โลกที่มีแต่เราสองคน
ณ ในวัง มีชายผู้นึงหลงใหลตัวเองมาก ม๊ากชื่อฮาจิ เป็นลูกของพระราชาในวังนี้เชวหละ พ่อของฮาจิส่งฮาจิไปเรียนที่เมืองนอก
เพราะอยากให้ฮาจินั่นได้ออกไปเจอกันธรรมชาติบ้าง
ฮาจิก็ได้เรียนที่เมืองนอกถึง18ปีแล้วหละ เดี๋ยวก็จบแล้ว
ซึ่งก็แน่นอนแหละว่ามีคน หลงไหลในความหล่อของฮาจิมาก
ซึ่งฮาจิก็หลงไหลในความหล่อของตัวเองเช่นกัน
เปิดเทอมมา ฮาจิก็ได้ตื่นเช้า อาบน้ำแต่งตัวไปรร.
แล้วฮาจิก็ได้ขอพ่อไปส่งที่รร. เพราะฮาจิ
อยากอวดพ่อตัวเองมาก ว่าพ่อของฮาจินั้นหล่อขนาดไหน แต่พ่อของฮาจิไม่ว่าง พ่อของฮาจิ
เลยบอกให้เลขาไปส่งแทน ฮาจิ ทำหน้างง
แล้วถามพ่อว่า "วันนี้พ่อไม่ว่างหรอ ทำไมหล่ะครับ"
พ่อของฮาจิถอนลมหายใจแล้วก็พูดว่า
"พ่อจะไปดูคู่มั่นของแกไงหล่ะ"
ฮาจิก็ งงหนักเลยทีนี้ ว่าแค่อายุ18เองนะ
มั่นได้แล้วหรอ แล้วเราไปมีคู่มั่นตอนไหนกัน
แล้วฮาจิก็เดินออกมาในวัง แล้วให้เลขาสงไปรร.
แทนพ่อ พอถึงรร.คนก็มองฮาจิเต็มเลย อย่างกับฮาจิเป็นเด็กใหม่ ขนาดผอ.ยังมอง ไม่กี่นาที
เสียงกริ่งก็ดังขึ้น แล้วฮาจิรีบวิ่งไปยังห้องเรียนของตัวเอง แต่นั้นฮาจิก็เข้าผิดห้อง ฮาจิตกใจมาก
รีบวิ่งหาห้องตัวเองจนเจอ ฮาจิเข้าไปเจอเพื่อนใหม่เยอะแยะเลย แล้วทันใดนั้น ฮาจิก็ได้สดุจตา
กับชายผู้นึงหล่อเท่าฮาจิเลยชายผู้นั้นชื่อ ซูราน
แล้วครูก็ให้ฮาจิไปนั่งข้างกับซูรานฮาจิรู้สึกเขินมาก
แววตาของซูรานช่างมีสเน่ห์ต่อฮาจิเหลือเกินแล้ว
ซูรานกับฮาจิก็ได้ทำความรู้จักกัน ฮาจิก็ได้รู้ว่าตัวเองตกหลุมรักซูรานไปแล้ว แล้วฮาจิก็พูดกับตัวเองว่า(อะไรกัน!!นี่เราตกหลุมรักเพศเดียวกันหรอเนี่ย ไม่น่ะ ลองดูสักหน่อยมั้ย อาจไม่แย่ แต่เรามีคู่หมั่นแล้วนิ ไม่เป็นไรหรอกมั้ง สักหน่อยละกัน)ซูรานก็มองหน้าฮาจิสักพักแล้วพูดว่า"เป็นโรคเอ๋อหรอ
มองหน้าเราแบบนั้นทำไม"คำพูดนี้ทำให้ฮาจิไม่กล้ามองหน้าซูรานอีกเลย ซูรานพูดกับฮาจิว่า
"นี่...ตอนพักเที่ยงมานั่งกินข้าวกับเราสิ"ฮาจิเขินมากเมื่อได้ยินแบบนั้น แต่ฮาจิก็ปฏิเสธ ซูรานก็ถามอีกว่า"กินข้าวกับเรา เราจะเลี้ยงเองนะ"ฮาจิก็คิดในใจว่า(เราเป็นถึงลูกพระราชาเลยน่ะ มาให้คนธรรมดาเลี้ยงข้าว!! ทำให้เงินมีประโยชน์หน่อยสิเรา)ซูรานมองหน้าฮาจิ ปากซูรานอมยิ้มแก้มแดง
ฮาจิตอบตกลงแต่ฮาจิขอเลี้ยงข้าวแทน
ตอนพักเที่ยง ฮาจิกับซูรานก็นั่งกินข้าวกันตามปกติ
ฮาจิลุกขึ้น กำลังเดินไปหยิบน้ำ แต่มีเด็กสาวคนหนึ่งวิ่งมาชนฮาจิ จนทำให้น้ำหกใส่เสื้อฮาจิ
ซูรานเห็นทำให้ซูรานโมโหฉุดๆซูรานลุกขึ้นเดินไปหาฮาจิแล้วตะค๊อกใส่เด็กน้อยด้วยความโมโห
แล้วถามฮาจิ"เป็นอะไรรึเปล่าเจ็บมั้ยเนี่ย ฮาจิตอบกลับ"ไม่เป็นไรหรอก"ซูรานตอบไปว่า"ไม่เจ็บได้ไง
เมื่อกี้เห็นหัวแกกระแทกแรงมากเลยน่ะนั่นเป็นห่วงน่ะรู้มั้ย ฮาจิแก้มแดง ฮาจิทำคิ้วตกเพื่อกลบความเขิน "ก็บอกว่าไม่เจ็บไงครับ!!"
