ปรุงโอสถ

ยามโหย่ว

เมื่อถึงเวลานัดหมาย สัตว์เทพทั้งสี่จึงได้นำศิษย์ของสำนักเพลิงบุปผา มาคารวะเฟิ่งเซียนที่นั่งอยู่บนเก้าอี้ของเจ้าสำนัก ณ ห้องโถงในหอพิธี

"ศิษย์คารวะท่านเจ้าสำนักเจ้าค่ะ/ขอรับ"

สัตว์เทพทั้งสี่และศิษย์ของสำนักทุกคนเอ่ยทำความเคารพเฟิ่งเซียน พร้อมกับประสานมือและก้มศีรษะลงเพื่อทำความเคารพ เฟิ่งเซียนที่ตอนนี้นอกจากจะเป็นนายหญิงของสัตว์เทพทั้งสี่แล้ว ยังเป็นเจ้าสำนักเพลิงบุปผาอีกด้วย

ศิษย์ของสำนักเพลิงบุปผาในตอนนี้หากประเมินด้วยสายตาคงมีประมาณร้อยกว่าคนเห็นจะได้ ถือว่าไม่มากไม่น้อยสำหรับการเริ่มต้นสร้างสำนักของนาง

เฟิ่งเซียนพยักหน้าเป็นสัญญาณให้ทุกคนเงยหน้าจากการคารวะ

"ท่านเจ้าสำนักนี่คือศิษย์ของสำนักเราเจ้าค่ะ ในตอนนี้มีทั้งสิ้นหนึ่งร้อยคน

มีหน่วยโอสถทั้งหมดสิบคน หน่วยข่าวกรองสามสิบคน หน่วยองครักษ์ทั้งหมดสี่สิบห้าคน และผู้ใช้พิษอีกจำนวนสิบห้าคนเจ้าค่ะ ข้าได้นำโอสถบำรุงปราณให้แก่ทุกคน คาดว่าไม่เกิดสามวันจะเริ่มฝึกได้เจ้าค่ะ"

หงส์แดงหรือจูเชวี่ยเอ่ยรายงานแก่ผู้เป็นนาย ศิษย์ของสำนักนั้นเดิมเป็นเพียงทาสและขอทาน แม้จะมีร่างกายอ่อนแอแต่จิตใจนั้นเข้มแข็ง เพื่อที่จะให้ร่างกายเหมาะแก่การฝึกฝนนางจึงมอบโอสถบำรุงปราณ ที่เป็นโอสถพื้นฐานที่ใช้ในการปรับเส้นลมปราณและยังบำรุงร่างกายเพื่อเหมาะสมแก่การฝึก

"ต่อไปนี้พวกเจ้าเป็นคนของเรา เป็นศิษย์ของสำนักเพลิงบุปผาแห่งนี้ สำนักเรามีกฎข้อห้ามสำคัญเพียงหนึ่ง คือห้ามทรยศหักหลังพวกพ้องเป็นอันขาด หากมีใครฝ่าฝืนกฎ ข้าจะทำให้มันรู้ว่าอยู่มิสู้ตาย!"

เฟิ่งเซียนประกาศก้อง ศิษย์ทุกคนน้อมรับอย่างเชื่อฟัง พวกตนนั้นไม่คิดจะทรยศหักหลังผู้เป็นนายอยู่แล้ว ท่านเจ้าสำนักและท่านอาจารย์ทั้งสี่เปรียบได้กับผู้มอบชีวิต ที่ฉุดพวกตนมาจากขุมนรก ให้ชีวิตให้โอกาสในการหลุดพันจากวัฏจักรเลวร้ายที่ผ่านมา

พวกตนสามารถพูดได้เต็มปากว่าพร้อมสละชีพเพื่อคนทั้งห้าได้เสมอ

หลังจากจัดแจงทุกอย่างเสร็จแล้วเฟิ่งเซียนจึงให้ทุกคนกลับไปพักผ่อน เพื่อเตรียมร่างกายให้เหมาะเเก่การฝึกในอีกไม่มีวันข้างหน้านี้

หลังจากศิษย์ในสำนักเดินจากไป ตอนนี้ที่ห้องโถงพิธียังเหลืออีกห้าชีวิตที่พูดคุยกันอยู่

"ข้าจะกลับเข้าไปในมิติและเริ่มศึกษาและฝึกฝนวรยุทธ์และศาสตร์แห่งการปรุงโอสถ อาจไม่มีเวลาดูแลสำนักมากเท่าไรนัก ข้าขอฝากพวกเจ้าด้วย"

เฟิ่งเซียนหันไปกล่าวกับสัตว์เทพทั้งสี่ที่อยู่ตรงหน้า ในเวลานี้ไม่เพียงแค่ศิษย์ในสำนักที่ต้องปรับตัวและเริ่มฝึกฝน ตัวนางเองก็เช่นกัน

