ความฝัน [1]

ฉันชื่อ ' จัสมิน ' เป็นเด็กมัธยมต้นปีที่ 3 ฉันชอบการอ่านนิยายมาก มากจนเรียกว่าคลั่งได้เลยล่ะ ถ้าให้เลือกระหว่างนิยายแนวโปรดเป็น 10 ล้านเล่ม กับ เงินสด 100 ล้านบาทมากองตรงหน้า แน่นอนว่าต่อให้เป็นเงินกี่หลักฉันก็เลือกนิยายอยู่แล้ว ฉันมันนักอ่านตัวท็อปนี่นา เฮอะ ๆ ฉันทำตัวแบบนี้นานวันเข้าจนบางครั้งแม่ก็แทบจะเป็นลมล้มพับอยู่ตรงนั้นเพราะฉันเอาแต่อ่านนิยายอยู่ให้ห้องทั้งวันทั้งคืน น้ำก็ไม่อาบ ข้าวก็ไม่กิน ก็มันไม่อยากไปไหนจริง ๆ นั่นแหละ ยิ่งเป็นนิยายเล่มใหม่ด้วย ถึงฉันจะอ่านนิยายมาหลายเรื่องจนนับไม่ถ้วนก็จริง แต่ฉันดันติดเรื่องนี้มากเนี่ยสิก่อนหน้าแน่นอนว่าฉันไม่ค่อยชอบอ่านแนวพีเรียดตะวันตกเท่าไหร่ จนได้มาเจอกับเรื่องนี้เข้า

ไม่กี่วันก่อนฉันไปเดินห้างกับแม่แล้วขอแม่เข้าร้านหนังสือ ฉันเดินดูเรื่อย ๆ เผื่อจะเจอนิยายภาคต่อของเรื่องอื่น ๆ ที่เคยอ่านแล้วยังไม่จบ แต่เดินหาเท่าไหร่ก็หาไม่เจอ ส่วนมากจะเป็นนิยายแนวผู้ใหญ่กับนิทานหลอกเด็ก ฉันเหมือนจะหมดไฟแล้วก้าวเท้าออกจากร้านเสียเดี๋ยวนั้น แต่ก่อนที่ฉันจะได้ทันก้าวเท้าออกมานั้น เจ้าสายตาไม่รักดีก็ดันเหลือบไปเห็นนิยายแนวพีเรียดตะวันตกเรื่องหนึ่งที่กำลังฮิตฮอตอยู่ในช่วงนี้ ปกหนังสือมีลักษณะเป็นปกแข็งสีน้ำตาล คาดด้วยลายสีทองที่ค่อนข้างวินเทจหน่อย ๆ แต่ก็สวยงาม ขนาดหนังสือค่อนข้างหนาสะใจ แถมยังมีรีวิวดีอีกด้วย ส่วนตัวไม่เคยคิดที่จะสนใจแนวนี้อยู่แล้ว แต่จิตใต้สำนึกตัวดีของฉันมันบอกกับฉันว่าลองสักหน่อยก็ไม่เสียหายนี่ ใช่ คิดได้ดังนั้นฉันจึงควักเงินค่าขนมทั้งสัปดาห์ของฉันจ่ายนิยายเรื่องนี้ไปอย่างหน้ามืดตามัว

นั่นแหละ จากเหตุการณ์นั้นก็ทำเอาฉันโดนแม่สวดอภิธรรมเช้าเย็นจนหูชาเลยล่ะ แต่ก็ไม่เป็นไร ถือว่าคุ้มกับการได้มา 

