กลับบ้าน

เช้าวันต่อมาคุณหมอก็อนุญาตให้หญิงสาวกลับไปพักฟื้นบ้านได้ เพราะอาการไม่มีอะไรน่าเป็นห่วงแล้ว มีเพียงความทรงจำที่หายไปที่ก็ต้องค่อยๆ ฟื้นฟูความทรงจำให้กับหญิงสาวเท่านั้น

"เธอขาา ก่อนกลับบ้านเราแวะกินข้าวก่อนไหมครับ" ชายหนุ่มพูดกับหญิงสาวข้างกายด้วยน้ำเสียงนุ่มนวล

หญิงสาวมองใบหน้าของชายหนุ่มแล้วก็อดมองบนไม่ได้ "นี้คุณฉันรู้นะว่าคุณเป็นผัว!!! เฮ้ย!!!สามีฉัน แต่คุณเขาใจไหมฉันจำอะไรไม่ได้เกี่ยวกับคุณและเรื่องของเรา คุณช่วยเปลี่ยนสรรพนามเรียกฉันหน่อยได้ไหม เรียกเธอคงเธอขา บอกตามตรงขนลุก!!!"

"แต่เมื่อก่อนเรา ก็..." ชายหนุ่มยังพูดไม่ทันจบ หญิงสาวก็รีบพูดแทรกทันที

"ก็นั้นมันก็ที่ความทรงจำฉันจะหายไปไง ตอนนี้ฉันก็มองคุณไม่ต่างจากคนแปลกหน้าหรอกนะ"

ชายหนุ่มถอนหายใจแล้วจึงพูดว่า "แล้วแพรไหมอยากให้พี่เรียกว่าอะไรล่ะ"

"เรียกอะไรก็ได้" หญิงสาวตอบ

"ที่รัก"

"ไม่ได้!!!" หญิงสาวรีบปฏิเสธทันที

"ไหนว่าเรียกอะไรก็ได้ไง"

"เอาคำอื่น ที่รักมันเลี้ยนไป!!!"

"เมียจ๋า"

"อยากตายหรอ!!!"

"แล้วจะให้พี่เรียกว่าอะไรล่ะ" ชายหนุ่มพูดขึ้นด้วยใบหน้าหงอยๆ

"ก็อะไรก็ได้ไงคะ!!!" หญิงสาวตอบ

"อีหนู"

"ขาเสี่ยยย บ้าหรอ!!! ฉันไม่ใช่อีหนูนะ"

"555 นึกว่าจะชอบ" ชายหนุ่มพูดไปหัวเราะไป

"งั้นคุณเรียกฉันว่า แพรหรือไหม หรือจะเรียกแพรไหมก็ได้"

"โอเคครับแพร แพรเองจะเรียกพี่ว่า สามี ผัวขา ที่รัก อะไรก็ได้ยกเว้นคุณมันดูห่างเหินเกินไป"

"อะไรก็ได้หรอ" หญิงสาวมองชายหนุ่มด้วยแววตาที่ซ้อนความสนุกไว้ไม่มิด

"ครับ" ชายหนุ่มรู้สึกขนลุกแปลกๆ

"ไอ้แก่!!!" หญิงสาวพูดขึ้นมาทันที

"เอ่อ...คงไม่ใช่เรียกพี่ใช่ไหมครับ"

"อ้าวไหนว่าเรียกอะไรก็ได้ไงคะ"

"แต่พี่ก็แก่กว่าแพรแค่ 1 ปีเองนะครับ" ชายหนุ่มพูดเสียงเบาด้วยความน้อยใจเมีย

"5555 หน้าจ๋อยเลย ฉันจะไปใจร้ายเรียกสามีแบบนั้นล่ะ ณัฐ!!!" หญิงสาวพูดไปหัวเราะไป

"ครับ แต่พี่อยากให้แพรแทนตัวเองว่า หนูหรือว่าแพรก็ได้ แทนตัวเองว่าฉันมันห่างเหินเกินไป"

"จะพยายามก็แล้วกัน" หญิงสาวตอบ

"ดีมากครับ"

"ณัฐ เราสองคนคบกันได้อย่างไงหรอ??"

"อ๋อ ตอนนั้นพี่กับแพรบังเอิร์นไปเที่ยวที่เดียวกัน ตอนนั้นพี่กับแพรไปเทียวบนดอย แต่มัวแต่ถ่ายรูปเราก็เลยตกรถที่จะลงไปด้านล่าง พวกเราเลยต้องไปขอพักกับชาวบ้าน แล้วเราก็เลยเป็นเพื่อนกัน เที่ยวด้วยกันจนถึงวันที่เราต้องแยกย้ายกันกลับบ้าน"

"แล้วคบกันตอนไหนหรอ??"

"ก็หลังจากนั้น พวกเราก็นัดกันไปเที่ยวอีกหลายที่ จนวันหนึ่งที่พี่แน่ใจว่าพี่คิดกับแพรเกินคำว่าเพื่อน พี่ก็เลยสารภาพรักกับแพร"

"เราเลยคบกันหรอ???"

