกิดอุบัติเหตุเว้ย เสียงฮือฮาดังลั่นโดยที่ฉันไม่รู้ว่าการแสดงจะจบแบบไหนกันแล้วเกิดอะไรขึ้นบ้างตอนที่ฉันยังไม่ได้สตินี่ฉันทำทุกอย่างล่มหรอ ทั้งที่ทุกคนตั้งใจแสดงกันขนาดนี้แท้ๆฉันนี้มันไม่ได้เรื่องจริงๆผิดหวังชะมัดถึงแม้ส่วนนึงจะมาจากรองเท้านี่ก็เถอะแต่มัน...

***ดาวน์โหลด NovelToon เพื่อเพลิดเพลินไปกับประสบการณ์การอ่านที่ดียิ่งขึ้น!***







บทที่แล้ว

สมัยประถม

บทต่อไป

สองความรู้สึก