หลังจากทานอาหารเย็นเสร็จ ฉันรีบดิ่งขึ้นห้องล็อคประตูอย่างไว ปิดไฟ แล้วหยิบหนังสือนิยายตัวดี กับโคมไฟคู่ใจมาตั้งไว้บนโต๊ะเขียนหนังสือ ฉันหรี่ไฟหน่อย ๆ เพื่อไม่ไห้มันสว่างแสบตาเกินไป หลังจากนั้นฉันก็เริ่มการอ่านหนังสือทันทีและไม่ได้นอนยันรุ่งเช้า แต่ฉันก็อ่านจบพอดี วันนั้นฉันจึงอ้างว่าไม่สบายจึงไม่ไปโรงเรียน ฉันจะได้เอาเวลาทั้งวันนั้นมาทดแทนส่วนที่ฉันต้องอดหลับอดนอนเมื่อคืนนี้ยังไงล่ะ แต่... ฉันนอนไม่หลับ ทั้ง ๆ ที่ร่างกายฉันเพลียขนาดนี้แท้ ๆ ในหัวฉันเอาแต่คิดถึงเนื้อเรื่องของนิยายที่พึ่งอ่านไปตลอด พอลองนึกดูดี ๆ แล้ว ตัวประกอบที่เป็นตัวต้นเหตุของทุกอย่าง อย่าง ' ไอช่า เดอเรส์ ' ตัวประกอบที่พูดถึงในนิยายเพียง 3 - 5 บรรทัดต่อบท เพราะเป็นตัวการในหลาย ๆ เรื่อง จึงมักจะถูกยกขึ้นมาพูดในเหตุการณ์ต่าง ๆ ถึงแม้จะเพียงแค่ 5 บรรทัดก็เถอะต่อบทก็เถอะ เธอเป็นถึงลูกสาวเพียงคนเดียวของท่านดยุกแห่งจักรวรรดิเชียวนะ ทำไมเธอถึงมีชะตาชีวิตที่เลวร้ายขนาดนั้นกัน ถ้าฉันเป็นเธอล่ะก็ คงหลีกเลี่ยงเดธแฟล็กซ์ของตัวเองแล้วใช้ชีวิตอย่างมีความสุขไปนานแล้ว แต่ทั้ง ๆ ที่ไอช่ารู้ว่าจะเกิดอะไรขึ้นกับตัวเอง เธอกลับนิ่งเฉยแล้วจากไปอย่างเงียบ ๆ ไม่ร้องขอความเมตตาหรือความช่วยเหลือใด ๆ ราวกับชินชาไปแล้ว  ทำไมเธอถึงไม่ดิ้นรนเพื่อเอาชีวิตรอดนะ หรือเพราะคิดว่านั่นเป็นเหตุที่หลีกเลี่ยงไม่ได้กัน จะอะไรก็ช่าง ตอนนี้ฉันต้องรีบนอนเพราะเดี๋ยวแม้จะรู้ว่าฉันโกหกเรื่องที่ไม่สบายถึงฉันจะหลับไม่ลงก็เถอะ ฉันคิดทวนชื่อนั้นซ้ำไปซ้ำมาก่อนจะผล็อยหลับไป 

ในขณะที่ฉันกำลังหลับอยู่นั้น ฉันก็ได้ยินเสียงของใครบางคนทกำลังเรียกชื่อฉันอยู่ที่ไหนสักแห่ง ฉันลืมตาขึ้นมา พบว่ารอบข้างของฉันนั้นทั้งกว้างและมืดไปหมด ราวกับว่าถ้าเดินไปเรื่อย ๆ คงจะไม่สิ้นสุด ฉันก้มมองตัวฉันที่ใส่เสื้อยืดโอเวอร์ไซส์สีขาว กับกางเกงยีนส์ขาสั้น และสำรวจร่างกายตัวเองอีกหลายที่ พอสังเกตุดี ๆ แล้ว มีเพียงที่ที่ฉันยืนอยู่เท่านั้นที่สว่างอยู่ ราวกับมีสปอร์ตไลท์ส่วนตัวนั่นแหละ จู่ ๆ ฉันก็ได้เสียงนั่นอีกแล้ว

... ' จัสมิน มานี่สิเจ้าเด็กน้อย '...

ฉันเดินตามเสียงเรียกนั่นไปสักพัก และแล้วฉันก็เจอ สาวน้อยที่รุ่นราวคราวเดียวกับฉัน กำลังนั่งอยู่ตรงหน้าฉัน เธอสวย อย่างกับตุ๊กตาแหน่ะ เธอมีผมสีบลอนด์เทายาวสลวย ดวงตาสีม่วงราวกับทุ่งลาเวนเดอร์ ผิวขาวดั่งหิมะแรก และรอยยิ้มที่สดใสเหมือนดวงอาทิตย์นั่น 

..." คุณเป็น...เทพธิดาหรือเปล่าคะ " ...

