你是谁啊?? คุณเป็นใคร??

เช้าวันที่อากาศสดใส ผูกนกบินออกไปหาอาหารมนุษย์เงินเดือนนออกเดินทางไปทำงาน.....

ณ. โรงพยาบาลแห่งหนึ่ง ห้องพักผู้ป่วย VVIP มีหญิงสาวคนหนึ่งนอนหลับอยู่ที่เตียงของทางโรงพยาบาล โดยมีชายหนุ่มรูปรางหน้าตาดีนั่งเฝ้าอยู่ไม่ห่าง ไม่นานหญิงสาวก็เริ่มรู้สึกตัว

.......

"อื่มมม หิวน้ำจัง" หญิงสาวพูดออกมาด้วยน้ำเสียงแผ่วเบา

"เธอขาาา ฟื้นแล้วหรอ" ชายหนุ่มหยิบน้ำให้หญิงสาวดื่ม

"คุณเป็นใคร??? เข้ามาในห้องฉันได้ไง!!!" หญิงสาวพูดออกมาด้วยใบหน้าโกรธๆ

"นี้คุณจำสามีของตัวเองไม่ได้หรอ???"

"สามี!!! คุณจะบ้าหรอ ฉันไม่เคยมีแฟนนะ!!!" หญิงสาวพูดออกมาโดยความโมโห

"ไม่เอาหน่า เธอขาา จะแกล้ง พี่เล่นใช่ไหมครับ" ชายหนุ่มพูดออกมาด้วยสีหน้ากังวลใจ

"เธอขาา อะไร ขนลุก ที่ฉันเป็นอะไรถึงมานอนโรงพยาบาลเนี้ย"

"แพรไหม นี้แพรไหมจำพี่ไม่ได้หรอครับ"

"........" หญิงสาวไปตอบได้แค่มองชายหนุ่มด้วยความเฉยชา

"เดี๋ยวแพรไหมรอพี่อยู่นี้ก่อนนะ พี่จะไปตามหมอมาตรวจหน่อย" ชายหนุ่มเดินออกไปตามหมอ

10 นาทีต่อมา คุณหมอก็เดินเข้ามาในห้องพร้อมกับชายหนุ่ม

"สวัสดีค่ะ เป็นอย่างไรบ้างคะ" คุณหมอสาวพูดขึ้นด้วยใบหน้ายิ้มแย้ม

"เจ็บหัวนิดหน่อยค่ะ"

"คุณหมอครับภรรยาผมเธอจำผมไม่ได้เลยครับ" ชายหนุ่มบอกคุณหมอสาว

"อืม คนไข้ตอนนี้อายุเท่าไรแล้วคะ"

"ปีนี้ฉันอายุ 23 จะ 24 ปีแล้วค่ะ คุณหมอ" หยิงสาวตอบด้วยใบหน้ายิ้มแย้ม

"แต่ปีนี้เธอขาา อายุ 26 ปีแล้วนะครับ" ชายหนุ่มตอบด้วยใบหน้าเข้งเคลียด

"....."

"หมอคิดว่าภรรยาของคุณความทรงจำเสื่อมค่ะ เนื่องจากสมองได้รับการกระทบกระเทือนจากการตกบันได"

"แล้วภรรยาผมความทรงจำจะกลับมาเมื่อไหร่ครับ"

"หมอตอบไม่ได้ค่ะ แต่คุณสามีก็ค่อยๆ ฟื้นความทรงจำให้ภรรยานะคะ" คุณหมอตอบ

"ขอโทษนะคะ แล้วฉันจะกลับบ้านได้เมื่อไหร่คะ" หญิงสาวที่นั่งอยู่บนเตียงถามขึ้น

"พรุ่งนี้ก็กลับบ้านได้แล้วค่ะ" คุณหมอตอบและเดินออกจากห้องไป ทำให้บรรยากาศในห้องกลับมาเงียบอีกครั้ง หญิงสาวนั่งมองชายหนุ่มที่บอกว่าเขาเป็นสามีตนเองไม่วางตา

"เธอขาา หิวข้าวไหมครับ" ชายหนุ่มพูดขึ้น

"ฉันเป็นภรรยาคุณจริงหรอ??" หญิงสาวถามชายหนุ่มที่น่าตาจัดว่าดูดี ขาว สูง ตี๋ แถมมีลักยิ้มน้อยอีกด้วย นี้มันสเปกของเธอเลย

"ใช่ครับ เราสองคนคบกันและแต่งงานปีนี้เป็นปีที่ 3 แล้วครับ" ชายหนุ่มตอบหญิงสาวด้วยรอยยิ้ม

"ฉันจะรู้ได้ไงว่าคุณไม่ได้โกหก หลอกลวงฉัน"

