คนตัวเล็กข้างๆ ผมหันหน้าไปยังคนที่นั่งอยู่โต๊ะถัดไปต่อจากผม "นายชื่ออะไรหรอ" ไทป์ถามเขาด้วยแววตาที่ใสซื่อ
ราวกันเด็กอนุบาลเห็นของเล่น "ชื่อไลน์" เขาพูดจบก็หันหน้าไปทาง หน้าต่างเพื่อเพื่อรับลม เขาหยิบปากกาขึ้นมาร่างภาพที่กำลังวาดอยู่
"วาดรูปอะไรงั้นหรอ" ไทป์ยังคงถามเขาด้วยสายตาใสซื่อเช่นเคย ไลน์ที่ได้ยินไทป์ถามเขาแบบนั้น
แต่ก็ไม่ได้ตอบอะไรไทป์กลับไป ผมพูดตอบแทนไลน์ ที่กำลังนั่งเงียบและวาดอย่างตั้งใจ "ก็แค่รูปทั่วไปน่ะ"
ผมตอบไทป์ไปอย่างนั้นทั้งที่ความมันคงจริงเเล้วมันไม่ใช่หรอก จากนั้นคนตัว
เล็กเงียบไปสักพัก
ก่อนจะร้องอ๋ออย่างใสซื่อแบบไม่ติดใจสงสัยอะไร "เราปวดท้องอ่ะ ไปเจ้าห้องน้ำก่อนนะ" ไทป์กล่าวก่อนจะลุกเดินออกจากโต๊ะ
เเละเดินออกจากห้องเรียนไปยังห้องน้ำ พอเห็นว่าคนตัวเล็กเดินไปได้ไกลแล้ว ผมจึงหันไปกระซิบกับคนที่นั่งอยู่ที่โต๊ะข้างหลังผม
....................................
"ไปกินข้าวกันเถอะ" ไทป์มาชวนผมเเละไลน์ไปกินข้าว ผมกับไลน์ส่ายหน้าพร้อมกัน
"อ่า...งั้นเราไปคนเดียวก็ได้" คนตัวเล็กข้างหน้าผมพูดจบก็ทำหน้าจ๋อยๆ เดินออกจากห้องเรียนไป
"นายท่าน!!" หลังจากคนตัวเล็กเดินออกจากห้องเรียนไปได้ไม่นาน ก็มีชายหนุ่มอายุราวๆ พวกเรา
มายืนอยู่หน้าผม ก่อนจะเรียกผมว่านายท่าน อย่างร่าเริง
ผมและไลน์มองหน้ากันก่อนจะหันหน้าไปทางชายฟนุ่มคนนั้นอีกครั้ง และพูดพร้อมกัน "คนไหน" พูดจบหนุ่มคนนั้นก็หันมายิ้มให้เราและพูดขึ้น
"เหนือเมฆครับ" ชายหนุ่มพูดอย่าง
นอบน้อมเเละก้มหัวให้ผม ไลน์จึงหันหน้ามาทางผม เหมือนเป็นการถามทางสายตาว่าผมรู้จักคน คนนี้มั้ย
ผมจึงส่ายหน้าตอบเขา และหันไปพูดกับชายหนุ่มตรงหน้าด้วยสายตาและน้ำเสียงที่เรียบเฉย "คุณเป็นใคร รู้ชื่อผมได้ไง"
ชายหนุ่มจึงตอบกลับผมอย่าง
นอบน้อมเเละใจเย็น "ผมชื่อปอ (ปอฉางเย่) เป็นคนรับใช้ส่วนตัวและมาเพื่อรับใช้นายท่าน"
ใช่ ที่จริงผมยังคงจำได้ ว่าเขาคือคนรับใช้ส่วนตัวในชาติที่แล้วของผม
ในเมื่อเรื่องมันมาถึงขนาดนี้แล้ว ปอทำให้ความลับเรื่องมาเกอดใหม่ของผมเเตก
มันก็คงจะต้องลงโทษกันสักหน่อย
พูดจบผมก็ตบหัวปอเต็มเเรง(ของที่มนุษย์ใช้กัน) "ปอฉางเย่!! เจ้าทำความลับข้าแตก!"
พูดกับปอจบผมก็หันกลับไปจะบอกเรื่องความลับนี้ให้ไลน์รู้ "ไลน์ คือเรื่องทั้งหมดมันเป็นแบบนี้..."
***ดาวน์โหลด NovelToon เพื่อเพลิดเพลินไปกับประสบการณ์การอ่านที่ดียิ่งขึ้น!***
อัพเดทถึงตอนที่ 3
กกาวน์โหลดทันที
ชอบผลงานนี้ไหม? ดาวน์โหลดแอพ บันทึกการอ่านของคุณจะไม่สูญหาย
Comments