การหวนคืนของปรมาจารย์ผู้ยิ่งใหญ่ในอดีต
ตอน 3
เสียงแหวกอากาศส่งมาจากฟากฟ้า
ไม่นานนักร่างของคนทั้งสองที่หมดสตินั้นก็ได้ถูกโยนลงมาบนพื้น
เสียงดังสนั่นไปทั้งลานกว้างของนิกายตำหนักใหญ่โดนถล่มลงมาอย่างหมดสภาพ
เสียงที่สองดังขึ้นตำหนักข้างเคียงโดนคลื่นพลังมหึมาซัดเข้าอย่างจัง
ศิษย์น้อยใหญ่ที่อยู่ภายในบริเวณนั้นเหลือเพียงร่างที่ไร้วิญญาน
การปรากฏตัวของใครบางคนเพียงไม่กี่วินาทีได้พรากชีวิตของผู้คนนับร้อยอย่างน่าหวาดหวั่น
ซีหลาน
ข้าเจ้านิกายเทียนโม่ต้องการพบกับเจ้านิกายโม่หลง!!!
คลื่นเสียงก้องกังวานสนั่นฟ้าดิน
เสียงไพรเราะของสตรีสร้างแรงกดดันราว100ลี้
“มันผู้ใดบังอาจมาก่อความวุ้นวายภายในนิกายของข้า!!”
ปรากฏบุรุษวัยกลางคนลอยอยู่บนอากาศพร้อมกับชายชราราวสี่คน
อี้เกา /เจ้านิกายโม่หลง
เจ้าเป็นใคร!
เขามองไปในทิศทางของซีหลานพลาวเอ่ยถามอย่างเดือดดาล
ทว่าเมื่อได้ยลโฉมของสตรีผู้งดงามหาใดเปรียบใบหน้าของเขากลับเต็มไปด้วยรอยยิ้ม
อี้เกา /เจ้านิกายโม่หลง
แม่นางเจ้ามาก่อความวุ่นวายที่นี่เพราะเหตุใด
อี้เกา /เจ้านิกายโม่หลง
สาวน้อยเช่นเจ้าจะสามารถรับผลที่ตามมาได้หรือไม่?
อี้เกา /เจ้านิกายโม่หลง
ไม่ดีกว่าหรือถ้าเจ้ายอมมาเป็นสนมของข้า
เสียงเยือกเย็นแฝงไปด้วยความรังเกียจผู้คนที่ได้ยินต่างสั่นสะท้านอยู่ในใจ
เหตุใดจึงน่ากลัวถึงเพียงนี้
ซีหลาน
ข้าฆ่าลูกชายของเจ้ารวมถึงผู้อาวุโสของเจ้า
ซีหลาน
เช่นนี้แล้วเจ้ายังจะรับข้าเป็นสนมงั้นหรือ?
คิ้วอี้เกากระตุกเล็กน้อย เขามองไปยังร่างที่ไร้วิญญาณของลูกชายกำมือแน่นด้วยความโกรธเคือง ทว่าเขากลับตอบคำถามซีหลานอย่างสบายๆ
อี้เกา /เจ้านิกายโม่หลง
แม่นาง...
อี้เกา /เจ้านิกายโม่หลง
หากเจ้ามาเป็นเมียข้าเราจะทำบุตรอีกกี่คนก็ไ....
ยังไม่ทันที่เจ้านิกายโม่หลงจะพูดเสร็จร่างกายของเขาก็สลายหายไปราวกับฝุ่นละออง
ซีหลานเพียงดีดนิ้วร่างกายของชายวัยกลางคนก็หายไปราวกับไม่เคยอยู่จุดนั้นมาก่อน
ผู้อาวุโสรวมถึงเหล่าลูกศิษย์น้อยใหญ่ต่างมองซีหลานราวกับปีศาจ
เสียงแหวกอากาศส่งมาจากทิศทางตรงกันข้ามกับนาง
ปรากฏชายชราเครายาวคนหนึ่งด้วยใบหน้าที่เคืองโกรธ เขาก็ได้แต่เกิดความสงสัยว่ามันเกิดอะไรขึ้น มันคืออะไรกันแน่ คนที่เข้ามาสร้างความวุ่นวายเป็นใครกัน
บรรพบุรุษนิกายโม่หลง
ใคร! ใครมันบังอาจมาสร้างความวุ่นวายภายในนิกายของข้า!!
บรรพบุรุษนิกายโม่หลง
ใครมันฆ่าผู้นำนิกายของข้า!!
เมื่อผู้คนเห็นดังนั้นจึงเอ่ยขึ้นพร้อมกัน
ชายชรามองไปที่ซีหลานอย่างสงสัย
เห็นได้ชัดว่าแม่นางผู้นี้อยู่เพียงขั้นกลั่นลมปราณ เหตุใดจึงฆ่าเจ้านิกายโม่หลงที่อยู่ขั้นวิญญาณได้กัน
ซึ่ง ขั้นวิญญาณอยู่สูงกว่าขั้นกลั่นลมปราณถึงสามเท่าและอี้เกาก็อยู่บนจุดสูงสุดของขั้นวิญญาณ
บรรพบุรุษนิกายโม่หลง
จะเป็นไปได้อย่างไร
บรรพบุรุษนิกายโม่หลง
เจ้ามีพลังแค่ไหนกันแน่?
เขาขมวดมุ่นคิ้วอย่างโง่เขลาเห็นได้ว่าขั้นกลั่นลมปราณไม่สามารถเหาะเหินเดินอากาศได้ แต่สตรีนางนี้กลับทำได้อย่างสบายๆ
ซีหลาน
ข้ามาจากนิกายเทียนโม่เจ้าคิดว่าข้าแข็งแกร่งแค่ไหน
แต่ถึงอย่างไรนางก็เป็นเพียงสตรีตัวเล็กๆที่มาจากนิกายที่โดดเดี่ยว
จะมาแข็งแกร่งสู้เขาได้อย่างไร เขาเป็นถึงผู้ฝึกตนขั้นหวนคืนวิญญาณเชียว
บรรพบุรุษนิกายโม่หลง
นิกายอ่อนแอย่อมมีเพียงผู้อ่อนแอเท่านั้นแหละ
บรรพบุรุษนิกายโม่หลง
นิกายของเจ้าจะล่มสลายเมื่อไหร่ก็ยังไม่รู้แน่ชัด ทว่าวันนี้เจ้ากลับกล้ามายั่วยุข้า
บรรพบุรุษนิกายโม่หลง
จงรับผลที่ตามมาเสียเถอะ!!
พูดจบชายชราก็เรียกวิชากระบี่ขนาดใหญ่ออกมา
ความยาวของกระบี่มีประมาณหกเมตร ความกว้างสองเมตร
ครั้นกระบี่กำลังจะตกลงมาบนร่างกายของนางก็ถูกนางหยุดไว้ด้วยสองนิ้ว
เพียงออกแรงผลักเล็กน้อยร่างกายของชายชราก็กระเด็นไปอัดกับกำแพงจนทะลุ
ดวงตาเย็นชาจ้องมองชายวัยกลางคนอย่างเฉยเมยราวกับว่านั่นไม่ใช่สิ่งมีชีวิต
ไม่นานเพียงการสบัดมือแค่ครั้งเดียวสิ่งมีชีวิตทั้งหมดที่นี่ก็ได้สลายหายไปกลายเป็นผงขนาดเล็ก
รวมถึงบรรพบุรุษของนิกายโม่หลงด้วยเช่นกัน
Comments