"นายหญิงอย่าห่วงเลยขอรับ ท่านยังต้องแบกรับภาระอีกมากมายนัก การที่ท่านแข็งแกร่งขึ้นโดยเร็วนั้นย่อมเป็นผลดี พวกข้าที่อยู่ทางนี้จะดูแลศิษย์ของสำนักเองขอรับ"

ไป๋หู่เข้าใจผู้เป็นนายดี นายหญิงของตนนั้นยังมีภาระหน้าที่อีกมาก หากนายหญิงแข็งแกร่งขึ้นโดยเร็วสิ่งที่เคยผิดพลาดในอดีตย่อมไม่เกิดขึ้น พวกตนที่เป็นสัตว์ในพันธะสัญญา สิ่งที่พึงกระทำคือ ดูแล ป้องกัน และสร้างความแข็งแกร่งให้ผู้เป็นนาย พวกตนจะฝึกศิษย์ของสำนักให้เก่งกาจ เพื่อเป็นกำลังสำคัญให้กับนายหญิงในอนาคต

"ขอบใจพวกเจ้ามาก เราจะรีบฝึกฝนให้แข็งแกร่งขึ้นโดยเร็ว จะได้ปกป้องพวกเจ้า เฉกเช่นเดียวกับที่พวกเจ้าปกป้องเรา"

เฟิ่งเซียนในตอนนี้ตระหนักรู้ดีว่านางไม่ได้ตัวลำพังเช่นเมื่อก่อนแล้ว นางมีผู้คอยปกป้องและนางก็จะปกป้องพวกเขาเฉกเช่นเดียวกัน ส่วนเรื่องของสำนักนั้นนางไว้ใจสัตว์เทพทั้งสี่ เรื่องทรัพยากรก็มีอยู่มากมาย รวมถึงโอสถที่ใช้ในการฝึกก็มีมากจนสามารถแจกจ่ายให้กับศิษย์ของสำนักได้โดยมิต้องคิดเสียดาย

แม้ไม่มีโอสถเหล่านี้ตัวนางที่ตั้งใจฝึกปรุงโอสถย่อมต้องตั้งใจปรุงออกมาให้ได้แน่ แต่ในเวลาที่นางยังไม่สามารถปรุงโอสถได้นั้น สิ่งที่มีอยู่ถือว่าเป็นสิ่งสำคัญมากทีเดียว

หลังจากที่ปรึกษาความกับสัตว์เทพทั้งสี่แล้ว เฟิ่งเซียนก็กลับเข้ามาในมิติเพื่อศึกษาศาสตร์แห่งการปรุงโอสถ นางที่มีธาตุถึงเจ็ดธาตุนั้น สามารถฝึกได้ทั้งวรยุทธ์และการปรุงโอสถ แน่นอนว่านางที่เริ่มฝึกวรยุทธ์แล้ว การปรุงโอสถคือสิ่งที่ต้องทำควบคู่กันไป

เฟิ่งเซียนศึกษาการปรุงโอสถโดยเริ่มจาก โอสถระดับก่อเกิด ซึ่งเป็นโอสถระดับต่ำสุดของผู้ที่เริ่มฝึกปรุงโอสถนั่นเอง

โอสถที่เฟิ่งเซียนกำลังจะปรุงนั่นคือ โอสถบำรุงปราณ โอสถชนิดนี้ปรุงไม่ยากแต่สมุนไพรสำคัญอย่างหญ้าสายรุ้งนั้นค่อนข้างหายาก ผู้ที่เริ่มปรุงส่วนมากจึงเริ่มจากการปรุงโอสถสมานแผลที่ใช้สมุนไพรระดับต่ำที่หาได้ง่ายในการปรุงกัน

เฟิ่งเซียนได้นำน้ำอมฤตมาเป็นส่วนหนึ่งในการปรุงโอสถ เพื่อที่จะทำให้ประสิทธิภาพที่แสดงออกมาจะได้ดีกว่าทั่วไปถึงสิบเท่า นางเดินไปที่หม้อปรุงโอสถก่อนจะใส่สมุนไพรต่างๆ ที่นางได้คัดสรรรวมถึงทำความสะอาดแล้วลงไป

และนำน้ำอมฤตลงไปด้วยถึงสามหยด ก่อนจะเริ่มปล่อยพลังธาตุไฟโลกันต์ และธาตุไม้ลงไป การควบคุมพลังธาตุนั่นค่อนข้างยาก ไม่เพียงต้องควบคุมธาตุทั้งสองให้ดีแต่สมาธิจิตต้องแน่วแน่