"ป่าวแพรบอกพี่ว่าไม่อยากเอาเพื่อนเป็นแฟน พี่ก็เลยนกเลย555"

"แล้วณัฐทำอย่างไงต่อล่ะ"

"พี่ก็เสียผู้เสียคนไปพักหนึ่งเลยล่ะ แต่พี่ก็อยากจะลองดูอีกครั้งถ้าแพรยังปฏิเสธเหมือนเดิมพี่ก็คงต้องตัดใจจากแพรจริง"

"ครั้งนี้ฉัน...เอ่อ แพรตกลงหรอ"

"ป่าวครั้งนี้แพรก็ตอบเหมือนเดิม"

"อ่าว!!! แล้วอะไรทำให้เราคบกันได้ล่ะ"

"ก็วันเกิดของลูกไก่เพื่อนแพรไง วันนั้นแพรเมามากเลย"

"อย่าบอกนะว่าฉันปล้ำคุณอ่าาา!!!"

"บ้าหรอ!!! วันนั้นแพรโทรมาหาพี่แล้วก็ด่าพี่ชุดใหญ่ไฟกระพริบเลย ว่าทำไมพี่ไม่ชวนไปเที่ยว ไม่โทรหา ไม่จีบแพรต่อ ตอนนั้นพี่งงมากเลยว่าแพรจะด่าพี่ทำไมในเมื่อแพรไม่ต้องการพี่แล้ว"

"แล้วไงต่อ??" หญิงสาวถามออกมาอย่างสนใจ

"แพรบอกพี่ว่าไม่อนุญาตให้พี่ไปจีบคนอื่นเด็ดขาด เพราะถ้าแพรรู้พี่ตายแน่!!! พี่เลยถามแพรไปว่า ถ้าไม่ให้พี่จีบคนอื่นแล้วแพรจะยอมเป็นแฟนกับพี่ไหม รู้ไหมแพรตอบพี่ว่าไง" ชายหนุ่มหันไปถามหญิงสาวที่นั่งข้างๆตนเองบนรถ

"......" หญิงสาวส่ายหัวไปมา

"แพรบอกพี่ว่า ถ้าคบกับแพรแล้วถ้าพี่มีคนอื่น แพรจะไม่มีวันเลิกกับพี่ง่ายๆ เพราะถ้าพี่มีคนอื่น ลูกต้องกำพร้าพ่อ แม่"

"เพราะแพรฆ่าณัฐ!!! ส่วนแพรติดคุกใช่ไหม??" หญิงสาวถามชายหนุ่มทันที

"ใช่!!! แต่พี่ก็บอกกับแพรว่า พี่ไม่มีทางทำให้ลูกกำพร้าพ่อกับแม่แน่นอน แต่ถ้าลูกจะกำพร้า ต้องเป็นเพราะพี่ตายจากสาเหตุอื่น"

"เราเลยได้คบกันหรอ"

"ใช่ แต่ระหว่างที่เราคบกันก็มีทะเราะกันบ้างเป็นปกติของคู่รัก หลังจากที่เราคบกันแล้วเกือบๆ 2 ปี เราก็ตกลงแต่งงานกัน" ชายหนุ่มหันไปยิ้มให้กับหญิงสาว

"เสียดายที่ฉัน เอ่อ!! แพรจำอะไรไม่ได้เลย" หญิงสาวพูดออกมาด้วยความรู้สึกผิด

"เรื่องความทรงจำของแพรถ้าจำไม่ได้ก็ไม่เป็นไร เดี๋ยวพี่จะฟื้นความทรงจำของแพรให้กลับมาให้ได้"

"แล้วถ้ามันไม่กลับมาล่ะ??"

"ไม่กลับมาก็ไม่เป็นไร พี่จะจีบแพรใหม่ พี่จะทำให้แพรรักพี่อีกครั้ง" ชายหนุ่มยิ้มออกมาจนยาหยี

"อืม จีบแพรให้ติดล่ะ อ้อ!!!ถึงจะเป็นสามีแพร แต่เรื่องบนเตียงต้องงดอย่างไม่มีกำหนดตราบใดที่แพรจำไม่ได้หรือณัฐยังจีบแพรไม่ติด ก็ไม่ต้องหวังจะได้ทำ!!!"

"......" ชายหนุ่มมองหญิงสาวด้วยใบหน้าหงอยๆ จะไม่ให้หงอยได้ไงล่ะ ก็เขาคิดว่าจะฟื้นฟูความทรงจำด้วยบทรักที่เร้าร้อนที่เคยทำกันอยู่ทุกคืน

"ณัฐ!!! ไม่ต้องทำหน้าหงอยเหมือนหมาที่เจ้าของทิ้งอย่างงั้นสิ"

"......." ก็เจ้าของทิ้งจริงๆนิ 'ชายหนุ่มคิด'

"ถ้าณัฐมีความต้องการ ณัฐก็ต้องช่วยตัวเองนะ หรือว่าถ้าณัฐกลัวเมื้อยมือ เดี๋ยวฉันจะซื้อจิมกระป๋องให้ก็ได้นะ"

"......" จิบกระป๋องมันจะเหมือนของจริงได้ไง 'ชายหนุ่มคิด'

"ณัฐ กำลังด่าแพรในใจอยู่ใช่ไหม!!!"

