การหวนคืนของปรมาจารย์ผู้ยิ่งใหญ่ในอดีต
ตอน 5
เสียงโหวกเหวกโวยวายดังขึ้น
“พวกเจ้าได้ยินหรือไม่ว่านิกายเทียนโม่บุกไปทำลายนิกายโม่หลงจนไม่เหลือซากน่ะ”
“ใช่ ข้าก็ได้ยินมาเหมือนกัน”
“เฮ้ยๆๆจะเป็นไปได้ยังไงใครๆก็ต่างรู้ดีว่านิกายโม่หลงนั้นแข็งแกร่ง กับอิแค่นิกายที่ใกล้ล่มสลายอย่างนิกายเทียนโม่น่ะหรือจะทำอะไรเช่นนั้นได้”
“นั่นน่ะสิบางทีอาจจะเป็นฝีมือของเซียนท่านใดท่านหนึ่งก็ได้ นิกายโม่หลงอาจจะไปสร้างความขุ่นเคืองใจให้กับเซียนท่านนั้นโดนไม่รู้ตัว”
“ใช่นั่นคือเหตุผลว่าทำไมนิกายโม่หลงจึงถูกกำจัด”
“แต่จะว่าไปแล้วนิกายเทียนโม่นี่ก็หน้าด้านเสียจริง”
“ตนไม่ใช่ผู้ทำลายแท้ๆ แต่กลับอ้างว่าคือตน”
อี้หลาง/คุณชายใหญ่นิกายโม่หลง
....
อี้หลาง/คุณชายใหญ่นิกายโม่หลง
บ้านข้า...พ่อข้าน้องชายของข้า....
อี้หลางกำมือแน่นด้วยความโกรธแค้น
เขานั่งอยู่จุดที่สูงจนยากที่จะสังเกตเห็น บ่นพึมพำออกมาด้วยดวงตาแดงก่ำ
อี้หลาง/คุณชายใหญ่นิกายโม่หลง
นิกายเทียนโม่.....
อี้หลาง/คุณชายใหญ่นิกายโม่หลง
เงาของข้าเจ้าจงนำจดหมายเชิญไปที่นิกายเทียนโม่ โรงประมูลแห่งนี้ยินดีต้อนรับ
เงาข้างกายของเขาประสานมือคำนับเป็นการรับคำสั่งก่อนที่จะหายไปจากจุดนั้น
ซีหลาน
//นั่งจิบชามองเฉินฉางอานฝึกวรยุทธท่ามกลางลมอ่อนๆ
ผู้อาวุโสเหล่ย/อาวุโสใหญ่นิกายเทียนโม่
เรียนท่านเจ้านิกาย
ผู้อาวุโสเหล่ย/อาวุโสใหญ่นิกายเทียนโม่
การซ่อมแซมเสร็จเรียบร้อยแล้วขอรับ
ผู้อาวุโสเหล่ย/อาวุโสใหญ่นิกายเทียนโม่
ขอรับ
ซีหลาน
อะไรกัน..นิกายของข้ายิ่งใหญ่เพียงนี้ทว่ากลับมีศิษย์เพียงคนเดียวหรอกหรือนี่
ซีหลาน
ช่างน่าหดหู่เสียจริง
ผู้อาวุโสเหล่ย/อาวุโสใหญ่นิกายเทียนโม่
เอ่อ ฮ่าๆ
ผู้อาวุโสเหล่ย/อาวุโสใหญ่นิกายเทียนโม่
ข้าผู้เฒ่าก็พยายามรับศิษย์เพิ่มทุกปี
ผู้อาวุโสเหล่ย/อาวุโสใหญ่นิกายเทียนโม่
ทว่ากลับไม่เคยได้รับศิษย์เลยขอรับ
ผู้อาวุโสเหล่ย/อาวุโสใหญ่นิกายเทียนโม่