ไม่เช่นนั้นโอสถในหม้ออาจมีประสิทธิภาพไม่ดี หรือเลวร้ายที่สุดก็คือการที่หม้อปรุงโอสถระเบิด ซึ้งสำหรับผู้ปรุงโอสถทั่วไปนั้น ต่างผ่านเรื่องเช่นนี้กันมาแล้วทั้งสิ้น เฟิ่งเซียนที่เพื่งเริ่มปรุงครั้งแรกใช้เวลาเกือบสองเค่อ ในการควบคุมพลังเพื่อให้สมดุลย์

หลังจากที่ควบคุมได้แล้ว เฟิ่งเซียนจึงนำพลังใส่ลงไปในหม้อเพื่อให้พลังของธาตุทั้งสองช่วยชำระและกลั่นสมุนไพรให้ควบแน่นเป็นเม็ดลูกกลอน

ไม่นานนักก็มีเสียงดัง ปัง! ขึ้นมา เสียงนั้นไม่ใช่การระเบิดของหม้อปรุงโอสถแต่อย่างใด แต่เป็นการที่เฟิ่งเซียนสามารถปรุงโอสถได้ทำเร็จแล้วนั่นเอง

เฟิ่งเซียนมองลงไปที่หม้อปรุงโอสถก็พบเข้ากับเม็ดโอสถสีน้ำตาลเข้มจำนวนห้าเม็ด แม้จะเป็นเพียงโอสถระดับก่อเกิดแต่กลับมีกลิ่นหอมอ่อนๆ ออกมาจากเม็ดโอสถทั้งห้า

ถึงจะเพียงเล็กน้อยแต่กลับเป็นสิ่งที่น่าตกตะลึง ไม่เคยมีบันทึกฉบับใดเลยที่กล่าวว่า โอสถที่อยู่เพียงระดับก่อเกิดจะมีกลิ่นหอมเป็นเอกลักษณ์เช่นนี้ และด้วยเหตุนี้ ในการปรุงโอสถของนางครั้งแรกโอสถจึงมีความบริสุทธิ์มากถึงแปดส่วน

เฟิ่งเซียนชื่นชมในเม็ดโอสถห้าเม็ดแรกที่นางปรุงขึ้นมา แต่นางนั้นค่อนข้างไม่พอใจกับเวลาที่ใช้ในการปรุงเท่าใดนัก เพียงโอสถระดับก่อเกิดนางก็ใช้เวลาไปกว่าครึ่งชั่วยามแล้ว

หากมีนักปรุงโอสถผู้อื่นรู้เข้าคงอดที่จะตกใจไม่ได้แน่ การปรุงโอสถครั้งแรกแล้วสำเร็จนั้นเป็นเรื่องที่ยากมาก ขนาดนักปรุงโอสถขั้นสูงหลายคน ที่สามารถปรุงโอสถได้ตั้งแต่ครั้งแรกยังใช้เวลาอยู่ครึ่งค่อนวันกว่าจะสำเร็จ แถมความบริสุทธ์ของโอสถนั้นยังไม่ถึงสามส่วนเลยด้วยซ้ำ

หลังจากปรุงโอสถครั้งแรกสำเร็จ เฟิ่งเซียนก็กลับมาฝึกวรยุทธ์ควบคู่กับใช้พลังธาตุต่างๆ ด้วยที่ภายในมิตินี้มีปราณที่บริสุทธิ์มาก การฝึกของนางจึงแทบจะไม่เสียพลังเลยแม้แต่น้อย พลังปราณที่ไหลเข้ามาในกายอย่างสม่ำเสมอ เป็นผลดีแก่ผู้ฝึกเป็นอย่างมาก

หลังจากวันที่นางมาอยู่ในร่างนี้ก็ผ่านมาหลายเดือนแล้ว พลังของนางเพิ่มขึ้นอย่างก้าวกระโดด ปัจจุบันตัวนางนั้นมีพลังปราณอยู่ที่ ระดับผู้ฝึกตนขั้นต้น

และระดับผู้ปรุงโอสถ อยู่ที่ระดับนักปรุงโอสถขั้นพื้นฐานแล้ว ถือว่าเร็วมากสำหรับผู้ที่เริ่มฝึกมาไม่ถึงครึ่งปี

คนปกตินั้นกว่าจะยกระดับได้แต่ละขั้นใช้เวลาเป็นปี ๆ ยิ่งผู้ที่มีระดับพลังลมปราณสูง บางคนก็จะยกระดับตนได้ใช้เวลาเป็นสิบๆ ปีกันเลยทีเดียว

******

***ดาวน์โหลด NovelToon เพื่อเพลิดเพลินไปกับประสบการณ์การอ่านที่ดียิ่งขึ้น!***