โน๊ต??

ครั้งหนึ่งข้าเคยเป็นหญิงสาวผู้หนึ่ง.

****************

ที่ได้รับความอบอุ่นจากครอบครัวไม่ต่างจากเด็กปกติตายแล้วก็มีบางสิ่งบางอย่างทำให้ข้าต้องเปลี่ยนความคิดนั้นออกไป

ข้าเข้าไปในห้องของน้องสาวของข้าที่ข้าคิดว่าคนนั้นคือคนที่รักข้าที่สุดเมื่อข้าได้เข้าไปในห้องของน้องของข้าได้พบไดอารี่หนึ่งขึ้นมาเรื่องราวมันเขียนไว้ว่า

คนที่เข้ามาทำลายชีวิตมันสงบสุขของครอบครัวของพวกเขาคือตัวข้าเอง...

ตัวหนังสือที่เขียนลงในกระดาษทุกตัวเป็นลายมือของน้องสาวของข้า.

รอยน้ำตาที่หยดลงบนกระดาษทุกหน้าไม่เริ่มอ่านหน้าที่ 1

พี่สาวของฉันเธอชื่อว่า มายา ที่แปลว่าน้ำในภาษากรีก

เธอเป็นลูกบุญธรรมที่พ่อแม่ของฉันได้รับเลี้ยงไว้

พ่อแม่ของฉันบอกว่า มายา เป็นเด็กผู้หญิงที่

มีแววตาสีฟ้า ผมสีดำสนิท พ่อแม่ของฉันเจอเธอ

ที่ริมคลอง ที่นั้นเป็นที่ๆมีคนเล่าขานกัน

ว่า

ที่ตรงนี้เป็นที่แห่ง "ความตาย"

ทุกคนที่เอาเด็กมาไว้ตรงนี้

คนจะโดนซาตานหญิงผู้นั้นจะเอาเด็ก

"ทุกคนที่ถูกทิ้ง" ไปทำเป็น "น้ำยา"

ทำให้อายุของเธอ "ยืนยาว" และ "สวยสด"

อยู่ตลอดเวลา

พ่อกับแม่ของฉันได้ยินตำนานนี้รีบเอา มายา

กลับมาบ้านพร้อมแก้"คำสาป"เขาพูดต่อๆกัน

ว่า ถ้าเด็กหญิงผู้นั้นมี"แววตาสีฟ้า" และ "ผมสีดำ"

เด็กหญิงผู้นั้นจะพา "ความโชคร้าย" มา

ทำให้เธอเปลี่ยน "แววตา" ของเธอให้เป็น

"สีดำสนิท" หรือ "สีน้ำตาล"

เพื่อ "แก้คำสาป"นั้นไม่ว่าจะเป็นการทำให้

เธอ "ตาบอด" เอาเข็มทิ่ม หรือ

"ใส่ผ้าปิดตา"ตลอดเวลาการแก้เคล็ดได้เหมือนกัน

แล้วตอนนั้นข้าก็ได้เข้าใจว่าไม่พ่อกับแม่ถึงให้ข้าใส่ผ้าบางๆตลอดเวลาข้าก็ไม่เข้าใจว่าคำสาปนั้นจึงมีผู้คนเชื่อมากมายทั้งๆที่ไม่มี

หลักฐาน เลยด้วยซ้ำ

แต่ข้าก็เลยไปเห็นว่า น้องสาวของข้าเขียนไว้ว่า

พ่อแม่ของข้าจะมาเอาเข็มทิ่มตาข้า

เพื่อความตายนั้นมา เเละไม่ให้พ่อแม่มีความโชคร้าย

แต่ไม่นานหลังจากนั้นเขาก็ได้รู้ว่าแต่ถ้าทำให้เธอยัง

ได้รับการมองเห็นอยู่ครอบครัวนั้นครอบครัวที่

"โชคดี" ที่สุดแต่ต้องเเลกกับความเสี่ยงตายของทั้ง"ครอบครัว"

และน้องสาวข้าเขียนไว้อีกว่าแต่หลังจากรับเลี้ยงมายามาไม่นานพวกเขาก็ได้

ตั้งครรภ์ฉันชื่อว่า

ลูซี่ ในภาษาลาตินแปลว่าแสงแห่งความหวัง.

ฉันแต่แล้วทุกคนก็ยังไปสนใจ "นางมายา"

ที่ไม่เห็นจะ

มีดีอะไรทั้ที่งๆที่ฉัน "สวยกว่าเธอ" ตั้งหลายเท่า

ทั้ง "ผมสีบลอนด์" ตา "สีส้ม" สดใส

ผิว"ขาวอมชมพ"ู ตา กลมโต รูปร่าง "น่ารัก" คล้ายตุ๊กตา.

แตกต่างจากนางนั่น

ที่รูปร่างสูงผิว "สีน้ำผึ้ง"

แววตาคมถึงฉันจะไม่เห็นตาเธออย่ามองผ่านผ้าบางๆก็เห็นสายตาเธอ.

และผมที่ยาวดำเงา.

แต่ทุกคนก็ยังเลือกมัน.

และเธอได้เขียนคำลงท้ายโน๊ตหน้าแรกว่า

ถ้าไม่มีเธอชีวิตของฉันก็คงจะดีกว่านี้.

อ่านโน๊ตหน้าแรกจบก็นั่งร้องไห้

แต่ไม่นานเดี๋ยวคนเดินมาทางห้องนี้

ฉันรีบหยิบผ้ามาปิดตาและเก็บโน้ตไว้ที่เดิม

กับทำท่าหาของอะไรสักอย่าง.

"พี่ ทำอะไรหรอ หาอะไรอยู่ ใช่ต่างหูไหม".

"พี่น่ะ ฉันเจอมันตกที่ห้องครัวเลยเอามาคืน".

"อ๋อโอเคจ้า"

ข้าตอบเธอด้วยถ้อยคำที่ไม่ประสบอารมณ์นัก.

ไปเราลงไปด้านล่างกันดีกว่า.

...----------------...

***ดาวน์โหลด NovelToon เพื่อเพลิดเพลินไปกับประสบการณ์การอ่านที่ดียิ่งขึ้น!***