ซูรานอุ้มฮาจิไปที่โตะกินข้าว คนมองกันเต็ม
แล้วก็นั่งกินข้าวกันต่อ เหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้น
หลังเลิกเรียน ซูรานก็ขอให้ฮาจิไปพักที่บ้านก่อน
ฮาจิคิดในใจ(หมอนี่คิดอะไรอยู่น่ะ อยู่ๆก็บอกให้ไปพักที่บ้านแอบมีใจให้แน่ๆ)
ซูรานจับมือฮาจิแล้ววิ่งไปที่ที่รอรถเมล์ ระหว่างที่
ซูรานโบกมือหารถเมล์อยู่ ฮาจิก็เกิดหิวข้าวอีกแล้ว
ซูรานบอกว่า ตัวเขาเองไม่เหลือเงินแล้ว ฮาจิบอกว่า เดียวเลี้ยเองจ่ะ สุดหล่อ ซูรานก็ตอบกลับว่า
(ถ้าอย่างนั้น ฉันก็ไม่เกรงใจเองหละนะ ฮิฮิ)
พอฮาจิกับซูรานเข้าในร้านอาหารฮาจิก็สดุจตา
กับอาหารหลายอย่าง หน้ากินทั้งนั้นเลย
ซูรานบอกว่า เร็วๆหน่อยน่ะก่อนที่จะมืด
ฮาจิบอกว่า จะรีบทำไมกันหละ
ซูรานตอบไปว่า ถ้ามันมืดแล้วฮาจิก็จะไม่ได้ไปบ้านของเขา ต้องรีบกลับบ้านเดี๋ยวโดนพ่อแม่ด่าเอาหรอกฮาจิตอบไปว่าไม่หรอก พ่อแม่ไม่ค่อยสนใจฉันหรอก เอาเป็นว่าช่างมันเหอะ มากินแล้วรีบไปบ้านนายกันเถอะน่ะอย่าพูดไรเยอะ พอกินเสร็จ
ซูรานกับฮาจิก็ขึ้นรถเมย์ไปบ้านของซูราน
พอมาถึงที่บ้านซูรานก็ชวนฮาจิดูหนัง หนังที่ซูรานเปิดให้ฮาจิดู เป็นหนังเกี่ยวกับการจูบ ฮาจิเห็นแล้วก็ทำตัวไม่ถูก หลังจากนั้นซูรานก็ลุกขึ้น แล้วลงนั่งตักของฮาจิ ฮาจิแก้มแดงมาก เขินสุดขิตไม่รู้ทำไงดีแล้วฮาจิกับซูรานก็มองหน้ากัน แล้วซูรานก็ก้มหน้าลงจูบฮาจิ แล้วซูรานก็ รุกใสฮาจิไปเรื่อยๆ
แต่ซูรานพูดกับฮาจิว่าทำตรงโซฟาไม่เหมาะหรอก
มันไม่ฟิน มาทำในห้องเราดีกว่าหลังจากนั้นซูรานก็อุ้มฮาจิเข้าไปในห้อง ซูรานวางฮาจิลงบนเตียง
แล้วจูบพร้อมถอดกระตุมของฮาจิไปด้วย ฮาจิ
บอกว่า เราเป็นแค่เพื่อนกันน่ะ แต่ซูรานไม่ฟัง
ซูรานเริ่มถอดเสื้อแล้วกางเกงของฮาจิ ทั้ง2ก็แก้ผ้ากันอยู่ในห้อง พอเช้ามาฮาจิก็ตื่นด้วยความตกใจ
เพราะคิดว่าพ่อแม่ของซูรานคงมาแล้ว ฮาจิรีบลุกขึ้นใส่เสื้อผ้าแต่ฮาจิก็ล้มลงบนเตียงเพราะเจ็บขา
ปวดเนื้อปวดตัวไปหมด คงเป็นเพราะเมื่อคืนแน่ๆคงทำให้ปวดแบบนี้แล้วซูรานก็ตื่นขึ้น แล้วถามว่าฮาจิจะไปไหน ฮาจิบอกว่า พ่อแม่ของนายคงจะมา
แล้วน่ะแล้วนี่มันสายแล้วจะไปรร.แล้วซูรานหัวเราะเพราะความซื่อบื้อของฮาจิ ฮ่าๆๆ วันนี้วันเสาร์
วันนี้ทำฮาจิเขินไปตั้งแต่เช้าเลยแล้วฮาจิก็บอกว่าฉันต้องกลับบ้านแล้ว แล้วซูรานก็ขอไปด้วย
ฮาจิถามแน่ใจน่ะ ซูรานพะหงกหัว ฮาจิตอบ ก็ได้ๆ
ซูรานดีใจจะได้ไปบ้านฮาจิแล้วเย้ๆๆๆ
***ดาวน์โหลด NovelToon เพื่อเพลิดเพลินไปกับประสบการณ์การอ่านที่ดียิ่งขึ้น!***
Comments