ฉันถามออกไปเพราะตกตะลึงในความงามนั่น หลังจากที่ได้ยินฉันถามแบบนั้น สีหน้าของสาวน้อยคนนั้นก็เปลี่ยนเป็นสีหน้าอึ้ง แล้วจากนั้นก็หัวเราะออกมา เสียงหัวเราะเธอสดใสราวกับเสียงนกร้องยามเช้าเลย เธอหัวเราะเสร็จ เธอก็ชวนฉันให้มานั่งคุยกันกับเธอ  พร้อมกับส่งรอยยิ้มราวกับพระอาทิตย์นั่นมาให้ ฉันเดินไปนั่งข้าง ๆ เธอ และไม่ได้พูดอะไร เธอจ้องฉันพร้อมกับรอยยิ้มนั่นโดยไม่พูดอะไรอยู่สักพักใหญ่ ๆ ฉันชักจะหลอนกับรอยยิ้มนั้นขึ้นทุกทีแล้วนะ ถึงจะสวยงาม แต่ถ้ามองนาน  ๆ ก็คงน่าขนลุกไม่น้อย แถมเป็นคนแปลกหน้าอีก ฉันทนกับสถานการณ์น่าอึดอัดนี่มาเกินพอแล้ว ฉันจึงเอ่ยขึ้นเพื่อทำลายความเงียบนี่

..." คุณ...เป็นใครกันแน่คะ แล้วรู้ชื่อฉันได้ยังไง "...

ดูเหมือนว่าคำถามฉันจะได้ผล นี่เป็นครั้งแรกที่ฉันได้ยินน้ำเสียงของเธอ เสียงเธอช่างหวานละมุนต่อให้ได้ยินอีกกี่ครั้งก็ไม่เบื่อ 

..." ข้าคงเสียมารยาทไปสินะ ข้ามีนามว่า ไอช่า เดอเรส์ เรียกข้าว่า ไอช่า ก็ได้ "...

ทันทีที่ฉันได้รู้ชื่อเธอคนนั้นก็ทำให้ฉันอึ้ง ไอช่า..ไอช่า เดอเรส์ คนนั้น...! คนที่ไม่แม้แต่จะมีบทพูดหรือบทบาทหน้าที่ในนิยายที่ฉันพึ่งอ่านเมื่อคืนนี้ หรือฉันจะคิดเรื่องเธอมากไปจนเก็บมาฝันหรือเปล่านะ ฉันคิดพร้อมกับมองหน้าเธอสลับไปมา แต่ก่อนที่ฉันจะได้พูดอะไร ไอช่าก็ได้ขยับเข้ามาใกล้แล้วกุมมือฉันไว้ พร้อมกับพูดในสิ่งที่ฉันไม่คาดคิดมาก่อน 

..." ข้ามีข้อเสนอให้เจ้า "...

..." ข้อเสนอ..ให้ฉันหรอคะ ? เรื่องอะไร ? "...

..." เจ้ากับข้าเราลองมาสลับร่างกันดูมั้ยล่ะ ? "...

เธอพูดว่าสลับร่างออกมาได้หน้าตาเฉยแบบนี้ได้ไงกัน หล่อนเป็นผีหรือเปล่าาา ถ้าฉันตกลงหล่อนจะเอาชีวิตฉันไปใช่มั้ยย..!! คิดดังนั้นฉันจึงสบัดมือแล้วถอยห่างออกมาอย่างเร็ว น่าสงสัยเป็นที่สุด ! ถ้าอยากได้ส่วนบุญก็มาขอกันดี ๆ ก็ได้นี่คะะะ ทำไมต้องมาหลอกเอาชีวิตกันด้วยล่ะะ ฉันสั่นเป็นเจ้าเข้า ในขณะที่เธอคนนั้นหัวเราะกับปฏิกิริยาของฉัน แล้วอธิบายให้ฉันได้เข้าใจกระจ่าง

..." ข้าไม่ได้หมายจะเอาชีวิตเจ้าหรอกไม่ต้องห่วง ที่ข้าพูดน่ะ หมายความว่าให้เจ้าใช้ชีวิตเป็นข้า และข้าก็ใช้ชีวิตเป็นเจ้าในโลกแห่งความเป็นจริงไง เจ้าไม่คิดว่ามันน่าสนใจบ้างหรอ ! "...

ไม่ค่ะ ทุกคนก็รักชีวิตของตัวเองทั้งนั้น ฉันจะไม่ยอมแลกชีวิตฉันกับใครก็ไม่รู้หรอก เธอทำหน้าตาเหมือนอ่านใจฉันออกทุกประโยค เธอบอกให้ใจเย็น แล้วที่เธออธิบายให้จบ เธอบอกว่าโลกที่เธอและฉันอยู่นั้น เรียกว่า โลกคู่ขนาน ซึ่งฉันไม่ค่อยเชื่อเรื่องอะไรแบบนี้อยู่แล้ว แต่มาอยู่ในสถานการณ์แบบนี้ฉันต้องเชื่อหรือเปล่า 

..." เอ่อ..ข้าบีบบังคับเจ้าเกินไปหรือเปล่า ? ขอโทษนะ "...

