Avalia ตื่นขึ้นพร้อมกับมองเห็นบางอย่างที่เป็นแบบว่าเห็นเหมือนภาพของเสาเก่าๆพร้อมกับทุ่งหญ้ากว้างๆที่เห็นมันปรากฏขึ้นมาแว๊บเดียวและหายไป
เธอดูที่มือทั้งสองข้างของเธอมันเริ่มจะติดอะไรบางอย่างที่เป็นคราบเกาะแน่นๆสีม่วงเข้มๆ มันเอาไม่ออกเลย เธอดูพื้นที่โดยรอบก็ไม่เห็นใครเลย
มันรู้สึกแปลกๆ
เธอเจอลำธารเธอหยิบหินขึ้นมาและปามันแต่ผิวน้ำไม่กระทบและหินที่ปามันก็ไม่มีอะไรเลย
Avalia: ฝันเหรอไม่ใช่เวลาแบบนี้ฝันได้ไง
Avalia เห็นเหมือนคนที่อยู่ตรงหน้าถ้ำที่มีลำธาร
เธอมองเห็นว่าผู้ชายคนนั้นกำลังร้องไห้อยู่
พร้อมกับควันที่ออกมาเป็นตัวแมงมุมขาวมันกำลังพูดบางอย่างที่คิดว่ามันคงจะไม่ดี
: ลึกลงไปสู่ความมืดจงคิดสิครอบครัวแตกหักไม่สำคัญหรอกแกน่ะข้าจะให้แก่ได้รับสิ่งที่จะเปลี่ยนแกไปตลอดกาลคือพลังมืดเข้ามาเลยแกจะมีความรู้สึกพิเศษแข็งแกร่งนั้นแหละต้องการไหมมันดีกว่าสิ่งพวกนั้นอีกเชื่อข้าออกมาเลยจากนี้ข้าจะทำให้เจ้าพิเศษพลังมืดจะทำให้แกมีความสุขกับมันเชียวนะงั้นข้าจะมอบความอาฆาตทุกอย่างของความแค้นที่แตกหักที่ช่างดีงามเอาล่ะมาเริ่มต้นเลย
ผู้ชายคนนั้นถูกห่อหุ้มด้วยควันและเหล่าปีศาจแรงแค้นทุกตนก็เข้ามาหาเขาจนร่างของชายคนนั้นเริ่มดำมืดพร้อมปีศาจแมงมุมก็สลายไปเพราะมันเกินจนไม่ไหวแล้วมันก็แตกหักรวบรวมเป็นคลื่นลมมืดทั้งหมดก็พุ่งออกมาเต็มที่
ชายคนนั้นร้องไห้หนัก
เธอที่เห็นสิ่งนั้นก็เข้าใจได้ในทันทีเลย
Avalia: ฉันจะไม่จัดการแต่จะทำลายปีศาจภายนอกให้หมดสิ้นไปแล้วกำจัดมันและปลดปล่อยมันให้แตกหักแยกสลายไปเพื่อการปลดปล่อยผู้ชายคนนี้ให้ได้เลย
Avalia: ความมืดสลายหายไปปลดสิ้นความเกลียดชังแห่งแรงแค้น ลุกโชนสู่ฟ้า
เธอตื่นขึ้นพร้อมไฟที่ก่อตัวขึ้นรอบตัวของเธอจากนั้นก็มีแสงที่พุ่งทะยานขึ้นไปพร้อมไฟที่สาดกระจายไปมาเลย
Zalinio manger healing side
เธอชูมือขึ้นเหนือหัวของเธอเองและก็กระโดดขึ้นพร้อมแสงสีเขียวตามตัว
manger เรียกคลื่น slash สั้นๆกว้างๆหนาๆออกมาพร้อมไฟฟ้าสีเขียวอ่อนตามเสี้ยวแสงสีฟ้าเขียวเหลือง
Avalia: ไม่ต้องเสียใจไม่มีอะไรต้องเป็นแบบนี้เลยมันสามารถเปลี่ยนไปได้นะ ความแตกหักย่อมเป็นสิ่งที่ทำใจยากแต่เชื่อในความหวังพยายามเข้าสิไม่ยอมแพ้นะความเกลียดชังไม่มีอะไรดีเลยนะยังไงซะได้โปรดฟังฉันหน่อยนะทำได้ความสุขต้องพยายามหาให้เจอ
มันถูกกอดแน่นแต่มันก็ทุบทำร้ายอยู่แต่ก็ไม่ปล่อยมือออกจากนั้น เธอก็พูดสิ่งดีๆอีกครั้ง
มันทำร้ายและการกอดก็ถูกปลดแต่ว่าไม่ยอมแพ้ก็ยังทำแบบนั้นอยู่เรื่อยๆ
ทุกคนที่เห็นต่างไม่เห็นเข้าใจเพราะไม่รู้เรื่อง
แต่ก็ไม่รู้
หน่วยงานช่วย healing
manger กอดนานๆมากๆ
ม่นลำแสงออกมาแต่ก็ไม่ยอมปล่อยกอด
จน manger ร่างจะสลายเพราะพลังงานจะหมด
manger เริ่มจะไม่ไหว
มันพ่นไฟแรงๆจน manger สลายแต่ว่าถูก healing
พลังงานสุดท้ายก็เร่งขึ้นมาเรื่อยๆอีกมาก
เสียงสะท้อนลึกในจิตใจที่ถูกกลืนกินจนแพร่ออกมาขึ้นๆ
Avalia: ปลดปล่อยแล้วนะต้องมีความสุขความสุข
Lulish กระโดดดูแล้วก็พูดบางอย่างออกมา
Lulish: ความสุขที่ดีคือสิ่งที่ชีวิตมีอยู่จริงอย่าคิดอะไรแบบนั้นเลย
( เธอพูดไปเรื่อยๆเพราะเธอเหมือนเห็นผู้ชายในร่างของมัน. )
Avalia หลับตาพร้อมกับแสงที่แพร่กระจายสู่ร่างของเธอจากนั้นก็สาดล้อมร่างของตัวมันเลย
Avalia: beam healing light
เธอคืนร่างไปแล้วจากนั้นก็ร่าง manger สลายหายไปพร้อมแสงสีเขียวที่มาแล้วก็หายไป
เธอเห็นร่างของผู้ชายคนนั้นกำลังลอยพร้อมรอยยิ้มบางๆขึ้นฟ้าและหายไปแล้ว
..
END
***ดาวน์โหลด NovelToon เพื่อเพลิดเพลินไปกับประสบการณ์การอ่านที่ดียิ่งขึ้น!***
อัพเดทถึงตอนที่ 4
Comments