"ป่าว ใครจะกล้าด่าเมียตัวเองล่ะ" ชายหนุ่มตอบ

"อืม ณัฐแวะร้านก๋วยเตี๋ยวหลังมอให้หน่อยสิ อยากกินก๋วยเตี๋ยว"

"ครับ"

จากนั้นชายหนุ่มก็ขับรถมาจอดที่ร้านก๋วยเตี๋ยวหลังมอตามที่ภรรยาของตนเองบอกว่าอยากกิน

@ ร้านก๋วยเตี๋ยวหลังมอ

"รับอะไรดีครับ" พนักงานเดินมาจดออเดอร์

"เอาหมีเหลืองต้มย้ำ พิเศษลูกชิ้นหมู 1 ค่ะ" หญิงสาวสั่งพนักงาน

"ครับ แล้วคุณลูกค้าผู้ชายรับอะไรดีครับ"

"ผมเอาเหมือนภรรยาเลยครับ"

"ทวนออเดอร์นะครับ หมีเหลืองต้มย้ำ พิเศษลูกชิ้นหมู 2 ที่นะครับ"

"ครับ/ค่ะ" ทั้งคู่ตอบพร้อมกัน

"รออาหารสักครู่นะครับ" พนักงานเดินออกไปเตรียมอาหาร หลังจากเตรียมอาหารเสร็จก็นำอาหารมาเสริฟให้กับทั้งคู่

"โอ้โห!!! หอมมาก" หญิงสาวพูดไปยิ้มไป

"กินเยอะๆนะแพร จะได้หายไวๆ"

"เอ้อ ณัฐทำงานอะไรหรอ??" หญิงสาวถามชายหนุ่มที่นั่งตรงข้ามกัน

"พี่เป็นอาจารย์สอนนักศึกษาที่มหาลัยคณะเศรษศาตร์"

"ว้าว เก่งนะเนี้ย" หญิสาวเอ่ยชมชายหนุ่ม

"กินเยอะๆ นะ อ่ะพี่ให้" ชายหนุ่มคีบลูกชิ้นให้กับหญิงสาวตรงหน้า

"ขอบคุณค่ะ"

หลังจากทานอาหารเสร็จทั้งคู่ก็เดินทางกลับบ้านทันที

@ บ้านของแพรไหมและอาจารย์ณัฐ

บ้านที่เป็นเรือนหอของทั้งคู่เป็นบ้านขนาดกลางสไตล์โมเดิลลอฟท์ 2 ชั้น รอบบ้านปลูกต้นไม้.....

"โอ้โห!!! นี้บ้านเราหรอณัฐ!!!" หญิงสาวเอ่ยถามชายหนุ่ม

"ใช่ นี้คือบ้านเรา" ชายหนุ่มตอบภรรยาสาวด้วยรอยยิ้ม

"เราเข้าบ้านกันเถอะ" หญิงสาวชวนชายหนุ่มเข้าบ้าน ทั้งคู่เดินเข้ามาด้านในบ้าน

"สวยจังเลยณัฐ" หญิงสาวพูดออกมาด้วยรอยยิ้ม

"บ้านนี้เป็นบ้านที่เราสองคนช่วยกันออกแบบเลยนะ บ้านหลังนี้ถึงถูกใจพวกเรา"

"หรอ เอ้อ!!! ณัฐแล้วห้องแพรอยู่ไหนหรอ???"

"ห้องเราอยู่ชั้น 2 ครับ มาเดี๋ยวพี่พาไปดู" ชายหนุ่มพูดไปด้วยก็จูงมือของภรรยาสาวไปด้วย

"ณัฐ!!! ห้องแพร!!! ไม่ใช่ห้องเรา!!!" หญิงสาวแย้งขึ้นมาทันที

"เราเป็นสามี ภรรยากันก็นอนห้องเดียวกันถูกแล้วนิครับ"

"แต่ตอนนี้แพรจำไม่ได้!!! เพราะฉะนั้นเราต้องแยกห้องกัน!!!"

ชายหนุ่มถอนหายใจแล้วจึงพูดขึ้น "โอเคครับ แพรนอนห้องนอนใหญ่ของพวกเราแล้วกัน เดี๋ยวพี่นอนห้องรับแขกข้างๆ"

"ขอบคุณค่ะ"

"ถึงแล้วห้องนี้คือห้องของเรา" ชายหนุ่มพาหญิงสาวมาส่งที่หน้าห้อง

"โอเค ณัฐไปพักผ่อนเถอะเหนื่อยมาทั้งวันแล้ว"

"แพรก็เข้าไปพักผ่อนเถอะ เดี๋ยวพี่ไปจีดห้องนอนก่อน" ชายหนุ่มพูดเสร็จหญิงสาวก็เข้าไปในห้องนอนทันที

...ALin...

***ดาวน์โหลด NovelToon เพื่อเพลิดเพลินไปกับประสบการณ์การอ่านที่ดียิ่งขึ้น!***