สักพักsmileก็กลับมา นายกเทศมนตรีเรียกเขาให้เข้ามาหาและให้ฉันออกไปก่อน นี่มันหมายความว่าไงเขาคงไม่ได้ทำอะไรไม่ดีไม่ร้ายหรอกนะ ช่างเถอะคิดมาก
นายกเทศมนตรียื่นใบบางอย่างให้และพร้อมกับปากกา smile หยิบปากกาขึ้นมาจดและแอบเอาใบนั้นลงมาข้างล่างก่อนจะหยิบโทรศัพท์ออกมาและถ่ายรูปเอาไว้ พอถ่ายเสร็จก็เก็บโทรศัพท์ไว้คืนและยื่นใบให้นายกเทศมนตรีคืน นายกเทศมนตรีเก็บใบลงบนโต๊ะ และให้smileออกไปพักผ่อนพร้อมกับsmiling
smile เปิดประตูแล้วเดินออกมา และปิดประตู
"นายกเทศมนตรีบอกให้พงกเราไปพักครับ อีอย่างเลยผมแอบถ่ายรูปใบที่นายกเทศมนตรีให้เซ็นด้วยครับ"
•ใช้ได้เลยนะนายนิ ไปห้องคอมกันเถอะ•
"เราไม่กินอาหารกัยเหรอครับ"
•อย่าลืมสิ่งที่ต้องทำสิ อยากแก้แค้นไม่ใช่เหรอ อาหารน่ะอดไว้ก่อน•
"ครับ"
จากนั้นก็มุ่งหน้าไปยังห้องคอม พอมาถึงก็ยื่นบัตรเครดิตของนายกเทศมนตรีที่ให้ในตอนนั้น เพื่อให้รู้ว่าเป็นคนของนายกเทศมนตรี เมื่อยื่นให้เสร็จพนักงานก็เปิดทางให้เดินเข้าไปยังข้างใน
ตอนนี้พอมองดูแล้วคนก็เยอะพอสมควร เมื่อเห็นข้างหลังไม่มีคนนั่งสักคนเลยเดินไปนั่งข้างหลังและค้นหาเกี่ยวกับใบนี้ ซึ่งใบนี้ระบุที่เก็บเงินไว้อย่างดี แต่ไม่ต้องสงสัยไปที่นายกเทศมนตรีให้smileเซ็น เพราะเขาจะได้เฝ้ารักษาเงินของนายกเทสมนตรีเอาไว้ ในใบนี้ยังมีไม่มากพอที่จะสืบหาความจริงเกี่ยวกับsmile และไม่ต้องถามถึงฉันเลย เพราะฉันไม่ได้ทำแบบนี้ ฉันแค่ต้องการชำระล้างมลทินก็เท่านั้นเอง ถ้าตอนเด็กถูรังแก ตอนโตไอพวกนั้นก็ต้องโดนบ้าง เอาให้เจ็บกว่าล้านเท่าเลย สักพักก็เลื่อนไปเจอคำว่า
:นายกเทศมนตรีเกี่ยวข้องกับแคปซูลและอมริกาใต้จริงหรือเปล่า:
เมื่อเห็นดังนั้นจึงกดเข้าไปดู และเมื่อกดเข้ามาดูก็พบกับแคปซูลที่มีรูปร่างเหมือนแคปซูลเมื่อตอนนั้นที่เจอ และอเมริกาใต้ที่ไม่ได้ส่งแคปซูล สรุปแล้วเรื่องนี้ไม่เกี่ยวข้องกันกับแคปซูลและอเมริกาใต้จริงๆ
แต่มันจริงเหรอที่จะไม่เกี่ยวข้องกันคงไม่จริงหรอกมั้ง เวลาล่วงเลยมาถึงดึกอีกรอบ ได้เวลากลับแล้วล่ะ ยื่นโทรศัพท์ให้กับsmile คืน และเดินออกจากห้องคอมพร้อมกับเอาบัตรเครดิตคืน และเดินขึ้นรถที่เพิ่งซื้อมาได้ไม่นานราคาก็ไม่แพงมากประมาณ 9000,000,000,000 บาท ก็ไม่เยอะนะว่าไหม ช่างเถอะๆ
พอกลับมาถึงที่เดิม อยู่ๆsmileก็สะกิดไหล่เบาๆพร้อมกับทำหน้าสงสัยและบอกว่าทำไมไม่กลับบ้านกลับมาที่นี่ทำไม ซึ่งฉันก็บอกว่าบ้านฉันถูกทำลายไปแล้ว ซึ่งฉันเป็นคนทำลายมันเองแหละ เพราะถ้าไง้แบบนั้นเกิดไปอยู่ที่อื่นหรือหายไปหรือตายขึ้นมาจะปล่อยบ้านเอาไว้แบบนั้นก็คงไม่ดี smileมองหน้าและบอกว่าทำไมไม่ขาย การที่ไม่ขายก็เพราะว่าบ้านหลังนั้นพ่อแม่บอกว่าถ้าไม่เอาบ้านนั้นแล้วก็ให้ทำลายทิ้งได้เลยอย่าขายเด็ดขาด เมื่อsmileได้ฟังดังนั้นก็เข้าใจและหันหลังเดินกลับเข้าไปในที่นั้น และแน่นอนว่าฉันต้องเข้าไปตามอยู่แล้ว
***ดาวน์โหลด NovelToon เพื่อเพลิดเพลินไปกับประสบการณ์การอ่านที่ดียิ่งขึ้น!***
อัพเดทถึงตอนที่ 22
กกาวน์โหลดทันที
ชอบผลงานนี้ไหม? ดาวน์โหลดแอพ บันทึกการอ่านของคุณจะไม่สูญหาย
Comments
ฟิวแห่งแสงจันทรายามค่ำคืน☆
อัพ
2023-04-10
1