เฉินฉางอานเป็นศิษย์เพียงคนเดียวเพราะเขาเดินทางมาที่หุบเขาของเราและขอฝากตัวเข้าเป็นศิษย์
ซีหลาน
คนพวกนั้นไร้ค่าไม่คู่ควรให้เจ้าจดจำ
ซีหลาน
ไหนสมุนไพรที่ข้าให้เจ้าหามาให้
ผู้อาวุโสเหล่ย/อาวุโสใหญ่นิกายเทียนโม่
นี่ขอรับหญ้ามังกร
หญ้าประเภทนี้หากเป็นเมื่อหนึ่งหมื่นปีก่อนคงจะหาได้ยากเย็นนัก ทว่าปัจจุบันผู้คนกลับมองสมุนไพรไร้เทียมทานนี่เป็นเพียงหญ้าธรรมดางั้นหรือ
คิดได้ดังนั้นนางจึกโยนต้นหญ้าทั้งหมด7ต้นขึ้นไปในอากาศ พร้อมกับปล่อยเปลวเพลิงสีดำหลอมรวมเข้ากับหญ้ามังกร
เวลาผ่านไปครู่หนึ่งก็ปรากฏจุดเจ็ดจุดที่มีแสงส่องประกายออกมาเป็นแสงสีเขียวอ่อนจาง
นี่คือยาอายุวัฒนะขั้นที่สี่
ซีหลาน
เสียดายหากเป็นหนึ่งหมื่นปีก่อนคงจะได้ยาที่คุณภาพสูงกว่านี้ พลังวิญญาณของหญ้ามังกรเสื่อมลงกว่าแต่ก่อนมาก
ผู้อาวุโสเหล่ย/อาวุโสใหญ่นิกายเทียนโม่
อะเอ่อ....
ผู้อาวุโสเหล่ย/อาวุโสใหญ่นิกายเทียนโม่
ท่านเจ้านิกาย..นี่คือยาอะไรหรือขอรับ
ผู้อาวุโสเหล่ย/อาวุโสใหญ่นิกายเทียนโม่
เหตุใดกลิ่นของมันจึงหอมยิ่งนัก
ซีหลาน
มันคือยาอายุวัฒนะขั้นที่สี่
ซีหลาน
ข้าให้เจ้า//ยื่นให้
นางยื่นยาอายุวัฒนะให้ผู้อาวุโสเหล่ยหนึ่งเม็ด
ซีหลาน
เจ้าจงกินมันเข้าไปแล้วดูดซัพมันให้หมดซะ
ผู้อาวุโสเหล่ยยังยืนอ้ำอึ้ง
มันมีสิ่งนี้บนโลกด้วยหรือ?
ตั้งแต่เกิดมาเขาเคยได้ยินเพียงยาอายุวัฒนะขั้นสองนี่
ทว่ายานั่นกลับเป็นเพียงแค่ตำนาน
ขั้นหนึ่งยังแทบหาไม่ได้ในโลกใบนี้
ผู้อาวุโสเหล่ย/อาวุโสใหญ่นิกายเทียนโม่
ยาอายุวัฒนะขั้นสี่?
บรรพบุรุษของตนผู้นี้ช่างเปิดหูเปิดตาเขามากจริงๆ
ซีหลาน
//มองผู้อาวุโสเหล่ยอย่างเงียบๆ
จากนั้นนางก็ละสายตาจากเขาและหันไปมองเด็กน้อยที่กำลังฝึกวิชาอยู่
เฉินฉางอาน
ขอรับท่านอาจารย์//วิ่งมา
ซีหลาน
เจ้ารับนี่ไปกินและดูดซัพมันซะ
ซีหลาน
ฝากประโยคนี้ของข้าให้ผู้อาวุโสเหล่ยด้วย ตอนนี้เขากำลังทบทวนอะไรบางอย่างอยู่ ข้าจะไปเดินเล่นเสียหน่อย
เฉินฉางอาน
ขอรับท่านอาจารย์!
Comments