วายุมนต์ตรา (ตอนอาณาจักรแห่งลม)
ภายในห้องโถงใหญ่อันประดับประดาด้วยรูปปั้นอันวิจิตรงดงาม โคมไฟระย้าจากคริสตัลอันส่องแสงประกายระยิบ ระยับ แจกันดอกไม้รายรอบทางเดินทอดยาวไปถึงทางเดินอันมืดสลัว ปรากฎเสียงฝีเท้าเคลื่อนไหวเป็นจังหวะที่หนักแน่น กำลังตรงมายังห้องโถง และหยุดตรงเงามืด ปรากฎเป็นร่างอันสูงใหญ่สวมผ้าคลุมกำบังกาย และเปล่งน้ำเสียงอันไพเราะ ยิ้มที่มุมปากแล้ว เอ่ยขึ้นว่า ไม่ได้เจอกันนานเลยนะ เทพีแห่งสายลม "ไอริน" พันได้ยินเสียงนั้นเทพีไอริน ได้ทำความเคารพเจ้าของเสียงผู้นั้นอย่างอ่อนโยน และส่งยิ้มด้วยท่าทางอันดีใจ เอ่ยขึ้นว่า "ท่านวิส" ทั้งสองได้สวมกอดกันอย่างดีใจที่ไม่ได้เจอกันนาน วิสได้กล่าวขึ้นว่า เรามีภารกิจให้ท่านทำและท่านก็จงทำมันให้สำเร็จ หาไม่แล้วอาณาจักรลมแห่งนี้ต้องถึงกาลอวสานเป็นแน่ โชคชะตาจะพลิกพันหรือไม่อยู่ในมือของท่านแล้วไอริน หญิงสาวที่มีรูปโฉมใบหน้าอันงดงามผมยาวสลวยสีเงินเหมือนเส้นไหมและมีดวงตาสีเขียวมรกตเปล่งประกาย ริมฝีปากเรียวเล็กนั้น ตอบกับมาด้วยน้ำเสียงอันไพเราะนั้นว่า "เราจะทำภารกิจครั้งนี้ให้สำเร็จอย่างแน่นอน ถึงแม้เราต้องสละชีวิตในครั้งนี้ก็ตาม เราก็จะทำมันให้สำเร็จจงได้ ท่านวิสได้โปรดวางใจ ต่อแต่นี้ไปเราจะเป็นคนรับภาระอันยิ่งใหญ่นี้เอง แล้วไอรินก็คุกเข่าทำความเคารพส่งท่านวิส วิสเดินกลับไปในทางเดินอันมืดสลัวหยุดฝีเท้านั้นแล้วครุ่นคิดในใจแล้วก็ยิ้มที่มุมปาก คิดไปว่าเอาแล้วสิจะเป็นยังไงต่อไปละ ภารกิจอันยิ่งใหญ่ที่อยู่ในมือของสาวน้อยไอรินเทพแห่งสายลม แล้วก็หันกับไปมองด้วยหางตาพร้อมกับหัวเราะออกมาอย่างเบาๆอย่างพอใจร่างนั้นก็ค่อยๆเรือนหายไปในความมืด ไอรินมองไปทาง ท่านวิสจนลับสายตา และเดินตรงไปยังกลางห้องโถงที่มีน้ำพุตั้งอยู่แล้วร่ายเวทมนต์นั้นไปกลางบ่อปรากฎภาพเบื้องหน้าเป็นเด็กหนุ่มสองคน ที่มีใบหน้าที่คล้ายกันแตกต่างแค่สีผมและสีตา ปรากฎเบื้องหน้าไอรินยิ้มที่มุมปากและเอ่ยขึ้นว่า"ถึงเวลาแล้วสินะ"แล้วภาพนั้นก็เลือนหายไป
***ดาวน์โหลด NovelToon เพื่อเพลิดเพลินไปกับประสบการณ์การอ่านที่ดียิ่งขึ้น!***
กกาวน์โหลดทันที
ชอบผลงานนี้ไหม? ดาวน์โหลดแอพ บันทึกการอ่านของคุณจะไม่สูญหาย
Comments