การหวนคืนของปรมาจารย์ผู้ยิ่งใหญ่ในอดีต
ตอน 4
เสียงแหวกอากาศเกิดขึ้นอีกครั้ง
เฉินฉางอาน
ท่านอาจารย์!!!//วิ่งเข้าไปกอด
นางมองเด็กน้อยที่โผเข้ากอดตนอย่างใคร่จะรู้
เหตุใดในใจกลับรู้สึกคุ้นเคยกับเด็กคนนี้
หรือเด็กน้อยคนนี้จะเป็นคนรู้จักของนางในอดีต เพียงแต่การที่นางจากไปนับหมื่นปีมันช่างเป็นเวลาที่ยาวนาน
คนที่รู้จักบัดนี้คงตายจากไปและได้กลายเป็นตัวตนใหม่กันหมดแล้ว
ซีหลาน
//ลูบหัวเฉินฉางอานเบาๆ
ผู้อาวุโสเหล่ย/อาวุโสใหญ่นิกายเทียนโม่
เอ่อ...
ผู้อาวุโสเหล่ย/อาวุโสใหญ่นิกายเทียนโม่
ท่านบรรพบุรุษ
ซีหลาน
เรียกข้าว่าท่านเจ้านิกาย
ซีหลาน
ต่อจากนี้ข้าจะทำให้นิกายของเราทะยานขึ้นสู่อันดับหนึ่งเหมือนครั้งอดีต
ผู้อาวุโสเหล่ย/อาวุโสใหญ่นิกายเทียนโม่
ขอรับท่านเจ้านิกาย
ซีหลาน
ท่านผู้อาวุโสจากนี้ท่านคือผู้อาวุโสใหญ่
ซีหลาน
ขอบคุณที่ไม่ละทิ้งนิกายของข้า
ผู้อาวุโสเหล่ย/อาวุโสใหญ่นิกายเทียนโม่
ไม่เป็นไรเลยขอรับ
ผู้อาวุโสเหล่ย/อาวุโสใหญ่นิกายเทียนโม่
มันคือหน้าที่ของข้า
ผู้อาวุโสเหล่ย/อาวุโสใหญ่นิกายเทียนโม่
และนิกายเทียนโม่ก็เปรียบเสมือนบ้านของข้า
ผู้อาวุโสเหล่ย/อาวุโสใหญ่นิกายเทียนโม่
ข้าจะรักษาบ้านหลังนี้เท่าชีวิตของข้า
ซีหลานมองชายวัยกลางคนตรงหน้าด้วยสายตาที่ลึกซึ้ง
นิสัยของเขาราวกับพี่ชายของตนในอดีต
ซีหลาน
ความจงรักภักดีนี้โปรดผู้อาวุโสใหญ่รักษามันไว้ตลอดไป
ซีหลาน
ตัวข้าไม่ต้องการผู้แข็งแกร่ง
ซีหลาน
ทว่าข้านั้นต้องการผู้ที่มีความจงรักภักดีเช่นท่าน
ผู้อาวุโสเหล่ย/อาวุโสใหญ่นิกายเทียนโม่
ขอรับ
ผู้อาวุโสเหล่ย/อาวุโสใหญ่นิกายเทียนโม่
ข้าผู้เฒ่าจะจงรักภักดีต่อท่านและหุบเขาเทียนโม่จนกว่าชีวิตของข้าผู้เฒ่าจะดับสูญ
ซีหลาน
ดีมาก...//มองเฉินฉางอาน
เฉินฉางอาน
//เงยหน้ามองซีหลาน
ใบหน้าแดงก่ำเด็กน้อยเงยหน้าขึ้นมองผู้เป็นอาจารย์ด้วยดวงตากลมโต เด็กน้อยไม่ยอมผละกอดนั้นออกจากขาของอาจารย์เลยแม้แต่น้อย
เฉินฉางอาน
ตัวศิษย์นั้นไม่ว่าอาจารย์จะอยู่ที่ไหนและพบเจอเรื่องเลวร้ายอะไรศิษย์พร้อมจะติดตามท่านจนกว่าวิญญาณของศิษย์จะดับสูญ
ซีหลาน
ไม่ใช่ว่าเจ้าควรบอกว่าจะจงรักภัคดีต่อนิกายด้วยหรอกหรือ?
ซีหลาน
แล้วเหตุใดเจ้าต้องให้คำสัตย์เป็นวิญญาณแทนที่จะเป็นชีวิตเล่า
เฉินฉางอาน
หากวิญญาณของศิษย์ไม่ดับสูญต่อให้ศิษย์เกิดอีกกี่ชาติคนที่ศิษย์จะจงรักภักดีเพียงคนเดียวมีเพียงท่าน หากท่านอยู่ที่นิกายเทียนโม่ ศิษย์ก็จะปกป้องนิกายเทียนโม่ด้วยชีวิต หากท่านอยู่ในท้องทะเลศิษย์ผู้นี้ก็จะมอบทั้งชีวิตเพื่อปกป้องผืนทะเลอันกว้างใหญ่นั้นไว้เอง
เฉินฉางอาน
ท่านอาจารย์...มีเพียงท่านท่านเท่านั้น
ซีหลานสงสัยเหลือเกินว่าเขาคือคนรู้จักของนางคนไหน
ทว่านางก็สลัดคำถามในหัวมากมายออกไปและไม่คิดถึงมันอีก
เพียงแต่มองไปที่เด็กน้อยด้วยความเอ็นดู
ซีหลาน
ต่อจากนี้เจ้าเป็นศิษย์อันดับหนึ่งของข้า
เฉินฉางอาน
ขอรับท่านอาจารย์!
ซีหลาน
พวกเจ้าจงไปนำทรัพย์สินของนิกายล้างแห่งนี้มาที่นิกายของเราให้หมด
ผู้อาวุโสเหล่ย/อาวุโสใหญ่นิกายเทียนโม่
อะเอ่อ...
ผู้อาวุโสเหล่ย/อาวุโสใหญ่นิกายเทียนโม่
ท่านเจ้านิกาย
ผู้อาวุโสเหล่ย/อาวุโสใหญ่นิกายเทียนโม่
ของมากมายถึงเพียงนี้พวกเราจะขนมันกลับได้หมดเช่นไรขอรับ
ซีหลาน
จงนำของมีค่าทั้งหมดเข้าไปในแหวนวงนี้
ผู้อาวุโสเหล่ยรับแหวนมาด้วยมือที่สั่นเทา
เขาตื่นเต้นมากทั้งชีวิตพึ่งได้พบเจอของมีค่าถึงเพียงนี้
เขาจะรักษาแหวนวงนี้ด้วยชีวิต!
เฉินฉางอาน
//มองผู้อาวุโสเหล่ยพลางขำออกมานิดหน่อย
ผู้อาวุโสเหล่ย/อาวุโสใหญ่นิกายเทียนโม่
เจ้าเด็กบ้า!
ผู้อาวุโสเหล่ย/อาวุโสใหญ่นิกายเทียนโม่
กล้าหัวเราะเยาะข้าหรือ?
เฉินฉางอาน
ทำไมข้าจะหัวเราะเยาะท่านไม่ได้เล่า
ผู้อาวุโสเหล่ย/อาวุโสใหญ่นิกายเทียนโม่
หนอยเจ้าเด็กตัวเหม็น!!!
Comments