"5555 พี่จะโกหกเธอทำไม เธอมีอะไรให้พี่ปลอกลอกหรอที่รัก มีแต่เธอนั้นแหละปลอกลอกพี่จนหมดตัว แต่พี่ก็ยอมให้เธอนี้น่า 555" ชายหนุ่มพูดไปหัวเราะไป

"ก็จริงอย่างที่คุณว่า ฉันไม่มีอะไรเลยนอกจากหนี้ 5555"

"ตอนนี้เธอขาา ไม่มีหนี้แล้วครับแล้วก็รวยด้วย"

"ฉันขอโทรศัพท์หน่อยได้ไหม"

"ได้ครับ" ชายหนุ่มส่งโทรศัพท์ให้หญิงสาว

"ขอบคุณค่ะ คุณไปซื้อข้าวให้ฉันหน่อยสิ"

"โอเค เธออยากกินอะไรล่ะ"

"ถ้าเป็นสามีฉันจริงคุณต้องรู้สิว่าฉันชอบกินอะไร"

"งั้นเดี่ยวพี่มานะครับ" ชายหนุ่มเดินออกห้องไป

หลังจากชายหนุ่มออกจากห้องไปหญิงสาวก็หยิบโทรศัพท์และได้ทำการโทรไปหาแม่ของตนเองทันที เพราะถาตัวเองมีผัว!!! เอ้ยสามีแล้วแม่ก็ต้องรู้สิ....

"ฮะโหล แพรไหมหรอลูก" ปลายสาวพูดขึ้น

"แม่คะ หนูมีสามีแล้วหรอคะแม่" หญิงสาวถามแม่ของตนทันที

"อะไรกันลูก นี้อย่าบอกนะว่าหนูตกบันไดแล้วความจำเสื่มนะ"

"ค่ะ หนูจำอะไรก่อนหน้านี้ไม่ได้เลยคะแม่"

"โธ่ลูกแม่ ถ้าแม่ไม่ได้มาทำงานกับคุณพ่อ แม่จะรีบไปหาหนูเลยลูก"

"แม่ช่วยเล่าเรื่องของหนูให้ฟังหน่อยได้ไหมคะ"

"ได้สิลูก"

"ผุ้ชายที่ดูดี ขาว สูง ตี๋ มีลักยิ้มน้อย เขาคือใครหรอค่ะแม่"

"ผู้ชายคนนั้นคือสามีของลูกไงจ๊ะ ชื่อณัฐ พ่อณัฐคบกันหนูได้เกือบ 2 ปี เขาก็ให้ครอบครัวมาสู่ขอหนูไงลูก หนูแต่งงานกับพ่อณัฐได้ครึ่งปีแล้วลูก"

"ไม่น่าเชื้อว่าลูกแม่จะขายออกด้วยนะคะ 5555"

"แล้วลูกเป็นไงบ้างลูก"

"ไม่เป็นอะไรแล้วค่ะแม่ พรุ่งนี้ก็กลับบ้านได้แล้วค่ะ"

"ดูแลตัวเองด้วยนะลูก ถ้าคุณพ่อทำงานเสร็จแม่จะไปหาลูกนะ"

"ค่ะแม่ รักแม่นะคะ"

"แม่ก็รักลูกนะ/พ่อก็รักลูกนะ" เสียงของพ่อก็พูดแทรกมา

"หนูก็รักพ่อค่ะ" วางสายไป

หลังจากวางสายจากแม่ไปหญิงสาวก็นั่งดูทีวีไม่นานชายหนุ่มก็เดินเข้ามาในห้อง

"พี่ซื้อข้าวผัดไข่ ผัดคะน้าหมู แล้วก็โจ๊กมาให้" ชายหนุ่มหันซ้ายหันขวาเมื่อไม่เห็นใครก็พูดต่อ "เพื่อหมอไม่ให้กิน"

"แล้วหมอให้กินได้ไหม????"

"กินไม่ได้!!! กินได้แต่โจ๊ก"

"อ้าว แล้วซื้อมาทำไมเยอะแยะ" หญิงสาวถามออกมาด้วยความไม่เข้าใจ

"ก็พี่กลัวเธอคิดว่าพี่ไม่ใช่สามีล่ะสิ ก็เธอขาบอกว่าถ้าเป็นสามีจะต้อง" ชายหนุ่มพูดไม่ทันจบหญิงสาวก็พูดขัดเสียก่อน

"เอาโจ๊กมาให้ฉันกินเถอะ หิวแล้ว"

"ได้ครับ" ชายหนุ่มรีบนำโจ๊กใส่ถ้วยและนำมาให้หญิงสาวทันที

..."ALin"...

***ดาวน์โหลด NovelToon เพื่อเพลิดเพลินไปกับประสบการณ์การอ่านที่ดียิ่งขึ้น!***