อืม มากเลยล่ะ เธอคนนี้ทำตัวแปลกจริง ๆ เธอคะยั้นคะยอฉันมาเป็นชั่วโมงแล้วเนี่ยสิ สิ่งที่เธอต้องการน่ะ คือการสลับร่างกันจริง ๆ น่ะหรอ ไม่ใช่ว่าเธอมีจุดประสงค์อื่นเลยมาขอสลับร่างหรอกหรอ ตอนที่พูดถึงการสลับร่างนะ แววตาของเธอเป็นประกายเชียว แต่ฉันพึ่งจะ 15 นะ จะให้ทิ้งชีวิตที่อิสระแล้วไปใช้ชีวิตในโลกแบบนั้นเนี่ยนะ

..." อ่า..เวลาหมดซะแล้ว ข้าคงต้องไปแล้วล่ะ แล้วเจอกันนะ จัสมิน "...

พูดจบเธอก็เดินหายไปในความมืด แล้วเสียงที่คุ้นเคยก็ดังขึ้น แม่นั่นเอง พอลองมองนาฬิกาดูอีกที 18 : 45 !!! ฉันหลับนานขนาดนี้ได้ไงกันน ถึงว่าล่ะ ตื่นมาแม่ก็บ่นฉันใหญ่เลย ผู้หญิงคนนั้นคืออะไรกันแน่...

หลังจากที่ฉันตื่นมา เสียงของ ไอช่า คนนั้นก็ยังคงดังกึกก้องอยู่ในหัว ถ้าเรื่องเมื่อคืนไม่ใช่ความฝันล่ะ ? ถ้าเป็นเรื่องจริงขึ้นมาฉันจะตัดสินใจออกไปยังไงล่ะ ? ฉันตั้งคำถามกับตัวเองมากมาย ก่อนจะฉุกคิดขึ้นได้ว่าก่อนที่จะตื่นมานั้น ไอช่า ได้บอกกับเธอว่า

...' .....แล้วเจอกันนะ จัสมิน '...

โอ้พระเจ้า ถ้าเกิดว่า ไอช่า มาอีกจริง ๆ ล่ะ ฉันต้องทำตัวยังไง ในคืนนั้นฉันจึงรีบกินข้าวแล้วขึ้นมาบนห้องด้วยความรวดเร็ว ก่อนจะหยิบหนังสือนิยายเล่มหนาออกมาตั้งไว้บนโต๊ะ ลองหาเนื้อหาที่เกี่ยวการสลับร่างดู เผื่อในนี้จะมีการกล่าวถึงการสลับร่างผ่านความฝันบ้าง แต่ก็ไม่เจอ เล่มตั้งหนา ทำไมไม่เขียนไว้บ้างนะ !  ลองโพสต์ถามในพันทิพย์บ้างล่ะ แต่ก็ไม่เจอเลย หรือฉันควรพอแค่นี้กันนะ 

ในคืนนั้นฉันจึงทักไปปรึกษาเพื่อนเรื่องความฝันดู

...ไอมินเลิกเพ้อ (3)...

^^^พวกมึง คือกูฝันว่ามีคนมาขอสลับร่างกับกูอ่ะ ถ้าเป็น : พวกมึง พวกมึงจะทำไงอ่ะ  ^^^

ฟางจ่ะ : ก็ลองตอบตกลงดูดิ ยังไงมันก็เป็นแค่ความฝันไม่ใช่หรอวะ 

ไซ บีเรียน : ใช่ จะกังวลทำไมอ่ะ ก็แค่ความฝัน

เมื่อได้คำตอบจากเพื่อนรักทั้งสองแล้ว ความกังวลของฉันก็ลดน้อยลง นั่นสิ พวกมันพูดถูก ถ้าเป็นแค่ความฝันยังไงพอตื่นมาทุกอย่างก็คงเป็นเหมือนเดิมเองนั่นแหละ ใช่แล้วยัยมิน แค่ตอบตกลงไปเท่านั้นเอง จะกังวลอะไรนักหนา ฉันเตรียมโดดขึ้นเตียงแล้วนอนหลับทันที ชักตื่นเต้นแล้วสิว่าถ้าตอบตกลงไปมันจะเป็นยังไงต่อนะ 

^^^To be continued....^^^

***ดาวน์โหลด NovelToon เพื่อเพลิดเพลินไปกับประสบการณ์การอ่านที่ดียิ่งขึ้น!***